Βόλφγκανγκ Σόιμπλε: «Εάν το ΔΝΤ δεν συμμετάσχει, τότε το πρό­γραμμα της Ελλάδας τελείωσε».

Γερούν Ντάισελμπλουμ: «Η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει αν το ΔΝΤ δεν μετάσχει στο πρόγραμμα».

Πιερ Μοσκοβισί: «Θέλουμε συμφωνία με το ΔΝΤ, που αποτελεί δικλίδα ασφαλείας και για την Ελλάδα».

Τα μηνύματα από την Ευρώπη προς την Ελλάδα είναι ξεκάθαρα: «ΔΝΤ ή χάος». Ανεξάρτητα από τις θέσεις που παίρνει κάθε παράγοντας, ανεξάρ­τητα από το αν μας χτυπάει φιλικά στην πλάτη ή δείχνει τα δόντια του, ανεξάρτητα από το αν ο ίδιος θα επιθυμούσε κάποιον συμβιβασμό, το μήνυμα είναι το ίδιο: «Βρείτε τα με το ΔΝΤ αν θέλετε να συνεχίσουμε ο­μαλά μαζί».

Το θέλημα του Σόιμπλε είναι νόμος. Μπορεί οι διάφοροι ευρωπαϊκοί «θεσμοί» κατά καιρούς, όπου υπάρχει περιθώριο, να κάνουν τα στραβά μάτια, αλλά στα μείζονα η συμμαχία Σόιμπλε και Τόμσεν είναι αυτή που καθορίζει τα πάντα.

Έχουν τις ίδιες απόψεις για την Ελλάδα, το κράτος, την οικονομία της και τους πολιτικούς της. Ακόμη και όταν υπάρχουν μεταξύ τους χαώδεις διαφορές σε μεγάλα ζητήματα, όπως για παράδειγμα το κούρεμα του χρέους, στο τέλος συμφωνούν στον ίδιο παρονομαστή: ο λογαριασμός στους Έλληνες.

Και οι υπόλοιποι; Οι φίλοι; Οι υποστηρικτές; Οι σύμμαχοι; Αυτούς δεν τους λογαριάζει κανείς. Τα λεφτά του Ε5Μ είναι κυρίως γερμανικά. Τα λε­φτά της ΕΚΤ είναι κυρίως γερμανικά. Τα λεφτά των δανείων προς την Ελ­λάδα είναι κυρίως γερμανικά. Τι λόγο έχουν όλοι οι υπόλοιποι;

Η Κομισιόν είναι αντιπαθής στο γερμανικό σύστημα εξουσίας διότι πά­ντα διεκδικούσε αύξηση του μεριδίου της στο ευρωπαϊκό σύστημα ε­ξουσίας. Ο πρόεδρός της είναι επίσης αντιπαθής διότι επιβλήθηκε στο Βερολίνο από την ψήφο των Ευρωπαίων παρότι η καγκελαρία ήταν αντί­θετη στην υποψηφιότητά του. Αν φύγει από τη μέση το ΔΝΤ, τον ρόλο του ελεγκτή θα αναλάβει η Κομισιόν. Αυτό στη Γερμανία δεν θέλουν ού­τε να το σκέφτονται.

Συνεπώς οι μεσολαβήσεις του Γιούνκερ, του Μοσκοβισί και όποιου άλ­λου είναι κενές περιεχομένου όσο η Γερμανία άλλα κελεύει. Και στο τέ­λος οι κομισάριοι προσαρμόζονται και υπακούουν, αφού προηγουμέ­νως έχουν δώσει ένα σόου φιλικότητας προς εμάς και αντίθεσης με το Βερολίνο.

Πάντα οι ματιές στο πρόσφατο παρελθόν είναι χρήσιμες για να κάνου­με τις ορθές προβολές στο μέλλον. Η αντιμετώπιση του συνόλου των ελληνικών κυβερνήσεων, των πρωθυπουργών και των δυνάμει πρωθυ­πουργών ήταν πάντοτε η ίδια: Σας ακούμε, σας συμπαθούμε, αλλά στο τέλος της ημέρας ο μόνος συνομιλητής σας είναι η τρόικα και το ΔΝΤ.

Το ίδιο ακριβώς ισχύει και σήμερα…