Ακούγοντας κάποιος αυτές τις ημέρες ευρωπαίους πολιτικούς να μιλούν για την Ελλάδα, αμφιβάλει για τη νοημοσύνη του, αναφέρει εισαγωγικά στο σημερινό κύριο άρθρο του, με τίτλο «Ποιος θέλει να είναι Γερμανός;», ο αρχισυντάκτης της έγκυρης αυστριακής εφημερίδας “Βίνερ Τσάιτουνγκ”, Ράινχαρντ Γκέβαιλ, παραθέτοντας στη συνέχεια κάποια παραδείγματα.

Ακούγοντας κάποιος αυτές τις ημέρες ευρωπαίους πολιτικούς να μιλούν για την Ελλάδα, αμφιβάλει για τη νοημοσύνη του, αναφέρει εισαγωγικά στο σημερινό κύριο άρθρο του, με τίτλο «Ποιος θέλει να είναι Γερμανός;», ο αρχισυντάκτης της έγκυρης αυστριακής εφημερίδας “Βίνερ Τσάιτουνγκ”, Ράινχαρντ Γκέβαιλ, παραθέτοντας στη συνέχεια κάποια παραδείγματα.

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αποφαινόταν αυτάρεσκα ότι πολλοί στην γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση εξακολουθούν να είναι της άποψης ότι ένα Grexit θα ήταν η καλύτερη λύση.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είχε παρουσιάσει ήδη το Σάββατο στο Eurogroup ένα έγγραφο, σύμφωνα με το οποίο το χρέος της Ελλάδας δεν είναι πλέον βιώσιμο, αποποιούμενο με τον τρόπο αυτό τις ευθύνες του — όμως το έγγραφο άφησε αδιάφορους τους Ευρωπαίους αρχηγούς κυβερνήσεων.

Σε αυτά να προστεθεί επιπλέον ότι η προφανώς διχασμένη Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν δίνει πλέον «φρέσκο» χρήμα στις ελληνικές τράπεζες και ως εκ τούτου σε λίγο θα είναι αδιάφορο, εάν θα αυξηθεί ο ΦΠΑ στην Ελλάδα, διότι όποιος είναι «μπατίρης» δεν μπορεί να πληρώσει ούτε το 23 ο/ο αλλά ούτε και το 13 ο/ο σε ΦΠΑ.

Στην πραγματικότητα ξεκινά το επί μακρόν κλείσιμο των ελληνικών τραπεζών, το οποίο σβήνει οριστικά την ελληνική οικονομία και εάν κάποια τράπεζα πρέπει να «εκκαθαριστεί»,τότε «πηγαίνουν κατά διαόλου» και οι αποταμιεύσεις.

Ο αρχισυντάκτης σημειώνει ότι κανείς δεν γνωρίζει εάν αυτή η απώλεια εμπιστοσύνης ξεπερνιέται τόσο εύκολα σε άλλες χώρες, πάντως, όπως τονίζει, το γεγονός ότι οι ΗΠΑ στέλνουν τον υπουργό τους των Οικονομικών σε Φρανκφούρτη, Βερολίνο και Βρυξέλλες, είναι μία ένδειξη ότι όλοι δεν είναι και τόσο χαλαροί.

Αλλά, όπως παρατηρεί και στο Παρίσι και στη Ρώμη αυξάνεται η νευρικότητα και ούτε ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, ούτε ο πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι θέλουν μια «γερμανική Ευρώπη», ούτε και η Ευρώπη μπορεί να λειτουργεί με τον τρόπο αυτό. Το ευρώ δεν είναι το γερμανικό μάρκο, αλλά ούτε η λίρα ούτε το φράγκο, αλλά είναι το ευρώ και η ιδέα ήταν να γίνει κάτι παραπάνω από το άθροισμα των νομισμάτων, κάτι που δεν έχει επιτευχθεί μέχρι τώρα και η Γερμανία είναι εκείνη που αποκόμισε μέγιστα οφέλη και τώρα έρχεται ο κ. Σόιμπλε να εξηγήσει ότι όλοι θα πρέπει να πράξουν το ίδιο, όμως αυτό είναι αδύνατο, γιατί «ποιος εκτός Γερμανίας στην Ευρώπη θέλει να είναι Γερμανός;», αναρωτιέται ο Ράινχαρντ Γκέβαιλ.

Όπως τονίζει συμπερασματικά στο άρθρο του ο αρχισυντάκτης της “Βίνερ Τσάιτουνγκ”, μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας με την αφελή – ιδεαλιστική στάση του να έκανε πολλά πολιτικά λάθη, όμως κατέδειξε στην Ευρώπη ότι το να εμμένει κάποιος πεισματικά στους κανόνες, όπως οι Γερμανοί, είναι σαν να κάνεις ιστιοπολοία με άπνοια. Και ακόμη ότι όταν ο άνεμος γίνεται τυφώνας τότε πρέπει ο καπετάνιος να αδράξει ασύμβατα και ευέλικτα το πηδάλιο, διαφορετικά το καράβι θα βουλιάξει με όλους τους επιβάτες του.