Από τον «Ευρωπόντικα»

Το βράδυ της Δευτέρας 18 Οκτωβρίου φάνηκε πόση σημασία, τελικά, δίνει η Κομισιόν στο Ευρωκοινοβούλιο, το οποίο θέλει να πιστεύει πως, μετά την έναρξη της ισχύος της Συνθήκης της Λισσαβώνας, παίζει ρόλο συν-νομοθέτη στα ευρωπαϊκά δρώμενα.

Από τον «Ευρωπόντικα»

Το βράδυ της Δευτέρας 18 Οκτωβρίου φάνηκε πόση σημασία, τελικά, δίνει η Κομισιόν στο Ευρωκοινοβούλιο, το οποίο θέλει να πιστεύει πως, μετά την έναρξη της ισχύος της Συνθήκης της Λισσαβώνας, παίζει ρόλο συν-νομοθέτη στα ευρωπαϊκά δρώμενα.

Οι ερωτήσεις που απευθύνονταν στην Κομισιόν, γραπτές και συγκεκριμένες, προέρχονταν από τις πολιτικές ομάδες των Πρασίνων, της Ενωτικής Αριστεράς και των Φιλελευθέρων και ζητούσαν απαντήσεις από την αρμόδια κοινοτική επίτροπο Σεσίλια Μάλστρομ για ένα θέμα που ανησυχεί ιδιαίτερα το Ευρωκοινοβούλιο και θα πρέπει να ανησυχεί και όλους τους Ευρωπαίους πολίτες: τη μεταφορά προσωπικών δεδομένων όλων των Ευρωπαίων πολιτών στις ΗΠΑ με βάση τις διμερείς συμφωνίες που έχουν υπογράψει, ορισμένες χώρες – μέλη της Ε.Ε. (μεταξύ αυτών και η Ελλάδα) με την πέραν του Ατλαντικού «σύμμαχο και φίλη».

Στις ερωτήσεις τους οι ευρωβουλευτές αποκάλυπταν ότι:

1. Σε απάντηση του νόμου των ΗΠΑ του 2007 για την εφαρμογή των συστάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την 11η Σεπτεμβρίου αποφασίστηκε να αρχίσουν διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ βάσει μιας διπλής προσέγγισης: διαπραγματεύσεις Ε.Ε. – ΗΠΑ καθώς και διαπραγματεύσεις για διμερή μνημόνια συνεννόησης μεταξύ ΗΠΑ και επιμέρους κρατών – μελών σχετικά με την μεταφορά προσωπικών δεδομένων στις ΗΠΑ.

2. Δεν έχουν επιλέξει όλα τα κράτη – μέλη μια ανοικτή και διαφανή διαδικασία για τις διμερείς διαπραγματεύσεις ούτε έχουν υποβάλει τα επακόλουθα μνημόνια συνεννόησης στα αντίστοιχα εθνικά κοινοβούλια για έγκριση.

3. Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα μνημόνια συνεννόησης ενδεχομένως επικαλύπτονται με συμφωνίες που έχουν συναφθεί μεταξύ Ε.Ε. και ΗΠΑ, όπως η συμφωνία ΡΝR που αφορά τα δεδομένα των ταξιδιωτών.

Ζητούσαν, λοιπόν, οι άνθρωποι να αποσαφηνιστεί κατεπειγόντως από την Κομισιόν ποια κράτη – μέλη έχουν μέχρι στιγμής συνάψει διμερή μνημόνια συνεννόησης, ποια από αυτά τα μνημόνια συνεννόησης περιλαμβάνει τη μεταφορά δεδομένων ΡΝR, με ποιον τρόπο αυτές οι διμερείς συμφωνίες σχετικά με τα δεδομένα ΡΝR συνδέονται με τη συμφωνία Ε.Ε. – ΗΠΑ και αν μπορεί η Επιτροπή να επιβεβαιώσει ότι η συμφωνία αυτή αφορά μεταφορά δεδομένων ΡΝR ευρωπαϊκών πτήσεων και Ευρωπαίων ταξιδιωτών για προορισμούς άλλους εκτός των ΗΠΑ.

