Το τεταμένο, εξαιρετικά επικίνδυνο ξεκίνημα από τις αρχές του 2024, στον πολλαπλασιασμό των περιφερειών πολεμικών συγκρούσεων ανά την υφήλιο, φαίνεται σαν μια απελπισμένη προειδοποίηση προς την ανθρωπότητα για το τι μας επιφυλάσσει το άμεσο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο μέλλον.

Η κρίση συνοδεύεται από πολυδιάστατη φτώχεια στις 5 ηπείρους (ενεργειακή, διατροφική, παρεχόμενες δημόσιες υπηρεσίες, κυρίως υγεία και παιδεία, πολιτισμός, οικονομική ύφεση, οικολογική καταστροφή, κλ.π.) .

Η νατοϊκή σύγκρουση με τη Ρωσία στην Ουκρανία λαμβάνει διαστάσεις γενίκευσης των συγκρούσεων στην Ευρωπαϊκή ήπειρο.

Η Ρωσία μετά τις προεδρικές εκλογές με την επανεκλογή του Βλ. Πούτιν και την πρωτοφανή τρομοκρατική επίθεση σε συναυλιακό χώρο στη Μόσχα με εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες, εισέρχεται σε ένα νέο στάδιο υβριδικών πολέμων από τη Δύση σε βάρος της. Η στρατιωτικοποιηση  των οικονομιών σε παγκοσμια κλίμακα είναι πρωτοφανής.

Την στιγμή που καταρρέει η ευρωατλαντική αφήγηση της στρατιωτικής ήττας της Ρωσίας στην Ουκρανία,  η εκμίσθωση μισθοφόρων – τρομοκρατών από πανίσχυρα διεθνή κέντρα που έχουν τεράστια εμπειρία στον ανορθόδοξο υβριδικό πόλεμο και την τρομοκρατία, με απτά αποτελέσματα που ευνόησαν της Δύση πολλαπλώς (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβυη, Συρια) ευνοεί την παγκοσμια αστάθεια.

Η στρατηγική αυτή αποτελεί μια επιλογή που θέλει να οδηγήσει την Ρωσία στα μάτια του κόσμου ως μια χώρα που χάνει την ικανότητα να προστατεύσει τους πολίτες της (failed state). Η πρώτη και πιο σημαντική τρομοκρατική επίθεση υπήρξε η ανατίναξη του Nord Stream. Το αιώνιο ερώτημα: ποιος επωφελείται από αυτή την ενέργεια έχει απαντηθεί χωρίς περιστροφές.

Το « ιστορικό πρελούδιο» της μονοκρατορίας των ΗΠΑ δεν υφίσταται πλέον

Παρουσιάστηκε μια ιστορική ευκαιρία απόλυτης παγκόσμιας κυριαρχίας των ΗΠΑ (το τέλος των ιδεολογιών, κ.λπ.) που πλέον δεν υφίσταται. Η γεωπολιτική, οικονομική, τεχνολογική άνοδος της Κινας με την ισχυρή στρατιωτική παρουσία της Ρωσίας, σε συνδυασμό με την ανάδειξη των BRICS ως μια αναδυόμενη ανταγωνιστική δύναμη οδηγεί σε μια νέα πολυπολικη διεθνή πραγματικότητα .

Η πιθανή εκλογή Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ μπορεί να μεταφέρει το πεδίο στρατιωτικής αντιπαράθεσης από την Ευρώπη στην Ανατολή.

Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι και πάλι υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές φέτος το 2024. Η εκστρατεία του και οι συνεργάτες του επαναλαμβάνουν επίμονα ότι είναι ο μόνος πρόεδρος στην πρόσφατη ιστορία της χώρας που δεν έχει ξεκινήσει πόλεμο. Αυτό, το οποίο δεν λέγεται και θα μπορούσε εσφαλμένα να ερμηνευθεί είναι η δήθεν ειρηνιστική τάση εκ μέρους του ακροδεξιού μεγιστάνα, κρύβει το γεγονός ότι κανένας δεν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, υπό την εντολή του, συνεχίστηκε η τάση έγκρισης όλο και μεγαλύτερων στρατιωτικών δαπανών κάθε χρόνο, οι κοινωνικές επενδύσεις συνέχισαν να επιδεινώνονται σε βάρος της αμερικανικής εργατικής τάξης, ο ρατσισμός και η ελεύθερη οπλοφορία και οπλοχρησία έφτασαν στο ζενίθ .

