Από την Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου και κάθε Παρασκευή, στη Μουσική Σκηνή «Ερμού 135», ο Παντελής Κυραμαργιός ξεκινάει τις εμφανίσεις του. Μαζί με την Ελευθερία Πάτση βάζουν τους σκούφους των Σεφ και με πρώτη ύλη αγαπημένες μουσικές και τραγούδια στρώνονται στην παρασκευή των πιο νόστιμων τραγουδιών για τις γιορτινές ημέρες.

Ο αγαπημένος τραγουδοποιός και η ξεχωριστή ερμηνεύτρια βάζουν κέφι, φαντασία και γενναίες δόσεις συναισθήματος για να φτιάξουν επί σκηνής, μουσική που θα μιλήσει κατευθείαν στην καρδιά. Στην προσπάθειά τους αυτή έχουν αρωγούς τους μουσικούς: Βάιο Πράπα (μπάσο, μπουζούκι, κιθάρα), Γιάννη Ταύλα (λαούτο, ηλεκτρική κιθάρα) και Θανάση Μάντζαρη (πιάνο, καχόν).

Κι όλα αυτά συμβαίνουν στην ολοκαίνουργια σκηνή του «Ερμού 135» που φιλοδοξεί να γίνει το στέκι όσων αγαπούν την τέχνη. Στην καρδιά της Αθήνας, ανάμεσα στο Θησείο και στο Μοναστηράκι, το «Ερμού 135» είναι το σημείο που κάνουν στάση η καλή μουσική και η καλή διάθεση. Εκεί, οι δύο καλλιτέχνες, ο Παντελής Κυραμαργιός και η Ελευθερία Πάτση, τόσο με τραγούδια αγαπημένα, όσο και με τραγούδια «έκπληξη» -αφού έκπληξη είναι κάθε φορά η παρασκευή της μουσικής- μας περιμένουν κάθε Παρασκευή να τους ακούσουμε.

Με αφορμή λοιπόν το νέο του πρόγραμμα και λίγο πριν ξεκινήσουν τις εμφανίσεις τους, ο αγαπητός καλλιτέχνης δήλωσε στο «Το Ποντίκι» σχετικά: «Στο πρόγραμμα που θα ξεκινήσουμε να παίζουμε από σήμερα, θα ακουστούν τραγούδια δικά μας, δίπλα σε άλλα που τα νιώθουμε ακόμα πιο «δικά μας». Κι αυτό γιατί έτσι κι αλλιώς τα κουβαλάμε μέσα μας και μας αποτελούν. Τραγούδια των μεγάλων μας συνθετών, όπως του Μάνου (Χατζηδάκι) και του Μίκη, του άλλου Μάνου (Ελευθερίου) και του Μαρκόπουλου. Τραγούδια σπουδαίων τραγουδοποιών που άνοιξαν δρόμους για να βαδίζουμε, όπως του Θανάση και του Σωκράτη, του Χαΐνη και του Αλκίνοου. Τραγούδια από την Ικαρία και την Αμοργό, από την Κρήτη και τη Σμύρνη, από την Ήπειρο και τη Θράκη. Ρεμπέτικα, λαϊκά, επαναστατικά και επαναστατημένα. Όλα αυτά θα παρασκευάζονται κάθε Παρασκευή με πρώτες ύλες ένα λαούτο, έναν τζουρά, μια ηλεκτρική κιθάρα, ένα πιάνο, δυο ακουστικές κιθάρες, ένα μπάσο, ένα καχόν, τέσσερα μιρκόφωνα και πολλά συναισθήματα. Με διάθεση να φτιάξουμε την ατμόσφαιρα που υπήρχε στις παλιές μπουάτ της πόλης. Εκεί, που αγκαλιαζόσουν με τον διπλανό σου και τραγουδούσες μαζί του, χωρίς καν να ξέρεις το όνομα του. Γιατί η μουσική είναι απόδραση και φευγιό».