Απαιτούσαν δε από την αρμόδια κοινοτική επίτροπο Σεσίλια Μάλστρομ να αναφέρει ποιες κατηγορίες δεδομένων καλύπτονται από αυτά τα μνημόνια συνεννόησης, αν η Κομισιόν έχει εξετάσει το ενδεχόμενο να ζητηθεί από κράτη – μέλη να μεταφέρουν εθνικά δεδομένα τα οποία αποτελούν επίσης μέρος ευρωπαϊκών βάσεων δεδομένων (όπως Prüm) και αν, τέλος, η Κομισιόν θεωρεί ότι τέτοιου είδους μεταφορές δεδομένων είναι σύμφωνες με τους ευρωπαϊκούς κανόνες για την προστασία των δεδομένων.

Άλλη αντ’ άλλης

Αντί, όμως, να εμφανιστεί στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου η Μάλστρομ, για να απαντήσει στις πολύ ειδικές αυτές ερωτήσεις, παρουσιάστηκε, ως εκπρόσωπος της Κομισιόν, η Ελληνίδα επίτροπος Μαρία Δαμανάκη, αρμόδια για θέματα… Αλιείας, η οποία ούτως ή άλλως θα παρευρισκόταν, αμέσως μετά, στην Ολομέλεια για να απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικές με το χαρτοφυλάκιο της.

Οι ευρωβουλευτές, ωστόσο, κατάπιαν αυτή την ξεφτίλα, που στηρίζονταν στη λογική ότι: Αφού θα είναι στην Ολομέλεια της Ευρωβουλής μία κοινοτική επίτροπος, έστω κι αν αυτή είναι αρμόδια για την… Αλιεία, γιατί να αγγαρέψουμε τη Μάλστρομ να απαντήσει στις γραπτές ερωτήσεις των πολιτικών ομάδων;

Την κατάπιε δε και η ίδια η Μαρία Δαμανάκη, που, ξεχνώντας τις αριστερές καταβολές της, δέχθηκε να παίξει τον δικηγόρο του διαβόλου ενώπιον της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου υπερασπιζόμενη τις θέσεις της Κομισιόν στο ευαίσθητο θέμα της μεταφοράς προσωπικών δεδομένων Ευρωπαίων πολιτών στις ΗΠΑ.

Το γεγονός είχε και την πλάκα του, διότι η Δαμανάκη υποστήριξε ότι όλοι οι επίτροποι της Ε.Ε. είναι σαν μία… γροθιά, ότι όλοι οι επίτροποι γνωρίζουν τις λεπτομέρειες των χαρτοφυλακίων των υπολοίπων και συνεπώς δεν έχει και τόση σημασία αν στις ερωτήσεις των ευρωβουλευτών απαντά η αρμόδια κοινοτική επίτροπος για την Αλιεία και όχι η συνάδελφός της για την… εσωτερική ασφάλεια!

Απαξιώνοντας, επί της ουσίας, τις ερωτήσεις των ευρωβουλευτών, η «φωνή του Πολυτεχνείου» απάντησε με γενικότητες, χωρίς να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις στα πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα και υποστηρίζοντας ότι η Κομισιόν είναι ευαίσθητη σε θέματα δεδομένων και θα προσπαθήσει να κάνει το καλύτερο δυνατόν στις διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ.

Η ατυχία της ήταν ότι στη συγκεκριμένη συζήτηση της Ολομέλειας προήδρευε ο επικεφαλής των ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Σταύρος Λαμπρινίδης, ο οποίος εξανέστη από τις… γενικότητες και, παρότι προήδρευε, παρενέβη στη συζήτηση για να υπενθυμίσει… κόσμια στη Μαρία πως, ενώ όλες οι πολιτικές ομάδες έχουν εκφράσει μεγάλες ανησυχίες για το συγκεκριμένο θέμα και βρισκόμαστε σε φάση επαναδιαπραγμάτευσης, η Κομισιόν θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη της αυτές τις ανησυχίες, για να μην έχουμε τα ίδια με την συμφωνία Swift, που είχε συναφθεί ερήμην του Ευρωκοινοβουλίου μεταξύ Ε.Ε. και ΗΠΑ και καταψηφίστηκε από το Ευρωκοινοβούλιο.

Και η Μαρία της κοινοτικής Αλιείας αναγκάστηκε να δηλώσει ότι η Κομισιόν συμμερίζεται αυτές τις ανησυχίες…