Ο πιο επιτυχημένος και πολυσυζητημένος «Μαγικός Αυλός» της εποχής μας, η πολυταξιδεμένη παραγωγή της Κωμικής Όπερας του Βερολίνου, έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα!

Πρόκειται για ένα υπερθέαμα όπου η αισθητική του καμπαρέ, του μιούζικ χολ και των θεαμάτων της εποχής της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης συναντούν το βρετανικό χιούμορ και την όπερα, σε μια ευφάνταστη παραγωγή με σπουδαίους καλλιτέχνες που εκατοντάδες χιλιάδες θεατές από όλον τον κόσμο έχουν λατρέψει!

«Ο Μαγικός Αυλός» είναι ένα δημιούργημα του Μπάρρυ Κόσκυ που, μαζί με τη βρετανική θεατρική ομάδα «1927» (Σούζαν Αντράντε – Πωλ Μπάρριτ) και τη συνδρομή ενός animation, εφηύραν ένα πρωτότυπο παραμύθι γεμάτο χαρά, χρώματα και φαντασία το οποίο, σύμφωνα με τους New York Times, «ανοίγει τον δρόμο για ένα πιο ελεύθερο και πειραματικό στιλ παρουσίασης μιας όπερας σήμερα».

Στον «Μαγικό Αυλό» η τέχνη της όπερας αποκτά μια νέα διάσταση, με τους τραγουδιστές να αλληλεπιδρούν με καρτούν πάνω στη σκηνή, τη στιγμή που η εντυπωσιακή χρήση live video προσφέρει στους θεατές μια πρωτόγνωρη εμπειρία.

Πρόκειται για την πρώτη όπερα του Μότσαρτ για το ευρύ κοινό. Ένα έργο με το οποίο ο σπουδαίος συνθέτης επιθυμούσε να γοητεύσει τους απλοϊκούς ανθρώπους και, συνάμα, να προσφέρει ένα βαθύτερο επίπεδο στους πιο καλλιεργημένους. Και τα κατάφερε περίφημα, καθώς η όπερα αυτή, με την πολυδιάστατη φύση της, γοητεύει όχι μόνο τους «ειδήμονες», αλλά και τους ελάχιστα μυημένους στο είδος, ακόμα και τα μικρά παιδιά!

Ο σημαντικότερος λόγος είναι ότι τόσο το ποιητικό κείμενο όσο και η μουσική είναι άκρως ελκυστικά και κατανοητά στο ευρύ κοινό. Από τη μια η αφήγηση είναι απλή, γραμμική και από την άλλη η μουσική είναι ευχάριστη και μελωδική. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι το έργο στερείται επιπέδου. Αντιθέτως, οι ποικίλοι συμβολισμοί του κειμένου, σε συνδυασμό με την ιδιαίτερα εκλεπτυσμένη και ξεχωριστή γραφή του Μότσαρτ, προσδίδουν στο έργο έναν ανεξάντλητο πλούτο από τον οποίο το μουσικά καλλιεργημένο ακροατήριο γοητεύεται και «διψά» να τον ανακαλύψει…

Η υπόθεση έχει να κάνει με την προσπάθεια του Ταμίνο να ελευθερώσει την όμορφη Παμίνα από τον Ζαράστρο. Για τον σκοπό αυτόν, η μητέρα της, που είναι η Βασίλισσα της Νύχτας, εξασφαλίζει στον Ταμίνο έναν μαγικό αυλό, ενώ στον ακόλουθό του, Παπαγκένο, παρέχει ασημένια καμπανάκια, των οποίων ο ήχος βοηθά να ξεπεραστούν κάθε είδους δοκιμασίες. Σταδιακά, τα στερεότυπα μεταβάλλονται, ενώ το καλό και το κακό υπόκεινται σε ανατροπές… Αυτό που αποδεικνύεται καλό θριαμβεύει, ενώ το κακό κατακρεουργείται…

Ως προς το βαθύτερο νόημα του «Μαγικού Αυλού», ο Κόσκυ προτείνει τη δική του ανάγνωση θεωρώντας ότι το έργο πραγματεύεται – κατά κύριο λόγο – την αγάπη και την αναζήτηση των ονείρων, με έντονη την παρουσία της μοναξιάς και της μοναχικότητας. Επιπλέον, δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη δύναμη της μουσικής που είναι ικανή «μέχρι και βουνά να κινήσει»! Μια μουσική που στο έργο γίνεται συνώνυμη με την αγάπη. «Οι άνθρωποι βλέπουν, ακούνε και νιώθουν ότι εδώ απεικονίζεται με ολοκληρωμένο τρόπο η αναζήτηση της αγάπης, στην οποία καταφεύγουν και οι ίδιοι ξανά και ξανά» είχε αναφέρει, άλλωστε, ο ίδιος, επιχειρώντας να εξηγήσει τον λόγο για τον οποίο είναι τόσο δημοφιλής αυτή η όπερα…

«Ο Μαγικός Αυλός» αποτελεί την τελευταία από τις δεκαεπτά όπερες που έγραψε ο Μότσαρτ. Λίγο πριν τον θάνατό του, στην πρεμιέρα που δόθηκε στη Βιέννη στις 30 Σεπτεμβρίου 1791, κατάφερε να τη διευθύνει.

Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στο έργο αυτό είναι η ενότητά του, παρά την πληθώρα μουσικών ειδών που περιέχονται στην παρτιτούρα του. Απλά στροφικά τραγούδια, περίτεχνες άριες της σοβαρής ιταλικής όπερας, πρόζα, μελοποιημένοι διάλογοι, κωμικά σημεία, επιβλητικά χορωδιακά, εκκλησιαστική μουσική βρίσκονται σε δημιουργικό διάλογο και πλήρη αρμονία. Γεγονός που έκανε την επιβράβευση αναμενόμενη και λογικό επακόλουθο:

«Τι θεϊκή μαγεία πνέει σε αυτό το έργο, από το πιο λαϊκό τραγούδι ως τον πιο ευγενή ύμνο! Πόσες όψεις, τι ποικιλία!» είπε ο Ρίχαρντ Βάγκνερ σχολιάζοντας τον «Μαγικό Αυλό».

«Ο Μαγικός Αυλός» θα παρουσιαστεί έως τις 29 Απριλίου στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Συντελεστές:

Μουσική διεύθυνση: Ζωή Τσόκανου (13, 14, 15/4), 

Γιώργος Μπαλατσινός (18, 20, 22, 25, 27, 29/4)
Σκηνοθεσία: Σουζάν Αντράντε – Μπάρρυ Κόσκυ

Αναβίωση σκηνοθεσίας: Τομπίας Ριμπίτσκι
Animation: Πωλ Μπάρριτ
Σύλληψη: «1927» (Σουζάν Αντράντε, Πωλ Μπάρριτ) – Μπάρρυ Κόσκυ
Σκηνικά – κοστούμια: Έστερ Μπιαλάς
Διεύθυνση Χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος

INFO

Εθνική Λυρική Σκηνή – Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Λεωφ. Συγγρού 364, Καλλιθέα, τηλ.: 216 8091000