Την φράση που χρησιμοποιούμε για τίτλο την είπε ο σπουδαίος  Αμερικανός σκηνοθέτης Στάνλεϋ Κιούμπρικ. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς είχε  κατά νου όταν την διατύπωσε, αλλά  έχουμε την εντύπωση ότι ταιριάζει γάντι και περιγράφει  με τον καλύτερο τρόπο όλα όσα βλέπουμε ακούμε και ζούμε αυτές τις ώρες της επίσκεψης του απερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα στην Αθήνα.

Δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να κατανοήσει κάποιος το πρώτο σκέλος του συλλογισμού του Κιούμπρικ, ειδικά αν πρόκειται για το «αυτοκρατορικό» αμερικανικό έθνος. Είναι το έθνος που οι κυβερνήσεις του βρίσκονται πίσω από κάθε πόλεμο σε κάθε γωνιά της γης εδώ και πάνω από μισό αιώνα. Με αυτόν τον τρόπο άλλωστε θεμελιώνονται οι αυτοκρατορίες: δια πυρός και σιδήρου. Με μια άλλη διατύπωση, οι αυτοκρατορίες θεμελιώνονται με τη δύναμη των όπλων και αυτοί που τα έχουν, τα επιδεικνύουν και τα χρησιμοποιούν, στην αμερικανική καθομιλουμένη είναι γκάνγκστερ.

Ο κάθε Αμερικανός πρόεδρος, είναι ένα εξάρτημα αυτής της σιδερένιας προσπάθειας για κυριαρχία με κάθε τρόπο και μέσο. Στην προκειμένη περίπτωση, ο χαρισματικός και «συμπαθής» Ομπάμα ο οποίος εκλέχτηκε με την υπόσχεση να σταματήσει τους πολέμους (των  Μπους) και βραβεύτηκε με το βραβείο Νόμπελ για τις καλές του προθέσεις, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι:

• Στο Αφγανιστάν έχει αφήσει περί τους 10.000 στρατιώτες και καμιά 30.000 «πολεμικούς εργολάβους» για να συνεχίσουν τη …δουλειά
• Στο Πακιστάν επί προεδρίας του κλιμακώθηκε και έφτασε στο απόγειό της η  χρήση των μη επανδρωμένων δολοφονικών αεροσκαφών (drones) που πετούν καθημερινά κυνηγώντας «τρομοκράτες»  και σκοτώνοντας …παραπλεύρως χιλιάδες αμάχους
• Στη Λιβύη τον  Μάιο του  2011 ο Ομπάμα   με τις στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ συνέβαλαν αποφασιστηκα στη διάλυση αυτού του κράτους και στη δημιουργία του χάους που επικρατεί σ αυτήν την περιοχή μέχρι τώρα.
• Στην Υεμένη  η κυβέρνηση Ομπάμα ενέκρινε  περί τους 100 βομβαρδισμούς από το 2009, όπως ανακοίνωσε το New American Foundation. Κατόπιν, ενέκρινε τις επιχειρήσεις της Σαουδικής Αραβίας εναντίον των φιλο-ιρανών πραξικοπηματιών Σούθι που ανέτρεψαν τον δικτάτορα πρόεδρο που κατέφυγε στην Τζέντα μετά την κατάληψη της Σαναά.
• Στο Ιράκ επικαλούμενος «ανθρωπιστική κρίση» και μετά την κατάληψη τμνήματος του ιρακινού εδάφους από τους τζιχαντιστές, ο Ομπάμα διέταξε αεροπορικές επιδρομές «και για την διαφύλαξη των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή».
• Στη Συρία Παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του τελικά διέταξε να «πατήσουν αμερικάνικες μπότες στη Συρία», και απεστάλησαν ως «εκπαιδευτές δύναμη ειδικών αμερικανικών δυνάμεων».  Και όλοι γνωρίζουμε τι ακριβώς γίνεται χρόνια τώρα στη Συρία.

Έχοντας κατά νου όλα αυτά αλλά κυρίως τον ρόλο που οι ΗΠΑ έχουν παίξει σε μια σειρά από ζητήματα (ελληνοτουρκικά, κυπριακό, υπόθεση της ΠΓΔΜ) θα περίμενε κάποιος από την ελληνική κυβέρνηση αλλά και τους αξιόλογους κατά τα λοιπά συναδέλφους που καλύπτουν το «μεγάλο γεγονός» της επίσκεψης Ομπάμα  να είναι περισσότερο επιφυλακτική, τουλάχιστον ως προς τούτο: είναι περισσότερο πιθανό (και ενδιαφέρον) ο Ομπάμα να μην έρχεται για να δώσει, αλλά για να πάρει. Τουλάχιστον αυτό δείχνει (και αποδεικνύει) η ιστορία κάθε συνάντησης ενός γκάγκστερ με αδύναμη πλην …τίμια κορασίδα.

Και έχουμε την εντύπωση, ότι αυτά που θέλει να πάρει ο Ομπάμα είναι σαφή καταγεγραμμένα και αν δεν τα «πακετάρει» αυτός θα το κάνει ο επόμενος (Τραμπ) πλανητάρχης:

• «Μεταρρυθμίσεις», δηλαδή συνέχεια της υποταγής στα μνημόνια και το οικονομικό αδιέξοδο
• «Κυπριακό», δηλαδή αποδοχή του διχοτομικού σχεδίου που έρχεται
• Αιγαίο, δηλαδή αποδοχή των αναθεωρητικών απόψεων της Τουρκίας σχετικά με τη Συνθήκη της Λοζάνης
• ΝΑΤΟ, δηλαδή απόλυτη προσαρμογή στα Αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα (δηλαδή απαγορεύεται κάθε είδους σχέση με χώρες που δεν κάνουν κέφι οι ΗΠΑ)

Και ερχόμαστε λοιπόν στα προσχήματα: Το «χρέος» και οι υποσχέσεις της Ουάσιγκτον ότι θα ρίξει το βάρος της για την μείωσή του, είναι οι χάντρες και τα καθρεφτάκια που προσφέρει ο απερχόμενος Ομπάμα. Αυτήν την ανέξοδη και χωρίς σημασία υπόσχεση έχει ανάγκη και την κάνει σημαία της η ελληνική κυβέρνηση…

Υστερόγραφο: Ελπίζουμε ότι το δεύτερο σκέλος της φράσης του Κιούμπρικ (ότι τα φτωχά έθνη συμπεριφέρονται σαν πόρνες) δεν έχει καθολική εφαρμογή.  Όμως κοιτώντας και  κυρίως ακούγοντας τα όσα λέγονται  για την επίσκεψη Ομπάμα από πολλούς και διάφορους συναδέλφους και λοιπούς δημοσιολόγους, δεν μπορούμε παρά  να διακρίνουμε μια τέτοια τάση η οποία πιστεύουμε ότι δεν  αντιστοιχεί στα αισθήματα του ελληνικού έθνους…