Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.
Ευτυχώς για την αστυνομία, εκτός από τα δικά της think tanks, που δεν βρήκαν για τη συγκεκριμένη περίπτωση χρόνο και ουσία για να καταναλώσουν, υπάρχουν ακόμη διαθέσιμες οι «αποθήκες» στοιχείων των εφημερίδων αλλά και όσων αριστερών οργανώσεων, είτε αποσπασματικά είτε πιο συστηματικά, καταγράφουν και χαρτογραφούν, πέρα από τις πολιτικού χαρακτήρα νομότυπες εκδηλώσεις των στελεχών της Χρυσής Αυγής, και τις άλλες, τις πολύ πιο εξτρεμιστικές.
Ευτυχώς για την αστυνομία, εκτός από τα δικά της think tanks, που δεν βρήκαν για τη συγκεκριμένη περίπτωση χρόνο και ουσία για να καταναλώσουν, υπάρχουν ακόμη διαθέσιμες οι «αποθήκες» στοιχείων των εφημερίδων αλλά και όσων αριστερών οργανώσεων, είτε αποσπασματικά είτε πιο συστηματικά, καταγράφουν και χαρτογραφούν, πέρα από τις πολιτικού χαρακτήρα νομότυπες εκδηλώσεις των στελεχών της Χρυσής Αυγής, και τις άλλες, τις πολύ πιο εξτρεμιστικές.
Άλλωστε ποτέ δεν είναι αργά για να μάθει κάποιος εναλλακτικούς τρόπους συγκέντρωσης πληροφοριών, ακόμη κι αν η άντλησή τους προέρχεται από ανοιχτές πηγές. Πώς το είχε πει ο Σόλων ο Αθηναίος; Γηράσκω αεί διδασκόμενος. Και κατά τον Παπουτσή, που διέγνωσε έλλειμμα δημοκρατίας, παρά τα 37 χρόνια που διανύθηκαν από τη μεταπολίτευση, η αστυνομία τώρα, μετά τις δικές του παραινέσεις, άρχισε να κάνει τα πρώτα βήματα προς την κατεύθυνση του εκδημοκρατισμού. Συνεπώς, έχει ακόμα δρόμο μπροστά της.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν τη σύντομη ιστορική περιήγηση με τους… αγέχορους του νεοναζιστικού σιναφιού. Και να δούμε αυτούς που κατηγορήθηκαν, είτε πριν από τη σύνταξη του καταστατικού… χάρτη δικαιωμάτων του νεοφασίστα είτε μετά το 1993, όπου η Χρυσή Αυγή έκανε τα πρώτα… σκιρτήματά της στη σκιά του ιδεολογικού σκότους.
Για ευνόητους λόγους η αναφορά σε ονόματα γίνεται με τα αρχικά τους, όμως σε καμία περίπτωση τα γεγονότα που περιγράφονται – όπως βλέπουμε στην εισαγωγή ή στον επίλογο ταινιών – δεν είναι φανταστικά. Δυστυχώς.
Ο επικεφαλής
Το Νούμερο 1 είναι… 1 διαχρονικά και δεν αλλάζει. Γι’ αυτόν θα κάνουμε μια εξαίρεση. Δεν έχει άλλωστε νόημα και αξία, όταν αναφέρεσαι στον Φύρερ (ηγέτη, καθοδηγητή στα γερμανικά) του ελληνικού νεοναζισμού, να καλύψεις σε αποχρώσες σκιές το όνομα του γενικού γραμματέα της οργάνωσης Νίκου Μιχαλολιάκου. Του ανθρώπου που κατάφερε να εκλεγεί μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες ως δημοτικός σύμβουλος της Αθήνας.
1)Ο Μιχαλολιάκος, λοιπόν, δεν χάνει ευκαιρία να δηλώνει και να διαδηλώνει ακόμη και μέσα στο δημαρχείο της πόλης, που ανά τους αιώνες αποτελεί σύμβολο της Δημοκρατίας, την ιερή προσήλωσή του στα μαύρα ιδεώδη που αντιπροσωπεύει ο ιδεοληπτικός σκοταδισμός ενός ναζιστικού χαιρετισμού.
