Από το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου ώς τα δομημένα ομόλογα, από το Λονδίνο ώς την Επι­τροπή Κεφαλαιαγοράς, από την Goldman Sachs ώς την FSA, από την SEC ώς και τους διάφορους εγχώριους και διεθνείς χρηματοοικονομικούς κύκλους, το μυθιστόρημα της Δαδίδου μας διηγεί­ται την τελευταία κωμικοτραγική περιπέτεια της χώρας, όπως αυτή βιώνεται υπό τον όρο «κρίση χρέους» στο οικονομικο-ερωτικό θρίλερ όπου η κεντρική ηρωίδα παλεύει για την ταυτότητά της και την εσωτερική της συγκρότηση.

Ναταλία Δαδίδου

Εκδόσεις: Κέδρος

Σελ.: 335

Από το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου ώς τα δομημένα ομόλογα, από το Λονδίνο ώς την Επι­τροπή Κεφαλαιαγοράς, από την Goldman Sachs ώς την FSA, από την SEC ώς και τους διάφορους εγχώριους και διεθνείς χρηματοοικονομικούς κύκλους, το μυθιστόρημα της Δαδίδου μας διηγεί­ται την τελευταία κωμικοτραγική περιπέτεια της χώρας, όπως αυτή βιώνεται υπό τον όρο «κρίση χρέους» στο οικονομικο-ερωτικό θρίλερ όπου η κεντρική ηρωίδα παλεύει για την ταυτότητά της και την εσωτερική της συγκρότηση.

Η Μαρκέλλα, ένα στέλεχος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, βρίσκεται – ύστερα από μια έρευνα σχετικά με τα δομημένα ομόλογα – μπλεγμένη σε μιαν απίθανη ιστορία που οι προεκτάσεις της ξεπερνούν τα όρια της χώρας. Με ζηλευτή αφηγηματική άνεση, η συγγραφέας συνδυάζει την προσωπική ερωτική ζωή της ηρωίδας με τις πολύπλοκες και στυγνές οικονομικές λειτουργίες του συστήματος. Το μεγά­λο μυστικό πάνω στο οποίο βασίζεται όλο αυτό το πανίσχυρο οικοδόμημα, είναι η ανθρώπινη απλη­στία. Από την πρώτη της λογοτεχνική εμφάνιση, η Δαδίδου μας ξαφνιάζει με τη διαχείριση των ιδιαιτεροτήτων τής – πολυπλοκότατης και απαιτητικότατης – ανθρώπινης φύσης, καθώς αυτή έρχεται αντιμέτωπη με τον αδυσώπητο κόσμο της εξουσίας, του χρήματος και της παντελούς έλλει­ψης αισθημάτων που αφυδατώνουν θανάσιμα την ουσία της.

Η σύγκρουση της ηρωίδας με τον επαγ­γελματικό και συναισθηματικό της κόσμο φέρνει στην επιφάνεια τα δυσεπίλυτα ζητήματα της σύγ­χρονης εποχής όπως αυτή αναδύθηκε λόγω του ανεξέλεγκτου καπιταλισμού που αλλοίωσε, έκτος από τις εθνικές οικονομίες, και τις ανθρώπινες συνειδήσεις. Το «Abacus» είναι ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται ευχάριστα και αβίαστα κρατώντας τον ρυθμό του, μέσα από τις αυξομειώσεις των εντάσεων και υφέσεών του – ένα ανάγνωσμα που δεν το δεσμεύει ο στενός κορσές της εθνικής λογοτεχνίας.

Ξενοφών Μπρουντζάκης