Το άρθρο του Κώστα Σημίτη στα Νέα το Σάββατο με το οποίο ο πρώην πρωθυπουργός επιχείρησε να απεκδυθεί οποιασδήποτε ευθύνης για την σημερινή κατάσταση των ελληνοτουρκικών, αναστάτωσε σχεδόν όλο το πολιτικό σκηνικό .

Παρενέργειες προκλήθηκαν και εντός του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία, στον οποίο – στο πλαίσιο της επιχειρούμενης πολιτικής και οργανωτικής διεύρυνσης- έχει μετακινηθεί ένας σεβαστός αριθμός στελεχών του σημιτικού κλίματος, έχοντας προκαλέσει δυσαρέσκεια στο εσωτερικό καθώς, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, η περίοδος Σημίτη θεωρείται ταυτισμένη με τη διαφθορά και τη διαπλοκή.

Πολλοί από αυτούς μπορεί να προέρχονται από το ΚΚΕ εσωτερικού εν τούτοις το πολιτικό τους στίγμα καθόρισε η προσχώρηση στο στρατόπεδο Σημίτη, είτε μιλάμε για την κυβέρνηση είτε για τον ευρύτερο χώρο της πολιτικής, δημοσιογραφίας, πανεπιστημιακής ζωής και διανόησης που επηρέασε ο εκσυγχρονισμός.

Χθες λοιπόν τρεις εξ αυτών και συγκεκριμένα ο Νίκος Μπίστης, ο Αντώνης Λιάκος και ο Παναγιώτης Παναγιώτου βγήκαν να υπερασπιστούν τον Κώστα Σημίτη και την πολιτική του στα εθνικά θέματα απαντώντας σε αυστηρό τόνο στον Παύλο Πολάκη. Ο τελευταίος σε ανάρτησή του σχολίασε με το γνωστό του ύφος την παρέμβαση Σημίτη, θυμίζοντας μεταξύ άλλων τα πεπραγμένα του, όπως τα Ίμια, το Χρηματιστήριο και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.

Το ύφος του πρώην αναπληρωτή υπουργού, ωστόσο φαίνεται να ήταν μόνο η αφορμή, καθώς απ’ ό,τι φάνηκε στόχος ήταν στο πρόσωπο του Παύλου Πολάκη να τραβηχτεί το αυτί όσων ρέπουν στην πατριωτική ρητορική. Εν ολίγοις τον εγκάλεσαν για τα περί «γκριζαρίσματος» των Ιμίων κάτι που στηλίτευσαν ως «αναχρονιστική και εθνικιστική προσέγγισή» την οποία, όπως ανέφεραν για λόγους ισορροπιών, μάλλον «άθελά του» συμπεριέλαβε στην κριτική του προς τον πρώην πρωθυπουργό.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ απέφυγε να τοποθετηθεί για την αντιπαράθεση που ξέσπασε και για το γεγονός ότι πρόσωπα της διεύρυνσης παρενέβησαν προς υπεράσπιση του Κώστα Σημίτη.

Πάντως υπάρχουν ερωτηματικά αν η προσχώρηση στελεχών της συγκεκριμένης πολιτικής προέλευσης στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία επιβάλλουν και στην κορυφή πιο ήπιους τόνους απέναντι στον Σημίτη απ’ ό,τι στο παρελθόν. Ή αν επιχειρείται σιγά σιγά η πολιτική αθώωση της διακυβέρνησης Σημίτη.

Προ ημερών ο εξάδελφος του πρωθυπουργού Γιώργος Τσίπρας σε τηλεοπτική εκπομπή ανέφερε χαρακτηριστικά ότι δεν ήταν όλα όσα έκανε ο Σημίτης καταστροφικά.

Στο μεταξύ το παραπάνω δεν ήταν το πρώτο επεισόδιο οργανωμένης παρέμβασης προσώπων αυτού του κλίματος – και μάλλον δε θα είναι και το τελευταίο.

Μία εβδομάδα πριν, με άρθρο του στην Εφημερίδα των Συντακτών ένα άλλο πρόσωπο της τάσης αυτής, ο Σωτήρης Βαλντέν υποδείκνυε στην ηγεσία την υιοθέτηση της γραμμής του συμβιβασμού με την Τουρκία και μεταξύ άλλων την υπεράσπιση του Ελσίνκι, ενώ αποφαινόταν πως «η πατριωτική πασοκοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αρνητική».

Σύμπλευση Τσίπρα με όσους ζητούν Χάγη;

Το ερώτημα είναι αν ο Αλέξης Τσίπρας έχει προαποφασίσει ότι ούτως ή άλλως θα κινηθεί περίπου σε αυτή τη γραμμή, καθώς, ήδη φαίνεται να προσχωρεί στις φωνές που καλούν σε προσφυγή στη Χάγη, γενικώς και αορίστως (η πάγια ελληνική θέση είναι ότι η προσφυγή στη Χάγη θα πρέπει να αφορά μόνο την υφαλοκρηπίδα – κάτι που δεν δέχεται επουδενί η Τουρκία – ενώ είναι γνωστό ότι μονομερής προσφυγή δεν μπορεί να γίνει). Τουλάχιστον, αυτό προκύπτει σύμφωνα με άτυπη ενημέρωση της περασμένης Πέμπτης αναφορικά με τα όσα είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στην προπαρασκευαστική Σύνοδο των ευρωπαίων σοσιαλιστών. Εκεί σημείωσε πως στόχος πρέπει να είναι η επανέναρξη διερευνητικών συνομιλιών με την Τουρκία και, αν αποτύχουν, η προσφυγή στην Χάγη.