Ο θάνατος τους πλησίασε και στην κυριολεξία τους άγγιξε και έφυγε. Μια αγέλη λιονταριών έγλειφε τις τέντες από τις σκηνές που κοιμόντουσαν.

 

 

Ο θάνατος τους πλησίασε και στην κυριολεξία τους άγγιξε και έφυγε. Μια αγέλη λιονταριών έγλειφε τις τέντες από τις σκηνές που κοιμόντουσαν.

Κατασκηνωτές είχαν πάει για σαφάρι στο πάρκο Καλαγκάδι στα σύνορα της  Μποτσουάνα με τη Νότιο Αφρική. Αφού την πρώτη μέρα περιηγήθηκαν στο αχανές πάρκο και είδαν με τα μάτια τους, τα άγρια ζώα, έστησαν τις σκηνές σε ένα ξέφωτο και εξαντλημένοι έπεσαν για ύπνο.

Το βράδυ άρχισε να βρέχει καταρρακτωδώς αλλά η εξάντληση των κατασκηνωτών ήταν τόσο μεγάλη που κανείς δεν κουνήθηκε από τη σκηνή του να δει τι συμβαίνει. Αξημέρωτα όμως, με το πρώτο «σκάσιμο» του ήλιου, μια παράξενη ησυχία επικρατούσε και δεν ήταν επειδή κοιμόντουσαν.

Μια αγέλη λιονταριών είχε εμφανιστεί. Λέαινες έκαναν τη βόλτα τους ανάμεσα στις σκηνές. Οι περισσότεροι άνθρωποι κοιμόντουσαν ακόμη, αλλά όσοι είχαν ξυπνήσει βαστούσαν την ανάσα τους. Κάποια στιγμή έγινε κάτι που κανείς δεν περίμενε.

Τα λιοντάρια πλησίασαν τις σκηνές άγγιξαν τις μουσούδες τους στα πανιά και άρχισαν να τις γλείφουν. Διψούσαν και το νερό που είχε πέσει το προηγούμενο βράδυ είχε ποτίσει το πανί και τα λιοντάρια το έγλειφαν για να ξεδιψάσουν.

Κάποιοι είχαν αφήσει επίσης στη φωτιά (που είχε πλέον σβήσει) τις κατσαρόλες από το βραδινό δείπνο. Η μυρωδιά αυτή εικάζεται ότι προσέλκυσε την αγέλη. Κάποια λιοντάρια άρχισαν να μυρίζουν τις άδειες κατσαρόλες αλλά δεν εντόπισαν φαγητό.

Τελικά η αγέλη απομακρύνθηκε το ίδιο ήρεμα και αθόρυβα όπως εμφανίσθηκε, αφού πρώτα ξεδίψασε. Μάλιστα κάποιοι από τους κατασκηνωτές δεν κατάλαβαν καν τι είχε συμβεί και πόσο κοντά τους είχε αγγίξει ο κίνδυνος. Κάποιος που μόλις είχε ξυπνήσει, βγήκε από τη σκηνή του, τεντώθηκε νωχελικά και όταν είδε τους άλλους κατασκηνωτές λευκούς σαν το πανί, ρώτησε αφελώς: «Τι έγινε παιδιά τι έχασα;»