Στην ενδελεχή έρευνά της United Slaves, (The Other Face of the American Dream (Akal, Ciencias Sociales, 2022), η δημοσιογράφος Helena Villar συλλέγει αρκετά δεδομένα που δίνουν μια ιδέα για το μέγεθος της στρατιωτικής αλματώδης ανάπτυξη στις ΗΠΑ. Έτσι, για παράδειγμα, το 2019 ο εγκεκριμένος κρατικός προϋπολογισμός αντιπροσώπευε το 61 % των άμεσων και έμμεσων στρατιωτικών δαπανών, ενώ η υγεία ή η παιδεία ήταν μόνο το 5%!

Μέχρι το 2024, ο εγκεκριμένος στρατιωτικός προϋπολογισμός των ΗΠΑ ανέρχεται σε ένα ρεκόρ 877 δισεκατομμυρίων δολαρίων που αντιπροσωπεύει το 39% των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών. Όλα για τη διατήρηση του ογκώδους γραφειοκρατικού-στρατιωτικού δικτύου, τις πολυάριθμες συμβάσεις (με ανεξέλεγκτη διαφθορά σε δεκάδες χώρες) πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων με εταιρείες του ιδιωτικού τομέα και τον αυξανόμενο αριθμό στρατευμάτων, εξοπλισμού και στρατιωτικών βάσεων εντός και εκτός της χώρας.

Η απάντηση της Ρωσίας είναι ο τριπλασιασμός παραγωγής οπλικών συστημάτων έναντι της στασιμότητας παραγωγής αναγκαίων οπλικών συστημάτων στη Δύση (χώρες μέλη του ΝΑΤΟ) προς Ουκρανία.

Οι νέες εναλλακτικές των ΗΠΑ για την ανατροπή των νέων γεωπολιτικών δεδομένων βρίσκονται τώρα σε στάδιο επεξεργασίας, αλλά και σταδιακής εφαρμογής. Η Ρωσία είναι η άμεση προτεραιότητα ενώ η Κίνα αποτελεί, τον βασικό στρατηγικό αντίπαλο. 

Η στρατιωτική περικύκλωση της Κίνας τα τελευταία χρόνια λαμβάνει έντονες πτυχές.
Αεροπορικές βάσεις των ΗΠΑ στις Φιλιππινες , η συμφωνία «Auckus» με στάθμευση υποβρυχίων  που θα φέρουν πυρηνικούς πυραύλους στην Αυστραλία, την αλματώδη άνοδο  των στρατιωτικών δαπανών της Ιαπωνίας με καθέλκυση του πρώτου της αεροπλανοφόρου της μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, καθώς και την κατασκευή και την ανάπτυξη βαλλιστικών πυραύλων σε ιαπωνικό έδαφος, στραμμένα προς την Κινεζική ενδοχώρα.

Τέλος, με την πιθανή εκλογή Τραμπ στην προεδρεία των ΗΠΑ και την επικράτηση των εθνικιστών στην Ταϊβάν η πιθανή εγκατάσταση στρατιωτικών βάσεων και άλλων διευκολύνσεων των ΗΠΑ στο νησί θα ανοίξει «τον ασκό του Αιόλου», αφού η Κίνα έχει ήδη προειδοποίηση ότι δεν θα επιτρέψει (με κάθε μέσο) την στρατιωτική της περικύκλωση, όπως συνέβη με τη Ρωσία .

Η επίμονη προσπάθεια του ΝΑΤΟ υπό την γενική επιτήρηση της Ουάσιγκτον στην μεθοδική στρατιωτική περικύκλωση της Ρωσικής ομοσπονδίας (στρατιωτικές βάσεις προηγμένων επιθετικών όπλων, εργαστήρια βιολογικού και χημικού πολέμου από την Σκανδιναβια,  Σουηδία και Φινλανδία νέα μέλη), Ανατολική Ευρώπη, Μαύρη Θάλασσα και Ευρασία συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Κυρίαρχη αντιπαράθεση ο αιματηρός πόλεμος στην Ουκρανία μεταξύ Δύσης και Ρωσίας. Μια σύγκρουση στο έδαφος της Ουκρανίας, όπου η Δύση «επένδυσε» με πολλαπλές στρατηγικές. Μαζικές εμπορικές, ενεργειακές, πολιτιστικές, διπλωματικές κυρώσεις προς τη Ρωσία από ΗΠΑ – Καναδά- ΕΕ – Αυστραλία.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση να πιστοποιηθεί ότι η Ρωσία είναι μια καπιταλιστική χώρα, που πολύ απέχει θεωρητικά και πρακτικά  από την παγκοσμια ιμπεριαλιστική της εξέλιξη . Οι 800 και πλέον στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ στις 5 ηπείρους δεν έχουν αντίπαλο σε αριθμό και σε βάθος ποιοτικού επιθετικού οπλισμού.

