Η Αριστερά στην Ελλάδα διαθέτει την μοναδική ικανότητα να παραλλάσει την πραγματικότητα και να την προσαρμόζει  στις ιδεολογικές της επιταγές. Κάνει ο αντίπαλος 99 επιτυχημένες ενέργειες και μια λάθος; Με την απαράμιλλη τεχνική της να αλλοιώνει την πραγματικότητα, καταφέρνει να αναδεικνύει και να μεγεθύνει το λάθος  με τέτοιο τρόπο ώστε όλες οι επιτυχίες να μηδενίζονται.

Στην εποχή της μεταπολίτευσης (που λίγο – πολύ παρουσιάζεται σαν ένας Αρμαγεδδώνας διαφθοράς) η Ελλάδα άλλαξε ριζικά πρόσωπο.  Στηθήκαν απίστευτες και πρωτόγνωρες για τον τόπο υποδομές σε όλους τους τομείς, έγιναν μεγαλειώδη έργα που άλλαξαν το πρόσωπο της χώρας, αυξήθηκε κατακόρυφα η ποιότητα ζωής της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών, η χώρα κατάφερε να βρίσκεται ανάμεσα στις ισχυρότερες και πλέον ευημερούσες χώρες του πλανήτη μέσω μιας δημοκρατίας  που εδραιώθηκε στα χρόνια της μεταπολίτευσης και εξασφάλισε  τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους:  ναι, αλλά υπήρχε διαπλοκή… ναι, αλλά δεν υπήρχε αλληλεγγύη στους κορμοράνους…  

Σήμερα παρακολουθούμε απαθείς την καταστροφή των υποδομών της αστικής ζωής, τη λατρεία της παρακμής, του εκπεσμού, των καθημερινών βανδαλισμών, την κατακρήμνιση του επιπέδου ζωής, την εξόντωση της (ιδεολογικά μισητής) μεσαίας τάξης, και αντί άλλων, η κυβέρνηση που θα τα άλλαζε όλα (προς το καλύτερο), μας προσκαλεί σε συσσίτια (για την ακρίβεια μας τα υπόσχεται…) Διευθέτησε όλα τα βασικά ζητήματα για τα οποία κλήθηκε να δώσει αξιόπιστες λύσεις και τώρα στρώνει τραπέζι στη μιζέρια μας.

Έχοντας ξοδέψει δραματικά κάθε απλοϊκό επιχείρημα, κάθε υπερβολή,  κάθε δυνατότητα ψεύδους (ψεύδονται με την φυσικότητα που αναπνέουν…), κινείται στο ομιχλώδες και αόριστο τοπίο της αυταπάτης με μόνη σταθερά την παραμονή της στην εξουσία. Έχοντας υπογράψει ότι ήταν αδιανόητο να υπογραφεί, έχοντας υποθηκεύσει το μέλλον γενεών και γενεών, πολιτεύεται απεγνωσμένα και ολέθρια,  εμπορευόμενη και ξεζουμίζοντας  την όποια αξία του -έτσι κι αλλιώς- παρωχημένου εν Ελλάδι κεφαλαίου της Αριστεράς, καταντώντας την ιδεολογία από την οποία υποτίθεται ότι εμφορείτο, κενό γράμμα, ένα άδειο πουκάμισο, μια χειροπιαστή αυταπάτη. Εκτός από τη χώρα, η κυβέρνηση χρεοκοπεί πλέον και το όποιο αριστερό ιδεολογικό κεφαλαίο είχε απομείνει ακέραιο από την ιστορία.

Έχοντας εκχωρήσει με το τέταρτο (καρα-αριστερό) μνημόνιο στην κυριολεξία ότι της ζητήθηκε και δεν της ζητήθηκε -πλειοδοτώντας σε τερατουργίες που αν τολμούσε να υπογράψει οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση που δεν έγραφε στην (κάλπικη) ούγια «Αριστερά», θα μιλούσαμε για εμφύλιο σπαραγμό- προτάσσει ως αντιστάθμισμα  τα ευφάνταστα αντίμετρα! Πρόκειται για ένα ακόμα πυροτέχνημα, μια ακόμα λέξη – φούσκα απ’ αυτές που οδήγησαν τον πολιτικό λόγο σε μιαν αβυσσαλέα χρεοκοπία . (Θυμηθείτε ότι την Τρόικα την μετάλλαξαν σε «θεσμούς», τους «τοκογλύφους δανειστές» τους εξωράισαν σε  «τεχνικά κλιμάκια», το μνημόνιο σε  «συμφωνία – γέφυρα»). Διαθέτουν το θρασύ κουράγιο να πανηγυρίζουν, να  μιλούν για αντίμετρα, άλλη μια μαγικής έμπνευσης αυταπάτη . Μέτρα – αντίμετρα, δράση – αντίδραση.

Υ.Γ. Τελικά, απ’ ότι φαίνεται, ο κος Τσίπρας δεν θα φορέσει γραβάτα. Η αιφνίδια αισιοδοξία του για την ελάφρυνση του χρέους (άλλη μεγάλη παρεξήγηση!) προοριζόταν για κατανάλωση από τους βουλευτές του το απόγευμα της ψηφοφορίας προκειμένου να υπογράψουν την πιο απάνθρωπη, απεχθή, επονείδιστη κι εξευτελιστική μνημονιακή σύμβαση που καθιστά την χώρα αποικία χρέους και τους Έλληνες φορολογούμενους είλωτες δίχως αύριο!