Ο πρόεδρος της Γαλλίας, της χώρας που φιλοξενεί την Παγκόσμια Διάσκεψη, λίγες ημέρες πριν από την έναρξη των εργασιών εμφανίστηκε με δηλώσεις του να συνδέει άμεσα τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας με αυτόν κατά της κλιματικής αλλαγής θέλοντας να δώσει δραματική διάσταση στο τι διακυβεύεται στο Παρίσι από τις 30 Νοεμβρίου και βάζοντας τη Γαλλία επικεφαλής, όπως χαρακτηριστικά είπε, του μεγαλύτερου συνασπισμού για τη ζωή.

 

Ο Φρανσουά Ολάντ είπε ότι πρόκειται για την «ίδια μάχη» που αφορά από τη μία πλευρά «την προστασία της ανθρωπότητας από τις ενέργειες θανάτου του Ισλαμικού Κράτους» και από την άλλη «την προστασία του πλανήτη από τις ίδιες τις ασυνείδητες πράξεις μας που ενδέχεται αύριο να είναι πηγές συγκρούσεων και πολέμου».

 

Οι μεγαλοστομίες αυτές, βέβαια, απομένει να αποδειχθούν στην πράξη αφού τόσο ο ΟΗΕ όσο και η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα κρατούν μικρό καλάθι, γνωρίζοντας ότι, όταν το θέμα φτάσει στο διά ταύτα, πιο πιθανό είναι να επικρατήσουν οι απόψεις και οι πιέσεις των πολυεθνικών παρά οι διακηρύξεις των πολιτικών.

 

Το ίδιο αλλά σε άλλη κλίμακα ισχύει, φυσικά, και για την ελληνική κυβέρνηση, που παρουσιάζει τουλάχιστον διγλωσσία όσον αφορά τις προθέσεις της και τις πρωτοβουλίες που μπορεί να αναλάβει. 

 

Έτσι, αν και η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή της για την κλιματική αλλαγή και τη Διάσκεψη του Παρισιού εμφανίζεται έτοιμη για δράσεις σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο προκειμένου «να τεθεί ο στόχος της πλήρους απαγόρευσης της χρήσης ορυκτών καυσίμων με ορίζοντα το 2050 περιγράφοντας σαφείς και μετρήσιμους ενδιάμεσους στόχους», ο αρμόδιος αναπληρωτής Περιβάλλοντος Γιάννης Τσιρώνης θα βρεθεί εγκλωβισμένος εκ των πραγμάτων ανάμεσα στην περιβαλλοντική ρητορεία και την κυβερνητική πολιτική που υπαγορεύεται από άλλα δεδομένα.

 

Δηλαδή, παρ’ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για αναζήτηση συμμαχιών με όλες τις ευρωπαϊκές προοδευτικές δυνάμεις για πλήρη κατάργηση των ορυκτών καυσίμων μέσα στην επόμενη 35ετία, στο κλεινόν άστυ η κυβέρνηση στηρίζει, όπως επισημαίνουν οι μεγαλύτερες περιβαλλοντικές οργανώσεις, ενεργειακές επιλογές της δεκαετίας του ’60. Για παράδειγμα, στηρίζει το σχέδιο της ΔΕΗ για την κατασκευή μιας ακόμα λιγνιτικής μονάδας στην Πτολεμαΐδα, μονάδα που, όπως επισημαίνει το WWF Ελλάς, θα εκπέμπει, περίπου, 4,6 εκατ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα τον χρόνο, οι οποίοι εκτιμάται ότι θα κοστίζουν 92 εκατ. ευρώ το 2020, 184 εκατ. ευρώ το 2030 και περίπου 240 εκατ. ευρώ από το 2040 και μετά. Και είναι χαρακτηριστικό ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα θα είναι περίπου διπλάσιες από το όριο των 550 gr/KWh που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για τη χρηματοδότηση νέων ανθρακικών σταθμών.

 

Ένα δεύτερο παράδειγμα είναι η στήριξη εκ μέρους της κυβέρνησης του αιτήματος της ΔΕΗ προς την Κομισιόν για την απόκτηση δωρεάν δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων, για να ρυπαίνει δηλαδή χωρίς να πληρώνει ούτε για δικαιώματα. Στάση που επίσης δεν συνάδει με τις διακηρύξεις για τη Διάσκεψη του Παρισιού και για το τι πρέπει να κάνει η παγκόσμια κοινότητα. 

 

 

Την ίδια ώρα που όσον αφορά την κλιματική αλλαγή και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν η κυβέρνηση εμφανίζεται να είναι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ, πανελλαδική δημοσκόπηση που έγινε από την εταιρεία QED για λογαριασμό του WWF Ελλάς αποδεικνύει για μια ακόμα φορά ότι η κοινωνία είναι πολύ πιο μπροστά από το πολιτικό προσωπικό της χώρας.

 

Και αυτό γιατί 9 στους 10 πολίτες πιστεύουν πως η ΔΕΗ πρέπει να στραφεί στην καθαρή ενέργεια, ενώ μόλις το 7% δηλώνει πως προτιμά τον λιγνίτη για την παραγωγή ηλεκτρισμού.

 

Τα ποσοστά που εμφανίζει η έρευνα είναι συντριπτικά. Πάνω από το 80% των πολιτών κινείται υπέρ της στροφής της ενεργειακής πολιτικής στις ΑΠΕ, ενώ το 67% προτρέπει σε άμεση επένδυση της χώρας σε αυτές, σε μια περίοδο που η ΔΕΗ ζητά δωρεάν δικαιώματα εκπομπών για να διαιωνίσει το λιγνιτικό μοντέλο ηλεκτροπαραγωγής. 

 

Το 22% είναι υπέρ της εξάντλησης των κοιτασμάτων λιγνίτη, ενώ μόλις το 4% τελικά προκρίνει την επιλογή του λιγνίτη.

 

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ευρήματα της έρευνας για την περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, όπου η σημερινή κυβέρνηση σχεδιάζει να συνεχίσει την παράλογη επένδυση της νέας ρυπογόνας και οικονομικά ασύμφορης λιγνιτικής μονάδας Πτολεμαΐδα V, που συμφωνήθηκε το 2009 και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις νέες συνθήκες και απαιτήσεις της εποχής. 

 

Σύμφωνα με τα ευρήματα της δημοσκόπησης, το 58% του συνόλου και το 50% των κατοίκων της Δ. Μακεδονίας δηλώνει ότι πρέπει να ακυρωθούν τα σχέδια για νέες λιγνιτικές μονάδες.

 

Η πανελλαδική δημοσκόπηση, όπως επισημαίνει το WWF Ελλάς, καταρρίπτει άλλον έναν πολιτικό μύθο: την υποτιθέμενη δημοφιλία του λιγνίτη και των «εγχώριων» ορυκτών πηγών ενέργειας. 

 

Η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση καλεί την πολιτική ηγεσία να λάβει σοβαρά υπόψη το γεγονός ότι πλέον η σημασία αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής αντανακλάται και στην κοινή γνώμη ως ξεκάθαρο κοινωνικό αίτημα για αλλαγή του σημερινού, ρυπογόνου ενεργειακού μοντέλου που βασίζεται στον λιγνίτη. Η κλιματική αλλαγή, σημειώνει το WWF Ελλάς, δεν είναι ένα φαινόμενο του μέλλοντος που δεν μας αφορά. Επηρεάζει κάθε πτυχή της ανθρώπινης δραστηριότητας και αλλοιώνει τη φυσική εξέλιξη του πλανήτη μας.