Υπήρξε ο ιδρυτής της Χρυσής Αυγής. Τον Δεκέμβριο του 1976 είχε συλληφθεί ωστόσο και κατηγορηθεί για συμμετοχή στην επίθεση σε δημοσιογράφους κατά την κηδεία του βασανιστή της χούντας Μάλιου. Συλλαμβάνεται και κατηγορείται εκ νέου τον Ιούλιο του 1978, αυτή τη φορά ως μέλος ακροδεξιάς τρομοκρατικής ομάδας βομβιστών και τον Οκτώβριο του 1979 καταδικάζεται για κατοχή όπλων και εκρηκτικών. Στη φυλακή λέγεται πως είχε έρθει σε επαφή με τους πρωτεργάτες της χούντας.
Μαύρη είναι η… «νύχτα»
2) Το πιο πρόσφατο και χτυπητό παράδειγμα ενός ταραχοποιού πολιτευτή της οργάνωσης αποτελεί ο Χρήστος Ρ. Υπήρξε υποψήφιος περιφερειάρχης και υποψήφιος βουλευτής της Χρυσής Αυγής το 2010 στη Δυτική Ελλάδα στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές. Έχει κατηγορηθεί μεταξύ άλλων ως μπράβος, για συμβόλαια θανάτου ή για διευκόλυνση εκπλήρωσης από άλλους τέτοιων κοντράτων, ενώ πρόσφατα προφυλακίστηκε για υπόθεση διπλής δολοφονίας.
♦ Τον Ιούνιο του 2009 παίρνει άδεια λειτουργίας ενός μπαρ στην ταραγμένη περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Μάλιστα το συγκεκριμένο στέκι παρουσιάζεται ως ορμητήριο των Frei corps, που σε συχνά χρονικά διαστήματα εξαπολύουν επιθέσεις.
♦ Τον Φεβρουάριο του 2010, το ίδιο μάλιστα βράδυ που ακολούθησε ένα αντιρατσιστικό συλλαλητήριο, πιάστηκε επ’ αυτοφώρω με όπλο το οποίο προσπάθησε να κρύψει στο μαγαζί του, μαζί με μια στοίβα από ναζιστικά φυλλάδια της Χρυσής Αυγής. Ακολούθησε «έρευνα» στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα. Ανήκει στην «Επιτροπή Κατοίκων Αγίου Παντελεήμονα», τους οποίους, όπως είδαμε, επιχείρησε ο Παπουτσής να καταστήσει συνομιλητές του, αλλά δεν βρήκε… ευήκοα ώτα!
Η περίπτωση «Περίανδρου»
3)Ο Αντώνης Α., γνωστός και ως «Περίανδρος» από το όνομα του Κορίνθιου τυράννου, υπήρξε υπαρχηγός της Χρυσής Αυγής τη δεκαετία του 1990 κι εμφανίζεται να οργανώνει και να συμμετέχει στη δολοφονική επίθεση εις βάρος τριών νεαρών ακριβώς απέναντι από τα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων στις 16 Ιουνίου του 1998.
Οι… «καταδρομείς» βάζουν στόχο τους φοιτητές Δημήτρη Κουσουρή, Γιάννη Καραμπατσόλη και Ηλία Φωτιάδη, τους οποίους επιχειρούν να περικυκλώσουν. Άρχισαν κινούνται απειλητικά κατά πάνω τους, δείχνοντας τον Κουσουρή και φωνάζοντας «Αυτός είναι!». Οι Καραμπατσόλης και Φωτιάδης καταφέρνουν να ξεφύγουν, αλλά τον Κουσουρή τον εγκλωβίζουν και τον χτυπούν ανελέητα με ρόπαλα στο κεφάλι. Τον εγκαταλείπουν μόνο όταν τον βλέπουν να πέφτει κάτω και να παραμένει ακίνητος!
Ο Κουσουρής, γραμματέας τότε της Οργάνωσης Σπουδάζουσας της Νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση και μέλος του Κ.Σ. της ΕΦΕΕ, ήταν στα δικαστήρια για μία υπόθεση σχετική με το ΑΣΕΠ, που όμως συμπίπτει χρονικά με τη δίκη πέντε μελών της Χρυσής Αυγής για μία άλλη αιματηρή επίθεση σε μέλη της τότε ΟΣΕ (μετέπειτα ΣΕΚ) στη Φωκίωνος Νέγρη περίπου δύο χρόνια νωρίτερα (6 Μαρτίου 1996).
