Η  τρομολαγνεία  ξανακτυπά, αυτή τη φορά με αφορμή την εξάπλωση του Κορονοϊού και τα δελτία ειδήσεων όπως και οι ενημερωτικές εκπομπές έχουν βρει  επιτέλους άλλο ένα ευπώλητο θέμα τρόμου. Ο τρόπος, η υπερβολική επανάληψη και οι δραματικοί τόνοι χρωματίζουν την είδηση που διαδίδεται με συγκαλυμμένη απόλαυση. Ο ανταγωνισμός  των ειδήσεων ευτελίζει την είδηση αλλά και την αποστολή της πληροφόρησης και ενημέρωσης.  

Ανάμεσα στα άλλα που απαιτεί το φοβερό δημοσιογραφικό ρεπορτάζ, είναι το κυνήγι της ντροπής των δύστυχων Κινέζων που επισκέπτονται την χώρα μας με την έφοδο των ρεπόρτερ στον διεθνή αερολιμένα όπου τα υποψηφία θύματα του Κορονοϊου περνούν από το βασανιστήριο της πιο ταπεινωτικής ανάκρισης που προσβάλει ευθέως τα ανθρώπινα δικαιώματα στον πυρήνα τους.   

Με το που πατούν οι άτυχοι Κινέζοι το πόδι τους στην Ελλάδα, έρχονται αντιμέτωποι με μια υστερική επίθεση θρασύτητας των ηρωικών ρεπόρτερ οι οποίοι τους προτείνουν το μικρόφωνο – όπλο ως απειλή που τους σημαδεύει κατά πρόσωπο και τους ρωτούν ανερυθρίαστα  ως ιεροεξεταστές αν φέρουν τον ιό, αν είναι εμβολιασμένοι, αν έχουν περάσει τους απαραίτητους ελέγχους, αν ασθενούν, δημιουργώντας τους εν αρχή μια αμηχανία και κατόπιν ένα αίσθημα δημόσιου ευτελισμού. 

Στα κανάλια με περηφάνια προβάλλουν αυτή την ενημερωτική επιτυχία…  Πρόκειται περί απίθανης αθλιότητας και το πιο επικίνδυνο είναι ότι γίνεται αποδεκτή αδιαμαρτύρητα, αυτή η χυδαία, βαθιά αντιανθρώπινη, και ακραία ρατσιστική συμπεριφορά. Οι ρεπόρτερ ρωτούν στο αεροδρόμιο τους Κινέζους επιβάτες: « Πάσχετε μήπως από κορονοϊό» , «έχετε ελεγχθεί»; Είναι σα να ρωτάς κάποιον «έχετε λέπρα παρακαλώ;» ή «μήπως έχετε AIDS;»

 Όλα αυτά, πάντα στην υπηρεσία του πολίτη, της δημοκρατίας και του απόλυτου σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ενημέρωση με επίκεντρο τον άνθρωπο…