«Θέλω να τηλεφωνήσω στον Μίστερ Ευρώπη, αλλά δεν έχω ένα τηλεφωνικό αριθμό» συνήθιζε να λέει ειρωνικά στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ο τότε υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Χένρι Κίσινγκερ. Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν τέσσερις δεκαετίες για να κατορθώσει η Ενωμένη Ευρώπη να αποκτήσει τον «Μίστερ… Ευρώπη».Τον Ευρωπαίο «Τζορτζ Ουάσιγκτον».

«Θέλω να τηλεφωνήσω στον Μίστερ Ευρώπη, αλλά δεν έχω ένα τηλεφωνικό αριθμό» συνήθιζε να λέει ειρωνικά στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ο τότε υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Χένρι Κίσινγκερ. Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν τέσσερις δεκαετίες για να κατορθώσει η Ενωμένη Ευρώπη να αποκτήσει τον «Μίστερ… Ευρώπη».Τον Ευρωπαίο «Τζορτζ Ουάσιγκτον».

Με την εφαρμογή της Συνθήκης της Λισσαβώνας «από την 1η Δεκεμβρίου», όπως προέβλεψε ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, η Ευρωπαϊκή Ένωση προχωρά στην επιλογή προέδρου και υπουργού Εξωτερικών.

Με βάση τη συνθήκη της Λισσαβώνας, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (του οργάνου που αποτελείται από τους αρχηγούς των κρατών) θα «διευθύνει τις εργασίες του» και θα «εξασφαλίζει την εκπροσώπηση της Ένωσης σε θέματα που αφορούν την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας». Όσο για τον υπουργό Εξωτερικών, είναι επίσης μια θέση που μπορεί να έχει σημαντική επιρροή στις «πρεσβείες» της Ε.Ε. σε όλο τον κόσμο, και οι δραστηριότητές του θα υποστηρίζονται από 6.000 διπλωματικούς υπαλλήλους.

 

Tου χεριού τους

Και τα ονόματα αυτών; Θα ανακοινωθούν εντός του μηνός. Το σίγουρο είναι ότι ο πρόεδρος θα είναι κεντροδεξιός – λόγω της κεντροδεξιάς πλειοψηφίας στο Ευρωκοινοβούλιο – και ο υπουργός Εξωτερικών σοσιαλδημοκράτης.

Ο Νικολά Σαρκοζί και η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ φαίνεται να έχουν συμφωνήσει καταρχήν στη διεξαγωγής μίας έκτακτης Ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες που θα επιλέξει τους δύο ύπατους αξιωματούχους.

Τα ονόματα

Μεταξύ των ονομάτων που έπεσαν στο τραπέζι ήταν του πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, του πρώην καγκελάριου της Αυστρίας Βόλφγκανγκ Σιούσελ και του πρωθυπουργού του Βελγίου Γκι Φέρχοφσταντ. Διπλωματικές πηγές εκτιμούν πάντως ότι φαβορί για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ο κεντροδεξιός πρωθυπουργός της Ολλανδίας Γιαν Πέτερ Μπαλκενέντε.

Ο μικροκαμωμένος Ολλανδός πρωθυπουργός, που μοιάζει με τον… Χάρι Πότερ, φαίνεται να έχει όλα τα «προσόντα» που επιζητούν οι ισχυροί της Ευρώπης.

Το «μειονέκτημά» του είναι ότι επί πρωθυπουργίας του οι Ολλάνδοί καταψήφισαν με δημοψήφισμα το Ευρωσύνταγμα, το 2005.

Το «σκυλάκι» του Μπους

Αν και ο ίδιος ο Μπαλκενέντε αποφεύγει προς το παρόν να δηλώσει υποψηφιότητα, το σίγουρο είναι πλέον ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση γλίτωσε από το «σκυλάκι» του Μπους – τον πρώην πρωθυπουργό της Βρετανίας Τόνι Μπλερ.

Ο Μπλερ, που κατά το παρελθόν είχε εξασφαλίσει την υποστήριξη του δεξιού Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί, «έφαγε πόρτα» από τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές «συντρόφους» του. Το τελειωτικό χτύπημα για την υποψηφιότητα Μπλερ έδωσε η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ. Μιλώντας σε Ευρωπαίους δημοσιογράφους στο ξενοδοχείο Amigo, στις Βρυξέλλες, η Μέρκελ προειδοποίησε ότι το αξίωμα του προέδρου της Ε.Ε. θα πρέπει να ανατεθεί σε κάποιον υποψήφιο από τις μικρότερες χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο πραγματικός λόγος βέβαια των αντιρρήσεων της Μέρκελ στο πρόσωπο του Μπλερ είναι το γεγονός ότι ένας ισχυρός πρόεδρος θα μπορούσε να υπονομεύσει την επιρροή της Γερμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Άλλωστε, ο Μπλερ, παρά τη φιλοευρωπαϊκή του ρητορική, ως πρωθυπουργός της Βρετανίας επί 10 χρόνια, δεν έφερε τη χώρα του στη ζώνη του ευρώ, ούτε καν στη ζώνη Σένγκεν.

Ακόμη και ο Νικολά Σαρκοζί – ο πλέον ένθερμος υποστηρικτής του Μπλερ – ανέκρουσε πρύμναν. «Τα ονόματα που έχουν βγει από το καπέλο δεν είναι κατ’ ανάγκην αυτά που θα επιλεγούν τελικά» δήλωσε ο Γάλλος πρόεδρος.