Φεύγοντας αιφνιδίως από τη ζωή τον περασμένο Μάιο, ο Γιάννης Βαρβέρης είχε προλάβει να βάλει την τελευταία τελεία στην ιδιαίτερη σχέση που τον έδενε με τη μητέρα του.

Γιάννης Βαρβέρης
Εκδόσεις: Κέδρος 
Σελ.: 95

Φεύγοντας αιφνιδίως από τη ζωή τον περασμένο Μάιο, ο Γιάννης Βαρβέρης είχε προλάβει να βάλει την τελευταία τελεία στην ιδιαίτερη σχέση που τον έδενε με τη μητέρα του. Ο Βαρβέρης έζησε λίγο ακόμα δίχως την επιβλητική μητρική παρουσία, σαν για να ολοκληρώσει τον έτοιμο από καιρό ποιητικό αποχαιρετισμό του σ’ εκείνη και σε όλον τον παλιό κόσμο που κουβαλούσε μαζί της (τόπους, γεγονότα, συνήθειες, συμπεριφορές, αντικείμενα, ήθη). Ο Βαρβέρης βίωσε όλο το μεγαλείο, τη μελαγχολία, την τρυφερότητα και τον ψυχαναγκασμό ενδεχομένως, ενός κόσμου παλιού που διατηρούσε επίμονα στο παρόν η προχωρημένης ηλικίας μητέρα του. Έτσι κι ο Γιάννης, για όσους τον γνώριζαν, είχε αποκτήσει τη συνήθεια να μιλά, νέος άνθρωπος αυτός, μ’ έναν παλιό τρόπο για τον κόσμο. Η ενδέκατη και τελευταία του ποιητική συλλογή είναι χωρισμένη σε τρία μέρη. Το πρώτο και το τρίτο μέρος αναφέρονται στην πόλη των Αθηνών και το δεύτερο στο Λουτράκι ως τόπο αναψυχής. Όλη η ζωή οριοθετείται στη γεωγραφία της πόλης των Αθηνών, που μοιάζει να φιλοξενεί κάθε στιγμή της λαμπερής μελαγχολίας των ποιημάτων, ενώ το Λουτράκι, απαράλλακτο μέσα στον χρόνο, ομορφαίνει τα καλοκαίρια! Πρόκειται για το ύστατο ποιητικό αντίο του Βαρβέρη στη μητέρα του αλλά και στην ιδιαίτερή τους σχέση, ένα αντίο τρυφερό, διακριτικό, εμπνευσμένο από την αφή της ζωής, καλλιεργημένο από καρδιάς, αξιοπρεπές και σαρκαστικό σε μιαν εκ βαθέων αισθημάτων ποίηση.

Ξενοφών Μπρουντζάκης [email protected]

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.