Ήξερα λίγα από τη μεγάλη ιστορία της ζωής του, τώρα έμαθα πολλά που δεν ήξερα για την ελληνική μουσική… Στο βιβλίο «Οι Μουσικές μου διαδρομές… (μπροστά και πίσω από τα φώτα» ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου αφηγείται τα γεγονό­τα και τις καταστάσεις που έζησε την περίο­δο των εξήντα περίπου χρόνων στον κόσμο της showbiz, αρχικά ως καλλιτέχνης και στη συνέχεια ως παραγωγός της δισκογραφίας και εκδότης. Η μουσική αυτή πορεία ξεκίνησε από τα πρώτα χρόνια του ωδείου και τη συγκρότηση του Τρίο Καντσόνε.

Συνε­χίστηκε με τη δημιουργία της ορχήστρας των «Αθηναίων» και την επιτυχή έξοδό τους στην Ευρώπη. Ακολούθησε η συνεργασία τους με τη Νάνα Μούσχουρη, που συνέβαλε τα μέγιστα στη διεθνή καταξίωσή της. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, εγκαταλείπει «τα φώτα και το χειροκρότημα» και περνάει «πίσω» απ’ αυτά, αναλαμβάνοντας τη διεύθυνση παραγωγής της Polygram, όπου καταγράφει επιτυχίες παράγοντας δίσκους – σταθμούς στην ελληνική δισκογραφία, όπως ο «Άγιος Φεβρουάριος», το «Ρεσιτάλ», ο «Δρόμος για τα Κύθηρα», η «Αλβανία» κ.ά. Έπειτα από ένα μικρό πέρασμα από την ΕΜΙ-Columbia και τη Minos, ιδρύει και οργανώνει ανεξάρτητη εταιρεία δίσκων, τη Symphony Records . Η αποχώρησή του από τη Symphony σηματοδοτεί συγχρόνως και την οριστική αποχώρησή του από τη δισκογραφία. Τελευταία του δραστηριότητα η δημιουργία εκδοτικής εταιρείας μουσικών βιβλίων με την ονομασία Μουσικές Εκδόσεις Arco. Σταχυολογώ το απόσπασμα που αναφέρεται στη σχέση του με τη Μαρινέλλα, που τραγούδησε στην παρουσία­ση του βιβλίου του, όπως την καταγράφει ο ίδιος… Η Μαρινέλλα και οι αναμνήσεις. «Ντίβα ήταν, αλλά εμείς ήμασταν από την ίδια γειτονιά στη Θεσσαλονίκη, μαζί μεγαλώσαμε. Οι καλλιτέχνες έχουν ιδιοτροπίες και α­νασφάλειες. Από το 1971 μέχρι το 1988 που έφυγα από την Polygram και πήγα στην ΕΜΙ κάναμε περίπου είκοσι άλμπουμ» είπε πρόσφατα σε συνέντευξή του και συ­νέχισε:

«Εκτός από τα τρία άλμπουμ με τον Χατζή, εκείνα που ξεχώρισαν ήταν η “Αλβανία” με τον Γιώργο Κατσαρό και δύο άλμπουμ με το Γιώργο Χατζηνάσιο: “Η Μαρινέλλα του σήμερα” και “Για σένα τον άγνωστο”. Οι επιτυχίες διαδέχονταν η μία την άλλη. “Το τρανζίστορ”, “Έχεις λίγα χρόνια”, “Σήμερα”, “Καμιά φορά”, “Η αγάπη μας”, “Πρώτη μου φορά”, “Καρδούλα μου δεν σε μαλώνω”, “Είσαι ποτάμι”, “Μπορεί”, “Πάρ’ το φεγγάρι και κάν’ το βέρα μου”, “Ντρίγκι, ντρίγκι μάνα μου”, “Ποτέ να μη χαθείς απ’ τη ζωή μου”, “Ξέρω πως δεν θα ’ρθεις ξανά”, για να αναφέρω μερικές από αυτές. Ωστόσο, όλες αυτές οι επιτυχίες είχαν να κάνουν με τις εμφανίσεις της Μαρινέλλας στα κοσμικά κέντρα τύπου “Νεράιδα”. Εκεί την άκουγαν μεγάλοι. Δεν την άκουγε η νεολαία. Μέχρι που έγινε η συνεργασία με τον Χατζή και το “Ρεσιτάλ” και ήρθαν τα πάνω κάτω». Η αγαπημένη του Ρόδος. «Τον Σεπτέμβριο, έγινε η πα­ρουσίαση του βιβλίου “Οι Μουσικές μου διαδρομές…” στη Ρόδο και συγκεκριμένα στο ξενοδοχείο “Θέρμαι” απ’ όπου είχαν ξεκινήσει οι “Αθηναίοι” το 1962, με την παρουσία τριών “Αθηναίων”, του Γιώργου, του Κώστα και του Φίλιππου.

Οι Ροδίτες τίμησαν με την πολυπληθή παρουσία τους την εκδήλωση, η οποία εξελίχθηκε σε μια βραδιά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και άκρως συγκινητική. Ήταν ακριβώς 50 χρόνια μετά από την τελευταία παρουσία των “Αθηναίων” στο νησί, γι’ αυτό και οι τότε “πιτσιρικάδες” που τους θαύ­μαζαν και τους άκουγαν απ’ έξω, γιατί δεν είχαν χρήματα να μπούνε μέσα, εξηνταπεντάρηδες και εβδομηντάρηδες τώρα πια, δεν έκρυβαν τη χαρά και τη συγκίνησή τους που τους δίνονταν η ευκαιρία να συναναστραφούν και να μιλήσουν με τα ινδάλματα των παιδικών τους χρόνων… Η βραδιά έκλεισε με απονομή τιμητικής πλακέτας από τον Δήμο Ρόδου, που επέδωσε ο Αντιδήμαρχος στους τρεις… εναπομείναντες “Αθηναίους”, για τη μουσική προσφορά τους στο νησί την περίοδο 1962-1966». Η ιστορία αυτή είναι αφιερωμένη στον αγαπημένο φίλο και των δυο μας και σπουδαίο Δωδεκανήσιο δημοσιο­γράφο Γιώργο Ζαχαριάδη.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.