Ο πρωθυπουργός και η πολυσυλλεκτική του κυβέρνηση σύναψε ένα ακόμα μνημόνιο, μετά από τις γνωστές επιτυχείς σκληρές  διαπραγματεύσεις στις οποίες μας έχει συνηθίσει. 

Τι συμφώνησαν αρχικά οι ευτυχείς πλευρές κυβέρνησης και εκκλησίας; Πριν από όλα, έγιναν δεκτά όλα τα ιστορικά και νομικά επιχειρήματα που πρόβαλε μονίμως η Εκκλησία και αμφισβητούσε σθεναρά η πολιτεία. Έτσι απλά και σε κλίμα γενικής ευφορίας, η πολιτεία  απαλλάσσει την Εκκλησία από τις διεκδικήσεις του δημοσίου σε αμφισβητούμενα περιουσιακά της στοιχεία. Η κυβέρνηση δια του πρωθυπουργού δικαίωσε τον αγώνα της Εκκλησίας που υποστήριζε ότι η μισθοδοσία του κλήρου καταβάλλεται ως γλίσχρα αποζημίωση για απαλλοτριώσεις μέρους της εκκλησιαστικής περιουσίας.

Δηλαδή, η χώρα ξεπλήρωσε τα δάνεια της Αγγλίας, τις αποζημιώσεις του ατυχούς πολέμου του 1897, αλλά θα χρωστάμε στον αιώνα τον άπαντα  στην ιερά Εκκλησία μας η οποία τον υλικό πλούτο τον μετατρέπει σε πνευματικό κατά την …δήλωση του συγκινημένου Αρχιεπισκόπου, ο οποίος στο πρόσωπο του πρωθυπουργού ευτύχησε να δει την δικαίωση του ιερού αγώνα της Εκκλησίας κατά της αδηφάγου πλεονεξίας της πολιτείας, δηλαδή των πολιτών. Ότι ήλπιζε η Εκκλησία από την χριστιανική Δεξιά, το εισέπραξε από την άθεη Αριστερά…

Με δυο λόγια, η ριζοσπαστική μας κυβέρνηση διευθέτησε άλλη μια ιστορική εκκρεμότητα, αποδεχόμενη ότι το κράτος δικαίως έως τώρα κατέβαλε τις μισθοδοσίες των κληρικών ως ελάχιστη  αποζημίωση αλλά και θα συνεχίσει να καταβάλει εις τον αιώνα τον άπαντα την «ελάχιστη αποζημίωση» για την απαλλοτρίωση μεγάλου μέρους της εκκλησιαστικής περιουσίας στο παρελθόν, την οποία κατείχε ελέω θεού η Εκκλησία από την εποχή των χρυσόβουλων και προς χάριν της η Επανάσταση του 1821 …απελευθέρωσε!  

Ταυτόχρονα, με την πολυδιάστατη πολιτική στην οποία μας έχει συνηθίσει ο πρωθυπουργός, κατάφερε να δημιουργήσει και 10.000 χιλιάδες θέσεις για δημοσίους υπαλλήλους γιατί ως γνωστό, από αυτό έπασχε η χώρα. Έχει διαχρονικό -προεκλογικό- έλλειμμα δημοσίων υπαλλήλων…  Έτσι, με μια εξίσωση που θα ζήλευαν κυριολεκτικά από τον Ανρί Πουανκαρέ μέχρι και τον Μπέρτραντ Ράσελ για την καινοτομία της,  αφαίρεσε  10.000 χιλιάδες κληρικούς από το δημόσιο (προσέξτε φαντασία που διαθέτει η Αριστερά στο να επιλύει καυτά ζητήματα), οι οποίοι θα πληρώνονται από το δημόσιο αλλά όχι ως δημόσιοι υπάλληλοι (!) και τις θέσεις αυτές θα τις καλύψουν 10.000 νέοι δημόσιοι υπάλληλοι που θα τονώσουν την παραγωγικότητα της χώρας. 

Ε, μα, για όνομα του Θεού, ήταν δίκαιο και έγινε (κι αυτό) πράξη!