Δυο χρόνια μετά την έναρξη ενός πόλεμου που συνεχίζεται με απρόβλεπτες συνέπειες για την ανθρωπότητα η οποία εξακολουθεί να ζει υπό καθεστώς απειλής από αυταρχικά καθεστώτα, η Ρωσία παραμένει απομονωμένη από τη Δύση, εξαρτάται τώρα περισσότερο από την Κίνα, ενώ η πολιτική καταστολή στο εσωτερικό της θυμίζει τις ζοφερές ημέρες της Σοβιετικής Ένωσης. Ταυτόχρονα, εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ η Φινλανδία και η Σουηδία, πράγμα που ήταν σχεδόν αδιανόητο πριν την έναρξη του πόλεμου.

Έναν μήνα μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία γράφαμε για την σπαρακτική «εικόνα ενός ανθρώπου γονατιστού στον ρημαγμένο δρόμο μπροστά σ’ ένα σκυλί που έχει παραλύσει από το φόβο του, ενός ανθρώπου σκυμμένου που με αφοσίωση προσπαθεί να του δώσει κουράγιο, αυτή η εικόνα είναι που σώζει την τιμή της ανθρωπότητας ενώ ταυτόχρονα την αποτυπώνει και στην σκληρή της πραγματικότητα»…

Γι’ αυτόν «τον καθόλα αναχρονιστικό πόλεμο που διεξάγεται στην Ευρώπη με αποκλειστική ευθύνη του δικτάτορα Πούτιν και του ρωσικού μεγαλοϊδεατισμού που βρίσκει μεγάλη ανταπόκριση στο εσωτερικό της Ρωσίας, κανείς δεν περίμενε  ότι μια χώρα σαν την Ουκρανία θα μπορούσε να αντέξει πάνω από μια εβδομάδα, άντε δέκα μέρες…  Ωστόσο, με την σημαντική -δεν πρέπει να παραβλέπεται αυτό- βοήθεια της Δύσης, η Ουκρανία δείχνει πρωτοφανή  ηρωισμό και αναδεικνύεται μέσα στις πλέον φρικτές συνθήκες ως ένας λαός αξιοπρεπής και απίστευτα γενναίος. Ταυτόχρονα, μέσα από αυτόν τον επώδυνο πόλεμο σφυρηλατεί  την εθνική της ταυτότητα, αποκτά ξεκάθαρη εθνική  συνείδηση  με κυρίαρχο χαρακτηριστικό το άσβεστο μίσος εναντίον της Ρωσίας. Πλέον αυτοί οι δυο λαοί αποξενώθηκαν οριστικά καθώς θα τους χωρίζει ένας μακρύς κατάλογος εγκλημάτων πολέμου».  (14.04.2022)

Όπως με μελαγχολική ειρωνεία απευθυνόμασταν στον πολυποίκιλο θίασο των εγχωρίων ρωσόφιλων ότι «Δεν είναι τα ολοκληρωτικά βαρβαρικά καθεστώτα που δημιουργούν τεράστιους κινδύνους για την ανθρωπότητα αλλά οι δημοκρατίες και οι ελεύθερες κοινωνίες. Αυτή η παρανοϊκή αντίληψη αποτελεί την πιο ατράνταχτη απόδειξη ότι τα ναζιστικά στρατόπεδα και τα μπολσεβίκικα Γκουλάγκ είναι έτοιμα ανά πάσα στιγμή να ξαναλειτουργήσουν. Ο φασισμός – ναζισμός – κομμουνισμός, αυτό το άθλιο τρίπτυχο επανεμφανίζεται σε μια συσκευασία που δεν έχει ακόμα ονομασία αλλά αποτελεί το όραμα του Πούτιν, ενός αδίστακτου, σαφώς παρανοϊκού δικτάτορα ο οποίος διαθέτει ένα επιχείρημα: κάτι σαραβαλιασμένα πυρηνικά του Σοβιετικού Παράδεισου… για τον άνθρωπο και την ειρήνη».  (27.04.2022)

Ένα χρόνο μετά, στις 24.02.2023, σημειώναμε ότι «Ένας από τους λόγους που ο Πούτιν έπεσε στην παγίδα που έστησε για τους άλλους, ήταν ότι πίστεψε ακράδαντα στις θεωρίες που κάνουν λόγο για την παρακμή του δυτικού πολιτισμού. Μάλιστα, πιθανότατα να την συνδέει με την χαλαρότητα των δυτικών ηθών, των ελευθεριών, των ακραίων δικαιωματικών κινημάτων που πολλές φορές προκαλούν κοινωνικά αδιέξοδα. Μη έχοντας σχέση με την Δημοκρατία, ο Πούτιν την θεωρεί ως ένα ανίσχυρο πολίτευμα, ένα πολίτευμα ηθικά διεφθαρμένο και αναποτελεσματικό, ένα εκφυλισμένο “αδερφίστικο” πολίτευμα. Ένα πολίτευμα που εκτός όλων των άλλων, ώσπου να παρθεί μια απόφαση, νυχτώνει!».

Τα δυο χρόνια  από την εισβολή στην Ουκρανία συμπίπτουν και με τον «τυχαίο θάνατο» του Αλεξέι Ναβάλνι, στην λευκή κόλαση του Αρκτικού Κύκλου. Πιθανώς πρόκειται για κάποιο ατύχημα στον πάγο. Εξ άλλου τα θεσμικά ατυχήματα αποτελούν υποθέσεις ρουτίνας στην κραταιά Ρωσία. Αυτή η φονική δολιότητα από την καλοκουρδισμένη βιομηχανία εξόντωσης της ανθρώπινης ύπαρξης, ηθικά και σωματικά, υπηρετεί τον αγώνα του Πούτιν… ενάντια στους Ουκρανούς Ναζί και προφανώς στην ακροδεξιά! Αυτή η χώρα «εξελίσσεται» αντίστροφα καθώς το καθεστώς των Τσάρων ήταν δίχως συζήτηση πιο φιλελεύθερο από τη σταλινική Ρωσία που σήμερα επιτρέπει στον Πούτιν να εξαφανίζει μπροστά στα μάτια όλης της ανθρωπότητας όποιον αμφισβητεί την εξουσία του. 

Δυο χρόνια μετά, ο πόλεμος που όλοι πίστευαν ότι είναι υπόθεση διαδικαστική δυο τριών το πολύ, ημερών, συνεχίζεται. Η Ρωσία, όπως και να το δει κανείς, έχει υποστεί τεράστιο πλήγμα για να φτάσει έως εδώ. Απέχει πολύ από τον έλεγχο των τεσσάρων περιοχών που ισχυρίζεται ότι έχει προσαρτήσει και ο Πούτιν μπορεί να χρειαστεί να πραγματοποιήσει άλλη μια επιστράτευση κι άλλες απειλές για χρήση πυρηνικών όπλων. Ο Πούτιν πλέον δεν είναι αξιόπιστος ούτε στους φίλους, ούτε στους εχθρούς και κυρίως όταν δηλώνει έτοιμος να διαπραγματευτεί τον τερματισμό του πόλεμου αποβλέποντας στο να σταματήσει η Δύση να στηρίζει την Ουκρανία.

Διαβάστε επίσης:

Κι όμως, υπάρχουν κόμματα που… αυτοκτονούν, όπως φανερώνει η πρόταση για εκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ στις 31 Μαρτίου

Το «regression to the Μean» του ΣΥΡΙΖΑ, οι …κυανόκρανοι και ένα συνέδριο μεταξύ καθήλωσης στο οικείο και αλλαγής του μοτίβου