Τα Τέμπη καθρεφτίζουν, με τον πιο δραματικό τρόπο δυστυχώς, δύο παθογόνα στοιχεία της διακυβέρνησης Μητσοτάκη.

Πρώτον, την χαώδη αναντιστοιχία ανάμεσα στα λόγια και τα έργα της κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού. Ανάμεσα στο επιτελικό κράτος, που τόσο διαφημίστηκε και το πραγματικό κράτος Μητσοτάκη, που αποδείχτηκε εφιαλτικό κράτος.

Και δεύτερον, την παντελή έλλειψη πολιτικού ήθους τόσο του πρωθυπουργού όσο και της κυβέρνησής του. Η απουσία ενσυναίσθησης, η έλλειψη σεβασμού για τους νεκρούς αλλά και για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη χαρακτηρίζει από την πρώτη ώρα μετά το δυστύχημα την κυβερνητική στάση. Με πιο χαρακτηριστική τη στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ο πρωθυπουργός μίλησε από την πρώτη στιγμή για ανθρώπινο λάθος.

Εκμεταλλεύτηκε το παραποιημένο, μονταρισμένο υλικό από τις επίμαχες τηλεφωνικές συνομιλίες, για τις ανάγκες της προπαγάνδας του.

Οργάνωσε και καθοδήγησε την καμπάνια του ψεύδους και της διαστρέβλωσης.

Πρόσφερε απλόχερα προστασία στον υπόλογο Καραμανλή. Σκηνοθέτησε με όρους οπερέτας την παραίτηση του τελευταίου για λίγες εβδομάδες για να τον επαναφέρει θριαμβευτικά στα ψηφοδέλτια του κόμματος.

Και χτες στη Βουλή διέταξε το λόχο των βουλευτών της ΝΔ να παρίσταται σύσσωμος κατά την ομιλία Καραμανλή, με αποτέλεσμα να παρακολουθήσουμε όλοι έκπληκτοι το χειροκρότημα της συνενοχής και της ντροπής.

Το χειροκρότημα της ταύτισης μιας ολόκληρης παράταξη με το έγκλημα.

Την ταύτιση ενός πρωθυπουργό με τον  υπόλογο υπουργό του.

Αν αυτό δεν είναι ακραία περιφρόνηση της αλήθειας, των θεσμών, των νεκρών και των συγγενών τους, τότε μαζί με την ανθρώπινη ζωή έχουν χάσει στο καθεστώς Μητσοτάκη και οι λέξεις την αξία τους.

Και μια παράμετρος, που δεν αφορά μόνο το νομικό, αλλά όλο το δημοκρατικό κόσμο. Στην τραγωδία των Τεμπών ζούμε τη διακωμώδηση και το διασυρμό της Δικαιοσύνης ως ιδέας και ως θεσμού. Και αυτό, γιατί βλέπουμε συνεχώς και συστηματικά, να επικαλούνται χωρίς αιδώ τα όπλα της Δικαιοσύνης όσοι φροντίζουν συστηματικά και προκλητικά να την αφοπλίζουν, δηλαδή αντιμετωπίζουν τη Δικαιοσύνη ως θεραπαινίδα του καθεστώτος τους και θέλουν να την καταστήσουν συνένοχο της συγκάλυψης που επιχειρούν.  

Ωστόσο, εάν στη θέση της Δικαιοσύνης υπάρχει η απουσία της, η αβελτηρία της, το κενό, τότε σε αυτή τη τρύπα, που ανοίγεται, δεν θα πέσει μόνο η αλήθεια, η ένοχη κυβέρνηση, η ίδια η Δικαιοσύνη. Θα πέσουμε όλοι μαζί, γιατί χωρίς ανεξάρτητη και αδέκαστη Δικαιοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει κράτος δικαίου και πολιτισμένη κοινωνία. 

Συνεπώς, από την τραγωδία των Τεμπών αναδύεται ένα ζωτικό αίτημα, που δεν αφορά μόνο τη δικαίωση των νεκρών, αλλά και το αύριο των ζώντων: Κι αυτό είναι το αίτημα της Δικαιοσύνης.

Βοούν τα Τέμπη: ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

*Του Γιάννη Μαντζουράνη, δικηγόρου, μέλους Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

Διαβάστε επίσης:

Όταν οι Ρουβίκωνες διάβασαν τις επιστολές του Ιησού!

Ο θεός να μας φυλάει…

Εκτροχιασμός αξιοπιστίας για την ΝΔ