Ένα βιβλίο γραμμένο από μια νομπελίστρια που έζησε το αποτρόπαιο πρόσωπο του ολοκληρωτισμού σε όλο του το εφιαλτικό εύρος.

Χέρτα Μύλερ

Μετάφραση: Κώστας Κοσμάς

Εκδόσεις: Καστανιώτης

Σελ.: 230

Ένα βιβλίο γραμμένο από μια νομπελίστρια που έζησε το αποτρόπαιο πρόσωπο του ολοκληρωτισμού σε όλο του το εφιαλτικό εύρος. Ο πατέρας της συγγραφέως υπηρέτησε στα SS στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με συνέπεια, μετά τη λήξη του πόλεμου, να απελαθεί η μητέρα της σε στρατόπεδο συγκέντρωσης της πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ, με τη μεσολάβηση του ΚΚΡ. Η ιστορία του μυθιστορήματος εκτυλίσσεται στη Ρουμανία, στη διάρκεια της δεκαετίες του 1980, με το καθεστώς Τσαουσέσκου να βρίσκεται στο απόγειο της διαφθοράς του σε κάθε επίπεδο. Οι στυγνές, απάνθρωπες και αποτρόπαιες δικτατορίες, που οι βολεμένοι στις ανέσεις του δυτικού κόσμου υποστηριχτές τους τις εμφάνιζαν ούτε λίγο ούτε πολύ ως επίγειους παραδείσους, ζούσαν δίχως να το γνωρίζουν τις τελευταίες τους στιγμές μέσα στην αλαζονεία της απόλυτης εξουσίας τους. Με αφορμή την ανθρώπινη σχέση δυο γυναικών που εργάζονται σε ένα εργοστάσιο, η συγγραφέας εστιάζει στην πλέον απάνθρωπη και χυδαία εκμετάλλευση της ανθρώπινης φιλίας από το στυγνό δικτατορικό καθεστώς, διά μέσου της μυστικής αστυνομίας, γνωστής ως Σεκιουριτάτε. Ζοφερές καταστάσεις, εφιαλτικές πραγματικότητες σε μια κοινωνία – κολαστήριο, όπου όλες οι ανθρώπινες ιδιότητες, ακόμα και αυτή των τρομοκρατημένων αισθημάτων, του έρωτα, της απελπισίας, μπαίνουν στο στόχαστρο της εφιαλτικής δικτατορίας που επικαλέστηκε τα πιο ανθρώπινα κίνητρα για την επιβολή της. Η συγγραφέας συγκροτεί την επί γης κόλαση, μέσα από τις απλές καθημερινές, στοιχειώδεις ανθρώπινες σχέσεις χρησιμοποιώντας συντριπτικά την ειρωνεία – με τη ζωώδη «μυστική αστυνομία» να προσπαθεί να ελέγξει την ψυχή και το σώμα των υπηκόων αυτού του τερατουργήματος που γέννησαν οι πλέον ευγενικές περί σοσιαλισμού ιδέες.

Ξενοφών Μπρουντζάκης