Το μήνυμα «σηκώνουμε τα μανίκια», δουλεύουμε ερχόμενοι σε επαφή με την κοινωνία και βάζουμε τέλος στους καβγάδες και την εσωστρέφεια θέλησε να στείλει ο Αλέξης Τσίπρας στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ με τη συνέντευξή του στην Κυριακάτικη Αυγή.

Αυτή τη φορά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να απευθύνεται προς πάσα κατεύθυνση και «στοχεύει» ακόμη και τις «ομαδοποιήσεις» στην τάση των προεδρικών. Είναι πρόσφατη η πρωτοβουλία των Πολάκη, Παππά, Σπίρτζη, Δούρου να καταγραφούν δημόσια ως στενή ομάδα και μάλιστα «απέναντι» στον γραμματέα του κόμματος Πάνο Σκουρλέτη παίρνοντας θέση υπέρ δημοσιογράφου και μέσου που τον έθεσε στο στόχαστρο.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος υπενθυμίζεται ότι στην τελευταία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής άνοιξε πυρ κατά Σκουρλέτη, εδώ και καιρό φέρεται να τηρεί αποστάσεις και από το σκληρό κομμάτι των προεδρικών, στο βαθμό που δεν επιθυμεί να ταυτίζεται με συγκεκριμένες συμπεριφορές.

Έτσι στην χθεσινή Αυγή σημειώνει ότι σε αυτή τη φάση όπου κάνει την εμφάνισή της μιας νέα κρίση ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία παραμένει στρατηγική επιλογή και καλείται να συντονίσει τον βηματισμό, την ανασυγκρότηση, και τις τακτικές του, με τις απαιτήσεις της νέας πραγματικότητας.

Το κόμμα δηλώνει «δεν είναι ένας μηχανισμός αναπαραγωγής μικροσυμφερόντων». Όποιος το πιστεύει αυτό, συνεχίζει, «δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά και τις κοινωνικές ανάγκες». Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ καλεί το κόμμα να ανασκουμπωθεί ώστε να μην επιτρέψει «να περάσει ο κ. Μητσοτάκης τις μνημονιακές επιλογές που ονειρεύεται από το παράθυρο της πανδημίας».

Για να γίνει αυτό όμως πρέπει να παραμεριστούν τα εσωτερικά ζητήματα που τραβούν το κόμμα στην εσωστρέφεια.

Έτσι, αν όχι για πρώτη φορά είναι από τις λίγες φορές που Αλέξης Τσίπρας με ξεκάθαρο τρόπο κατονομάζει (οριζόντια) και στηλιτεύει «προσωπικές στρατηγικές», «προβλήματα συμπεριφοράς» και «ναρκισσισμούς» και φραξιονισμούς(«ομαδοποιήσεις»).

Οδηγός … αριστερής συμπεριφοράς – “Τι να μην κάνουμε”

Το να ξεπεράσει ο ΣΥΡΙΖΑ τον κακό του εαυτό, σύμφωνα με τον Αλέξη Τσίπρα, σημαίνει ότι:

-«βάζουμε φρένο -και σ’ αυτό θα είμαι κάθετος- στα λίγα μεν, αλλά ικανά να κάνουν μεγάλη ζημιά, με την πολλαπλασιαστική δύναμη των εχθρικών ΜΜΕ, προβλήματα συμπεριφοράς.

-«διατηρώντας ο καθένας τις ιδιαίτερες απόψεις μας και παλεύοντας γι’ αυτές, ξέρουμε να τις εντάσσουμε στο μεγάλο ρεύμα της μάχης για την κοινωνική δικαιοσύνη, και όχι να τις μετατρέπουμε σε γκρίνια και αντιπαλότητα».

-«δεν αφήνουμε τις ρίζες της πολιτικής και προσωπικής σεμνότητας, που κράτησαν όρθια την Αριστερά σε δίσεκτα χρόνια, να ξεραθούν από ναρκισσισμούς, προσωπικές στρατηγικές, άγονες ομαδοποιήσεις».

-«στον δημόσιο λόγο μας δεν ξεχνάμε το ταξικό ήθος, ας μου επιτραπεί να το χαρακτηρίσω έτσι, που πάντα χαρακτήριζε τους αριστερούς, ακόμα και σε στρατοδικεία, φυλακές, και εξορίες».

-«φροντίζουμε, πάντα και με επιμονή, η εικόνα του καθενός από μας, είτε αφορά σε οικονομικά ζητήματα, είτε σε διαπροσωπικές σχέσεις, είτε βέβαια σε πολιτικές απόψεις, να είναι μια εικόνα καθαρότητας, διαφάνειας, και αφοσίωσης στα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας».

-«αναγνωρίζουμε με συντροφικότητα το δικαίωμα καθεμιάς και καθενός μας στην προσωπική άποψη, χωρίς να μοιράζουμε χαρακτηρισμούς, να καταφεύγουμε σε υποτιμητικές ταμπέλες, να ανακαλύπτουμε και να ξορκίζουμε ομαδοποιήσεις εκεί που δεν υπάρχουν, με τον τρόπο που τις περιγράφουμε».

-«σε ένα κόμμα με την πολυχρωμία του ΣΥΡΙΖΑ και της Προοδευτικής Συμμαχίας είναι απαράδεκτο, και θα έλεγα αυτοκαταστροφικό, η διαφορετικότητα να οδηγεί σε εχθρότητα. Η πολυχρωμία είναι η δύναμή μας και όχι το να «ανακαλύπτουμε εχθρούς, νέα και παλιά μέλη, δεξιούς και αριστερούς, εξτρεμιστές και μετριοπαθείς, μέσα στο κόμμα μας».

Σημειωτέον η αναφορά σε «οικονομικά ζητήματα» φαίνεται να φωτογραφίζει τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη, καθώς η υπόθεση των 8 διαμερισμάτων που αγοράστηκαν εντός του 2018 – που ήρθε στο φως μέσα από την δημοσιοποίηση του πόθεν έσχες – και η αποκάλυψη στη συνέχεια, από τον ίδιο, ότι κάποια εξ αυτών ενοικιάζονται σε μετανάστες μέσω ΜΚΟ, έχουν προκαλέσει αρνητικές εντυπώσεις.

Επίσης, η σύσταση να αποφεύγονται οι «χαρακτηρισμοί» και οι «υποτιμητικές ταμπέλες» φαίνεται να απευθύνεται στον Πάνο Σκουρλέτη ο οποίος με την αναφορά του σε «αυριανισμό» και «νεοαυριανισμό» την περασμένη εβδομάδα φαίνεται να έχει ενοχλήσει σφόδρα φιλικά κομματικά μέσα.

Τα παραπάνω περιγράφουν πολλές από τις παθογένειες του ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα έναν οδηγό συμπεριφοράς – «τι να μην κάνουμε». Το ερώτημα είναι αν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πέραν των δημόσιων εκκλήσεων που συνήθως εισακούγονται για κάποιο καιρό και μετά ξεχνιούνται, μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε να διασφαλίζεται μεγαλύτερη συνοχή και να υποχωρήσουν οι αλληλοσπαραγμοί.