Ο ναρκισσισμός αποτελεί αναγνωρισμένη διαταραχή που χαρακτηρίζεται από την υπερβολική επικέντρωση ενός ατόμου στον εαυτό του, τις ικανότητές του, την εξουσία που κατέχει και το κύρος του.

 

Ο ναρκισσισμός αποτελεί αναγνωρισμένη διαταραχή που χαρακτηρίζεται από την υπερβολική επικέντρωση ενός ατόμου στον εαυτό του, τις ικανότητές του, την εξουσία που κατέχει και το κύρος του.

Όπως αναφέρει το onmed.gr, ένας «κλασικός» ναρκισσιστής πιστεύει ότι είναι πιο έξυπνος, πιο σημαντικός και πιο εμφανίσιμος από όλους τους άλλους γύρω του.

Ο ναρκισσισμός δεν αποτελεί ενιαία έννοια, αλλά έχει δύο κύριες εκφάνσεις, οι οποίες προκύπτουν από εκ διαμέτρου αντίθετες βάσεις.

Ο «μεγαλεπήβολος ναρκισσισμός» (grandiose narcissism) μπορεί να προκύψει όταν από μικρή ηλικία ένα παιδί δέχεται υπερβολικούς επαίνους από τους γονείς και το ευρύτερο περιβάλλον του.

Αντίθετα, ο «ευάλωτος ναρκισσισμός» (vulnerable narcissism) μπορεί να προκύψει ως μηχανισμός αυτοπροστασίας του ατόμου, σε μια προσπάθεια αποφυγής αρνητικών συναισθημάτων, και είναι συχνά αποτέλεσμα της κακοποίησης (συναισθηματικής ή ψυχολογικής) κατά την παιδική ηλικία.

Ποια τα χαρακτηριστικά του κάθε τύπου ναρκισσιστή:

Μεγαλεπήβολος ναρκισσισμός

– εξωστρέφεια

– κυριαρχία

– μόνιμη αναζήτηση της προσοχής

Τα άτομα που εκδηλώνουν μεγαλεπήβολο ναρκισσισμό, τη συνηθέστερη μορφή ναρκισσισμού, επιδιώκουν την προσοχή και την εξουσία. Πρόκειται συχνά για πολιτικούς, διάσημα πρόσωπα ή ηγετικές φιγούρες κάθε είδους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλοι όσοι δραστηριοποιούνται σε αυτούς τους τομείς εκδηλώνουν ναρκισσιστικά στοιχεία.

Ευάλωτος ναρκισσισμός

– συστολή

– διακριτικότητα

– ευθιξία

Και οι ναρκισσιστές αυτής της κατηγορίας αισθάνονται ότι έχουν κάποια αυτονόητα δικαιώματα, όμως συχνά αισθάνονται ότι απειλούνται.