Ο «Περίανδρος», ύστερα απ’ αυτή την επίθεση, κρυβόταν για 7 ολόκληρα χρόνια. Παρουσιάστηκε και παραδόθηκε στις… διωκτικές αρχές τον Σεπτέμβριο του 2005 και προφυλακίστηκε για να δικαστεί τον Σεπτέμβριο του 2006. Βαρύνουσα σημασία στη δίκη που ακολούθησε είχε η κατάθεση του Χρήστου Γεωργόπουλου, του γιατρού που χειρούργησε τον Δ. Κουσουρή το βράδυ της επίθεσης:
«Τον χειρούργησα το ίδιο βράδυ γιατί δεν είχε πολύ χρόνο. Θα πέθαινε, σώθηκε γιατί ήταν νεαρός οργανισμός. Τα χτυπήματα στο κρανίο ήταν πολλαπλά, είχαν πρόθεση να τον σκοτώσουν. Δεν εξηγείται αλλιώς τέτοια βία. Η δύναμη των χτυπημάτων που δέχτηκε ισούνταν με αυτά που ασκούμε σε τριάντα εκατοστά τσιμέντο για να σπάσει! Όλα τα χτυπήματα ήταν στο κεφάλι», είπε χαρακτηριστικά.
Ο βασικός κατηγορούμενος καταδικάστηκε σε κάθειρξη 21 ετών, τα οποία στο εφετείο κατέπεσαν στα 12. Σύμφωνα με τα «Νέα» στις 17 Μαρτίου του 2004, «η ειδική ομάδα της ΕΛ.ΑΣ. που συστήθηκε για τη σύλληψή του ενόσω φυγοδικούσε σκόνταψε στις διασυνδέσεις της ‘‘Χρυσής Αυγής’’ και του ίδιου του “Περίανδρου” με αξιωματικούς του Σώματος».
Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, που ουδέποτε διαψεύστηκε, τα απόρρητα έγγραφα της ειδικής αυτής ομάδας αποκάλυπταν πως «η Αστυνομία προμήθευε στους Χρυσαυγίτες ασυρμάτους και κλομπ στις μαζικές διαδηλώσεις, στις επετείους του Πολυτεχνείου και σε εκδηλώσεις του ‘‘αριστερίστικου και αναρχικού χώρου’’, για να εμφανίζονται ως αγανακτισμένοι πολίτες και να προκαλούν επεισόδια».
«Πρωτοφανής ασυλία»!
4) Σ’ αυτή τη θέση τοποθετούνται από κοινού οι Δημήτρης Ζ. και Χάρης Κ. Πρόκειται για δύο πρωτοκλασάτα στελέχη της οργάνωσης κι εκ των πρωτοπαλίκαρων τότε του Φύρερ, οι οποίοι είχαν καταδικαστεί σε έναν χρόνο με αναστολή για την επίθεση στις 6 Μαρτίου του 1996 στη Φωκίωνος Νέγρη σε βάρος μελών της αριστερίστικης οργάνωσης ΟΣΕ και μετέπειτα ΣΕΚ.
Λίγα χρόνια αργότερα, ο Χάρης Κ. καταδικάζεται σε 4 χρόνια φυλακή για ληστεία του πρακτορείου διανομής εφημερίδων «Άργος» στην Καλαμάτα και οδηγείται στη φυλακή. Εμφανώς μεταμελημένος, θ’ αποσχιστεί από το… «Κόμμα» μετά τη φυλακή και θα γράψει ένα βιβλίο, στο πλαίσιο της έκδοσης του οποίου δίνει αρκετές συνεντεύξεις. Σ’ αυτές, μεταξύ πολλών άλλων, αποκαλύπτει ότι:
«Πουθενά στην Ευρώπη δεν υπάρχει φιλοφασιστικό κόμμα που να απολαμβάνει την ασυλία που έχει η Χρυσή Αυγή από το ελληνικό κράτος… Ξέρω ότι το προεκλογικό μας υλικό για τις ευρωεκλογές είχε έρθει με δελτίο αποστολής από τα γραφεία μεγάλου κόμματος… Όταν το κράτος δεν θέλει να εμπλακεί σε συμπλοκές με τους αναρχικούς, ουσιαστικά μάς χρησιμοποιεί προκαλώντας μεταξύ μας συγκρούσεις.
Η αστυνομία, για παράδειγμα, πολλές φορές έπαιξε ένα περίεργο παιχνίδι. Με εμάς τηρούσαν μια στάση συμπάθειας. Ήταν φιλικοί, θα έλεγα, τις περισσότερες φορές. Μας έβλεπαν να χτυπιόμαστε με τους άλλους και δεν έκαναν τίποτα… Στις πορείες είχαμε μαχαίρια, κλομπ, ξυράφια. Τις ασπίδες τις φτιάξαμε με μερικούς συναγωνιστές» («Ταχυδρόμος», 27.3.04 και 23.4.05). Ο Δημήτρης Ζ. θα βγει από τη Χρυσή Αυγή και θα επιχειρήσει να εκλεγεί βουλευτής στις τελευταίες εκλογές ως υποψήφιος του ΛΑΟΣ, κόβεται όμως την τελευταία στιγμή από τον Καρατζαφέρη.
