Αν η οικονομική ανάπτυξη βρισκόταν σε συνάρτηση με το μέγεθος των περικοπών δαπανών και την αύξηση της φορολογίας, τότε η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι πρωταθλήτρια της ανάπτυξης, εκτιμά  αρθρογράφος της Suddeutsche Zeitung, ο οποίος εξηγεί γιατί η λιτότητα και μόνο δεν είναι λύση στα οικονομικά προβλήματα της χώρας.

 

Αν η οικονομική ανάπτυξη βρισκόταν σε συνάρτηση με το μέγεθος των περικοπών δαπανών και την αύξηση της φορολογίας, τότε η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι πρωταθλήτρια της ανάπτυξης, εκτιμά  αρθρογράφος της Suddeutsche Zeitung, ο οποίος εξηγεί γιατί η λιτότητα και μόνο δεν είναι λύση στα οικονομικά προβλήματα της χώρας.

Σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), η Ελλάδα έχει κάνει περισσότερες μεταρρυθμίσεις από την Ιρλανδία, την Ισπανία και την Πορτογαλία.

Όπως αναφέρει ο αρθρογράφος, τα τελευταία πέντε χρόνια οι Έλληνες έχουν δει τους μισθούς τους να μειώνονται κατά 20% κατά μέσο όρο, την αγοραστική τους δύναμη να μειώνεται κατά ένα τέταρτο, ενώ παράλληλα οι κρατικές δαπάνες περιορίστηκαν κατά ένα τρίτο. Μετά τις μειώσεις στους μισθούς, η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας βελτιώθηκε κατά 25%, περισσότερο από αυτή της Ιρλανδίας. Όμως όλα αυτά δεν βοήθησαν και πολύ τη χώρα και πλέον εγείρεται το ερώτημα αν τα πολύ αυστηρά προγράμματα λιτότητας ωφελούν πραγματικά.

Τώρα, όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος, η Αθήνα σίγουρα πρέπει σίγουρα να προχωρήσει σε περαιτέρω μεταρρυθμίσεις. Δεν έχει ξεκαθαριστεί όμως ακόμη το είδος και η ποσότητα των μεταρρυθμίσεων.

Διότι, όπως εξηγεί, κάθε περικοπή δαπανών και αύξηση φόρων σημαίνει ότι κάποιος χάνει χρήματα, τα οποία πλέον δεν θα μπορεί να ξοδέψει. Με αυτό τον τρόπο χάνει έσοδα και το υπουργείο Οικονομικών και δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος.

Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι η Αθήνα θα πρέπει να λάβει ελευθέρας να μην κάνει τίποτε. Η επιτυχία των μεταρρυθμίσεων εξαρτάται προφανώς από τη δοσολογία, τη χρονική στιγμή και το σωστό μέσο για κάθε χώρα.

Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα, εκτιμά ο αρθρογράφος της Suddeutsche Zeitung, είναι μια καινούργια αρχή μετά την ολοκλήρωση του παλαιού προγράμματος στα τέλη Ιουνίου. Μέχρι τότε, τόσο η Ελλάδα όσο και οι πιστωτές της θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν τον χρόνο για να εξετάσουν ποια μέτρα θα ωφελήσουν πραγματικά την οικονομική ανάπτυξη και ποια υιοθετήθηκαν απλώς και μόνο για να υπάρξουν περικοπές δαπανών.

Όπως υπογραμμίζει, ακόμα και οι περικοπές είναι ένα είδος τέχνης.

Εξάλλου σημειώνει ότι όσο πιο γρήγορα περάσει στην ανάπτυξη η ελληνική οικονομία, τόσο περισσότερα από τα χρήματά τους θα δουν να τους επιστρέφονται οι πιστωτές της χώρας.