Της Βάλιας Μπαζού

Αναρωτιέµαι εάν για τη σωτηρία της πατρί­δας (sic) το Μνηµόνιο απαιτεί σύσσωµοι οι Αθηναίοι και οι Θεσσαλονικείς να φάνε «φούµο».

Της Βάλιας Μπαζού

[email protected]

Αναρωτιέµαι εάν για τη σωτηρία της πατρί­δας (sic) το Μνηµόνιο απαιτεί σύσσωµοι οι Αθηναίοι και οι Θεσσαλονικείς να φάνε «φούµο». Εάν για την έξοδο από την κρί­ση, τις µεταρρυθµίσεις και την προσέλκυση επενδυτών, οι τροϊκανοί απαιτούν η χώρα να γεµίσει ακόµα περισσότερα αδέσποτα. Και το αναρωτιέµαι γιατί προσπαθώ να καταλάβω µε ποια λογική το υπουργείο Περιβάλλοντος αποφάσισε να δώσει το πράσινο φως για την κυκλοφορία ιδιωτικής χρήσεως αυτοκινήτων που κινούνται µε πετρέλαιο και µε ποια λογική το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης συνέταξε ένα σχέ­διο νόµου για τα ζώα που έφερε σε θέση µάχης τις φιλοζωικές οργανώ­σεις. Αναρωτιέµαι εάν το άλλοθι της χρεοκο­πίας της χώρας µπορεί να δικαιολογήσει τη χρεοκοπία στη δηµόσια υγεία και εάν ο κίν­δυνος της στά­σης πληρω­µών µπορεί να αποτραπεί µε την αύξηση των αδέ­σποτων σκύλων και γατών στην ελληνική επικράτεια.

Η απάντηση είναι, βέβαια, ότι κανένας από τους σκληρούς και αµείλικτους δανειστές µας δεν ενδιαφέ­ρεται για το εάν στην Αθήνα τα αυτοκίνητα γκαζώνουν µε πετρέλαιο και κανένας τους δεν εξαρτά τους όρους του εφαρµοστι-κού νόµου από ένα σχέδιο νόµου για τους σκύλους και τις γάτες. Και οι δυο πολιτι­κές και οι δυο επιλογές είναι προσωπική µας επιτυχία. Είναι χαρακτηριστικό δείγµα του πόσο περιορισµένων δυνατοτήτων εί­µαστε, αφού λαµβάνουµε ακόµα και όταν βρισκόµαστε στον πά­το του βαρελιού αποφάσεις µε βάση άσχετα για τους καλοπροαί­ρετους και ύπο­πτα για τους κα­κοπροαίρετους κριτήρια.

Για παράδειγµα, για ποιο λόγο να επιτραπεί η πετρελαιοκίνηση σε Αθή­να και Θεσσαλονίκη όταν οι δυο πόλεις «µαστίζονται» από τα αιωρούµενα σωµατίδια που συνδέονται άµεσα µε το πετρέλαιο; Για ποιο λόγο να επιτραπεί η πετρελαιοκίνηση όταν οι επιστήµονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και επισηµαίνουν ότι τα αιωρούµενα σωµατί­δια αυξάνουν κατά 6% τη γενική θνησιµό­τητα, κατά 14% τη θνησιµότητα από καρ­κίνο του πνεύµονα και κατά 9% τη θνησι­µότητα από καρδιοαναπνευστικά αίτια; Και για ποιο λόγο επιλέγεται ένα φοβικό σχέ­διο νόµου για τα ζώα που, σύµφωνα µε τις φιλοζωικές οργανώ­σεις, θα επιδεινώσει το πρόβληµα µε τα εκατοντάδες χιλιάδες αδέσποτα ζώα; Για ποιο λόγο η πολιτεία δεν αγγίζει το θέµα της εµπορί­ας, των παράνοµων εκτροφείων και των πλείστων συµφερόντων που έχουν ανα­πτυχθεί γύρω από τα ζώα συντροφιάς και είναι αντιστρόφως ανάλογα µε την προστασία τους; Και εάν περάσουν αυ­τά τα µέτρα… θα καλυτερεύσει, άραγε, η ζωή µας; Θα αυξηθεί ο µισθός ή η σύνταξή µας; Θα έρθουν επενδυτές; Θα δηµιουργηθούν θέσεις εργασί­ας; Θα βγούµε πιο γρήγορα στις αγορές; Θα πέσουν τα επιτόκια και θα επιµηκυνθεί η αποπληρωµή του χρέους; Η Ευ­ρώπη θα βρει, αµέσως, πολιτική λύση για τη σωτηρία της ευρωζώνης; Έλεος…