Επιθέσεις κατά συρροή
5) Παναγιώτης Ρ., γνωστός και ως «Πόρκυ». Κατηγορήθηκε για επίθεση με μαχαίρι στο Μοναστηράκι στις 19 Οκτωβρίου 2005. Όπως διαβάζουμε στα ρεπορτάζ της εποχής:
«Στις 19 Οκτωβρίου 2005 τραμπούκοι νεοναζί, ένας εκ των οποίων είναι ο Π.Ρ., γνωστός με το ψευδώνυμο “Πόρκυ”, μαχαίρωσαν δύο αδέλφια. Ο Ρ. χτύπησε τον μικρότερο αδερφό δίνοντάς του 13 (!) μαχαιριές, εκ των οποίων η μία στον αυχένα και η άλλη δίπλα στο αυτί, προκαλώντας του σοβαρότατο εγκεφαλικό τραύμα. Νοσηλεύτηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα με κίνδυνο να χάσει τη ζωή του. Ο λόγος για τον οποίο ο νεοναζί χτύπησε το νεαρό φοιτητή ήταν γιατί ο τελευταίος φορούσε μια αντιφασιστική κονκάρδα.
Ο Ρ. καταδικάστηκε για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά συρροή, με δόλο, σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, σε 21 χρόνια και 3 μήνες φυλακή και οδηγήθηκε στις φυλακές (17 στο εφετείο). Πέντε χρόνια νωρίτερα, τον Ιούνιο του 2000, ο Ρ. είχε συμμετάσχει και ήταν κατηγορούμενος για τη συμμετοχή του σε άλλες επιθέσεις στην Πλ. Κυψέλης και το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο, για τις οποίες επίσης καταδικάστηκε εκ των υστέρων, αφού είχε οδηγηθεί στη φυλακή».
Ύστερα…
έγινε αστυνομικός
6 Γιάννης Α. Καταδικάστηκε τον Φεβρουάριο του 2008 σε έναν χρόνο φυλάκιση με αναστολή, ποινή που επαναβεβαιώθηκε και στο εφετείο. Ο νεοναζί ομαδάρχης της «Χρυσής Αυγής» καταδικάστηκε για την επίθεση στην οποία φέρεται ότι συμμετείχε και καθοδήγησε ενάντια σε μέλη του ΣΕΚ που το καλοκαίρι του 2000 προπαγάνδιζαν με αφισοκόλληση αντιρατσιστικό συλλαλητήριο στην Κυψέλη.
Ο Α., λίγο μετά την επίθεση, προσελήφθη στην… αστυνομία μέσω ΑΣΕΠ σε διαγωνισμό για ειδικούς φρουρούς, εγείροντας δικαιολογημένα ερωτήματα για την ποιότητα των στοιχείων και των παραστατικών που προσκόμισε, δεδομένου ότι απαιτείται λευκό ποινικό μητρώο. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, του 2000, υποδείχτηκε ως επικεφαλής του frei corps που εκδήλωσε την επίθεση στο Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο, για την οποία επίσης έχει καταδικαστεί σε έναν χρόνο φυλάκιση πρωτόδικα! Συνεργάτης του σε αυτές τις επιθέσεις κατά το κατηγορητήριο ήταν και ο «Πόρκυ». Ο Α. εξακολουθεί να… προσφέρει τις «καλές» του υπηρεσίες στο… άσπιλο από νεοφασιστικές επιρροές σώμα της αστυνομίας και οι πληροφορίες τον φέρουν να ανήκει στο δυναμικό τμήματος των νοτίων προαστίων.
Οι «ορφανές» επιθέσεις
Παρότι είδαμε πώς συνδέονται μέσω των δικογραφιών οι πρωτεργάτες με τα γεγονότα, δεν είναι μόνο ο βίος και η πολιτεία των έξι – εφτά «οπλαρχηγών» και πρωτοπαλίκαρων που γράφουν διαχρονικά την ιστορία βίας και αίματος του νεοναζιστικού μορφώματος.
