Του Θεολόγου Αλεξανδράτου

Τους φίλους τους διαλέγουμε, τους συγγενείς, τους συναδέλφους και τους γείτονες όχι. Οπότε αναγκαστικά κάνουμε συμβιβασμούς στα όρια της ευγένειας και της όσο το δυνατόν αρμονικής συνύπαρξης.

Του Θεολόγου Αλεξανδράτου

Τους φίλους τους διαλέγουμε, τους συγγενείς, τους συναδέλφους και τους γείτονες όχι. Οπότε αναγκαστικά κάνουμε συμβιβασμούς στα όρια της ευγένειας και της όσο το δυνατόν αρμονικής συνύπαρξης.

Ενίοτε υπάρχουν προβλήματα όμως. Τα οποία συνήθως λύνονται με διάλογο. Τι γίνεται όμως όταν τα λόγια δεν είναι αρκετά; Τότε το λόγο έχει η δικαιοσύνη.

Στην επαρχία Τζοχόρ της Μαλαισίας, δύο γείτονες είχαν αξεπέραστα προβλήματα. Τα οποία προήλθαν από τον… σκύλο του ενός.

Ο οποίος γάβγιζε ασταμάτητα και τις νυχτερινές ώρες με αποτέλεσμα ο γείτονας, αφού δεν έβρισκαν άκρη μεταξύ τους, να απευθυνθεί στην αστυνομία της περιοχής και να παραπονεθεί.

Αυτή η κίνηση πυροδότησε μια σειρά αντιδράσεων από τον οξύθυμο ιδιοκτήτη του σκύλου. Ο οποίος ξεκίνησε βάζοντας μουσική στη διαπασών μέσα στη νύχτα, συνέχισε πετώντας κουτιά με μπογιά στο σπίτι του γείτονά και ολοκλήρωσε μπουκάροντας με το αυτοκίνητο στον κήπο του.

Ο παθών υπέβαλλε νέα καταγγελία στην αστυνομία και οι δύο τους είχαν μια κόντρα που κρατούσε τρία χρόνια και έφτασε στα δικαστήρια. Ο δικαστής, προφανώς έχοντας χιούμορ και επίγνωση της ανοησίας των δύο εναγόντων, τους υποχρέωσε αν συνάψουν σύμφωνο ειρήνης! Σε αυτό υποχρεούνται αμφότεροι να τηρούν κάποιους όρους (να μην γαβγίζει ο σκύλος τη νύχτα, να μην βάζουν δυνατά μουσική, να προσέχουν που πετάνε τα σκουπίδια και άλλα τέτοια) και αν ένας εκ των δύο παραβεί τους όρους, τότε θα διωχθεί νομικά.

Ως επιτηρητής ορίστηκε ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος ο οποίος πρέπει να φροντίζει να τηρούνται οι όροι του συμφωνητικού.