Σε άλλες εποχές, αυτές του ηρωικού δικομματισμού, πριν χρεοκοπήσει η χώρα, το πιθανότερο θα ήταν να μην συζητάμε αν θα τη σκαπουλάρει η κυβέρνηση από το νέο σκάνδαλο των Φραπέδων και των Χασάπηδων, αλλά πότε αναμένεται η επόμενη. Αυτά… τότε.

Τώρα η Ν.Δ. παριστάνει την κυρίαρχη στο όριο του 30% (με το ζόρι) και απέναντί της έχει:

● Κάτι τύπους που προσπαθούν να ανακάμψουν και δεν μπορούν.

● Κάτι άλλους που έχουν μπει σε μη αναστρέψιμη πορεία αυτοκαταστροφής.

● Και κάτι τρίτους που ζουν παγιδευμένοι στη δική τους Χώρα των Θαυμάτων.

Κι όμως, η υπόθεση με τις λαμογιές στις αγροκτηνοτροφικές επιδοτήσεις ίσως είναι χειρότερη από τον εφιάλτη των Τεμπών για μια σειρά λόγους:

● Εδώ έχουμε καθαρό σκάνδαλο Ν.Δ., το οποίο αρχίζει το 2019 και εκτροχιάζεται τα επόμενα χρόνια. Δεν υπάρχει μια σύμβαση που τρέχει μια δεκαετία και εμπλέκονται τρεις κυβερνήσεις.

● Αντίθετα με τα Τέμπη, εδώ δεν υπάρχουν εύκολα αντιμετωπίσιμες θεωρίες συνωμοσίας και τερατολογίες, αλλά επίσημα στοιχεία και κραυγαλέες μαρτυρίες, νόμιμα αποκτηθείσες.

● Στο σκάνδαλο αυτό έχει εμπλακεί κάθε νεοδημοκρατικής καρυδιάς καρύδι: στελέχη, υπουργοί, γραμματείς, φαρισαίοι κ.λπ., οι οποίοι εμφανίζονται να συναλλάσσονται με μαφιόζους των επιδοτήσεων.

● Η υπόθεση, εκτός από το ηθικό σκέλος και το ευρωπαϊκό ξεφτιλίκι, έχει πολύ κλεμμένο χρήμα – εκατοντάδες εκατομμύρια – το οποίο θα πληρώσουν οι φορολογούμενοι και οι νόμιμοι αγρότες/κτηνοτρόφοι. Τα περί ανάκτησης… ούτε για μικρά παιδιά.

● Η κοινωνία έχει ήδη βαρεθεί να ακούει για διαχρονικές ευθύνες σε κάθε σκάνδαλο διαφθοράς ή/και ανικανότητας. Αν αυτοί οι μάγκες ύστερα από έξι χρόνια – και έπειτα από τόσες και τόσες συγκεκριμένες προειδοποιήσεις – δεν κατάφεραν, ή δεν ήθελαν, να βάλουν τάξη σε ένα καταφανές φαγοπότι, ας πάνε σπίτια τους.

Και τώρα τα δύσκολα: Να κάνουν Προανακριτική ή να μην κάνουν;

● Αν δεν κάνουν, η λέξη «συγκάλυψη» θα είναι πολύ λίγη για να αποδώσει την πραγματικότητα. Και δεν θα βρίσκουν τρύπα να κρυφτούν.

● Αν κάνουν, ακόμη κι αν ελέγξουν το κατηγορητήριο όπως στα Τέμπη, κινδυνεύουν στην – ούτως ή άλλως δυναμική – πορεία των πραγμάτων να τους προκύψουν νέα στοιχεία και να χαθεί κάθε έλεγχος.

Απλώς αυτή η δεύτερη επιλογή δίνει την ευκαιρία στον Μητσοτάκη να αποστασιοποιηθεί, να ισχυριστεί πως έκανε ό,τι έπρεπε και να διατηρήσει πολιτικό απόθεμα για να δώσει τη μάχη των επόμενων εκλογών – η οποία θα είναι πολύ δύσκολη ακόμη και χωρίς αντίπαλο δέος…

Διαβάστε επίσης:

Δηλαδή τώρα πώς θα ανακτήσουν τα ευρωπαϊκά κονδύλια του ΟΠΕΚΕΠΕ;

H «κατάρα» του Μαξίμου και η «σιωπή» της Δικαιοσύνης

ΟΠΕΚΕΠΕ: Όταν το «επιτελικό κράτος» γίνεται πελατειακό