Αυτές οι συγκεκριμένες επιθέσεις, οι οποίες έφτασαν με κάποιον τρόπο και στη Δικαιοσύνη, είναι σταγόνα στον ωκεανό του μισανθρωπισμού και της μισαλλοδοξίας και ταυτίστηκαν με φαιόχρωμους πρωταγωνιστές επειδή ακριβώς τα θύματα μπόρεσαν ν’ αναγνωρίσουν έναν ή περισσότερους από τους παραλίγο δήμιους.
Οι επιθέσεις αυτές είναι δυστυχώς εκατοντάδες. Η τελευταία χρονολογικά είναι η σφαγή με μαχαίρια του Μπαγκλαντεσιανού μετανάστη στα Κάτω Πατήσια λίγες μόνον ώρες μετά την άγρια δολοφονία του Μανώλη Καντάρη έξω από το σπίτι του στην οδό Ηπείρου.
Η Χρυσή Αυγή βέβαια δεν την αποδέχεται, αλλά δικά της μέλη απαθανατίστηκαν να χτυπούν ατυχείς πρόσφυγες στο πογκρόμ που εξαπέλυσαν υπό την αστυνομική ανοχή (αυτό δα έλειπε) στο κέντρο της Αθήνας. Επίσης τα ενυπόγραφα συνθήματα στην Ηπείρου και Γ Σεπτεμβρίου μαρτυρούν διαφορετικά την πραγματικότητα από τους ισχυρισμούς της Χρυσής Αυγής.
Κι επειδή, όπως είδαμε, η αστυνομία και οι αρμόδιες επί τούτου υπηρεσίες της αναλίσκονται σε φιλολογικού χαρακτήρα πονήματα περί των εκδηλώσεων που διοργανώνει είτε συμμετέχει το αμάλγαμα του νεοναζισμού στην Ελλάδα, αναγκαστήκαμε ν’ ανατρέξουμε σε διάφορα ρεπορτάζ διαφορετικών περιόδων που δεν διαψεύστηκαν.
Η ενέδρα
24 Ιανουαρίου 1998: Εξαπολύεται επίθεση στον τότε 34χρονο Αλέξη Καλοφωλιά, μεταφραστή και μέλος του γνωστού μουσικού συγκροτήματος Last Drive . Η ενέδρα στήνεται στη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Χαλκοκονδύλη, την ώρα που ο καλλιτέχνης πήγαινε σε στάση επιβίβασης λεωφορείων στην πλατεία Κάνιγγος. Βρέθηκε αντιμέτωπος με τρεις άγνωστους, οι οποίοι, πριν προλάβει να καταλάβει τι συμβαίνει, τον χτύπησαν με μεταλλικό αντικείμενο στο κεφάλι.
Δοκίμασε να ξεφύγει καταφεύγοντας στην είσοδο ενός καταστήματος. Τον ακολούθησαν κι εκεί, τον έπιασαν κι άρχισαν να χτυπούν το κεφάλι του στο πεζοδρόμιο. Όταν η υπάλληλος του καταστήματος άρχισε να καλεί σε βοήθεια, οι επιτιθέμενοι άφησαν το αιμόφυρτο θύμα τους για να καταφύγουν τρέχοντας σε πολυκατοικία της οδού 3ης Σεπτεμβρίου 19. Εκεί ήταν τότε τα γραφεία της… Χρυσής Αυγής!
20 Οκτωβρίου 2005: Εντοπίζονται έτοιμες προς χρήση βόμβες μολότοφ στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στην οδό Σολωμού 74. Προηγήθηκε επίθεση αντιεξουσιαστών και κάποιος από τους οχυρωμένους πυροβολεί και τραυματίζει με κυνηγετικό όπλο δύο άτομα. Η επίθεση οργανώθηκε μία ημέρα μετά τη δολοφονική επίθεση του «Πόρκυ» με μαχαίρι στα δύο αδέλφια στο Μοναστηράκι. Ακριβώς έναν μήνα νωρίτερα εμφανίστηκε και παραδόθηκε για την επίθεση στονφοιτητή Δημήτρη Κουσουρή ο φυγόδικος «Περίανδρος».
Υπό το βάρος των γεγονότων και της κατακραυγής, ο Μιχαλολιάκος αναστέλλει τη λειτουργία της οργάνωσης τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς και ιδρύει την εναλλακτική βερσιόν της, την Πατριωτική Συμμαχία. Οι εμμονές όμως παραμένουν και η επωνυμία Χρυσή Αυγή επιστρέφει… εξαγνισμένη τον Μάρτιο του 2007.