Η παγκοσμια κυριαρχία του δολαρίου παραμένει κυρίαρχη.  Ο αντίλογος βρίσκεται στο γεγονός ότι η στρατιωτική Ρωσικη εισβολή στην Ουκρανία ήταν αποτέλεσμα ενός ακήρυχτου πολέμου μετά το πραξικόπημα της Πλατείας Μαινταν 2014-15 (υπό την στενή καθοδήγηση του πολύ γνωστού μας Κ. Pyatt και της Κ.  Newland). Πραξικόπημα που έφερε ως αποτέλεσμα  την προσπάθεια εθνοκάθαρσης ,  μετατόπιση πληθυσμών και μαζικές δολοφονίες (πάνω 15,000  πολίτες ρωσικής ή ρωσοφωνης προέλευσης δολοφονήθηκαν). Η κριτική σε αυτό το πλαίσιο έχει πολλές αναγνώσεις, όλες προς συζήτηση και διερεύνηση. Οι εξισώσεις, όμως, περί πολλαπλών « ισότιμων»  ιμπεριαλισμών αντιβαίνουν την μαρξιστική επιστήμη και τροφοδοτούν και σταθεροποιούν το status quo του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

ΗΠΑ – Ρωσία και Κίνα θα εντείνουν τον «ακήρυχτο» πόλεμο που ήδη βρίσκεται σε πρώιμα στάδια, σε τομείς που η παγκοσμια κοινότητα ακόμα δεν έχει αντιληφθεί το βαθμό επικινδυνότητας και τρομακτικών επιπτώσεων.

• Παραγωγή, έλεγχο και εμπορευματοποίηση παραδοσιακών και νέων μορφών ενέργειας .
• Πόσιμο νερό και παραγωγή διατροφικών προιοντων σε ολες τις  περιοχές του πλανήτη όπου η αφθονία θα διασφαλίζει σε αυτόν που έχει τον έλεγχο « ηγετικές» πρωτοβουλίες , τακτικές και στρατηγικές στην εξελισσόμενη οικολογική μεταβολή του πλανήτη.
• Εμβόλια , πανδημίες , παραγωγή και καινοτομίες νέων φαρμάκων .
• Νομισματικοί «πόλεμοι» , Κρυπτονομισματα , μείωση της δολαριοποιησης της παγκόσμιας οικονομίας, πιθανό κοινό ψηφιακό  νόμισμα των BRICS.
• Τεχνητή  νοημοσύνη , εφαρμογές ελέγχου και χειραγώγησης της πληροφόρησης , νέα οπλικά συστήματα,  νέα «πολιτισμικά πρότυπα», άπειρες εφαρμογές στην καπιταλιστική , επιχειρηματική αισχροκέρδεια, μετάβαση της ανθρωπότητας σε άγνωστα και άκρως επικίνδυνα «μονοπάτια»

Συμπέρασμα: Η δημιουργία ισχυρών σε παγκόσμια, περιφερειακή και ανά χώρα αποτελεσματικά αντιπολεμικά, αντιμπεριαλιστικά κινήματα ειρήνης, συμφιλίωσης και συνεργασίας λαών και χωρών, σε συνέργεια με πολλές άλλες πτυχες και πλευρές,  θα επιταχύνει εξαιρετικά θετικές πρωτοβουλίες που θα βάλουν φρένο σε ένα προδιαγεγραμμένο ολοκαύτωμα «για εμάς χωρίς εμάς». 

* Ο Κώστας Ήσυχος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Κίλμες της Αργεντινής. Διετέλεσε υπουργός και βουλευτής της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ το 2015. Σήμερα είναι μέλος της Π.Γ. της ΛΑΕ- ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.

Διαβάστε επίσης:

Φωτιές καίνε στο… επιτελείο

Το στοίχημα για την Ευρώπη

Βοούν τα Τέμπη: Ζητείται Δικαιοσύνη!