13 Απριλίου 2006: Ενώ η Χ.Α. βρίσκεται σε καθεστώς αναστολής της λειτουργίας της, αφοπλίζεται μέσα στο Πάντειο και οδηγείται στην Πρυτανεία ένας φοιτητής, γιος πρώην αξιωματικού της αστυνομίας. Τα όπλα του παραδίδονται στην αστυνομία και λίγη ώρα αργότερα αξιωματικός του ένστολου σώματος ανακοινώνει στον πρύτανη ότι η Χρυσή Αυγή θα επιτεθεί στο πανεπιστήμιο, όπερ κι εγένετο!
Περίπου 20 κρανοφόροι και ροπαλοφόροι πέρασαν, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εποχής, δίπλα από τα ΜΑΤ και χτύπησαν όποιον βρέθηκε στον δρόμο τους. Μαχαιρώνουν δύο φοιτητές και μια φοιτήτρια. Ανάμεσα στους επιτιθέμενους πολλοί αναγνωρίζουν τον Δημήτρη Ζ., γ.γ. τότε της Πατριωτικής Συμμαχίας και υποψήφιο δήμαρχο στην Αθήνα.
2 Οκτωβρίου 2009: Περίπου 10 χρόνια μετά την επίθεση στον Αλέξη Καλοφωλιά, σε χώρο και πάλι επιβίβασης επιβατικού κοινού σε δημόσια μέσα μεταφοράς, στήνεται ενέδρα σε μία καλλιτέχνιδα. Άτομα που μοίραζαν προεκλογικά φυλλάδια της Χρυσής Αυγής επιτέθηκαν σε βάρος της τραγουδίστριας Σοφίας Παπάζογλου στον σταθμό του μετρό «Κατεχάκη».
Όπως έγινε γνωστό από την αστυνομία, η νεαρή τραγουδίστρια μόλις είχε βγει από το μετρό, όταν την πλησίασαν τα άτομα που μοίραζαν τα φυλλάδια και της έδωσαν ένα. Αυτή αμέσως το πέταξε στο καλάθι απορριμμάτων. Ακολούθησε έντονη συζήτηση και ένας από τους δράστες της έριξε στο πρόσωπο σπρέι πιπεριού. Για την υπόθεση διενεργείται προανάκριση από την αστυνομία, ενώ η Χρυσή Αυγή εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία υποστήριζε ότι οι δράστες… δεν ήταν μέλη της.
Το πρώτο αίμα
Όπως είδαμε, η αστυνομία τοποθετεί τη γέννηση της Χρυσής Αυγής στην έξαρση της περιόδου 1992-1993, στη διάρκεια της οποίας βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα της πολιτικής το Μακεδονικό. Ακριβώς εκείνη την περίοδο η Χρυσή Αυγή εξαπολύει τις πρώτες ματωμένες επιθέσεις. Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα της εποχής αποτελεί η δολοφονική επίθεση σε δύο νεαρούς αριστεριστές (Γ. Σαπουνάς και Θ. Υφαντής) στις 10 Δεκεμβρίου 1992. Ταυτόχρονα αναζητούνται ερείσματα και σε άλλα επίπεδα της κοινωνικής δραστηριότητας στα οποία ευδοκιμεί η τυφλή βία. Στα γήπεδα. Ο Ηλίας Π., από τα πρωτοπαλίκαρα της Χρυσής Αυγής, δηλώνει ιδρυτής της Γαλάζιας Στρατιάς και παραχωρεί συνεντεύξεις ακόμη και σε εκπομπές της… ΕΡΤ.
Στην εφημερίδα «Espresso» γίνεται πάντως εξόχως αποκαλυπτικός όταν δηλώνει αυτολεξεί: «Η σχέση μας με τη Χρυσή Αυγή είναι πολύ καλή. Μέλη της Χρυσής Αυγής είναι μέλη του συλλόγου μας και μέλη του συλλόγου μας αποτελούν μέλη της Χρυσής Αυγής».
Ωραιότερος ορισμός συγκοινωνούντων δοχείων δεν υπήρξε ποτέ. Η Γαλάζια Στρατιά θα πρωτοστατήσει στις βίαιες επιθέσεις εναντίον μεταναστών το βράδυ της κατάκτησης του Euro του 2004 και λίγους μήνες αργότερα ενάντια στους Αλβανούς μετανάστες που βγήκαν να πανηγυρίσουν τη νίκη της ομάδας τους ενάντια στην Εθνική της Ελλάδας, υπό την πλήρη (εννοείται) κάλυψη της ΕΛ.ΑΣ.
Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.
Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.