Το πρόγραμμα «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» που θα παρουσιαστεί από τις 18 Ιουλίου ώς τις 30 Σεπτεμβρίου – με 55 παραγωγές και 251 καλλιτεχνικούς οργανισμούς σε 11 αρχαιολογικούς χώρους και σε 38 περιφερειακές ενότητες – και το οποίο εξήγγειλε η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Πανελλήνιου Συνδέσμου Διοργανωτών Πολιτιστικών Εκδηλώσεων αλλά και πολλών σωματείων Ελλήνων δημιουργών. Και παρότι διευκρινίστηκε από την υπουργό ότι για την τωρινή πειραματική υλοποίηση του συγκεκριμένου νέου θεσμού – που στοχεύει να συνεχιστεί στα επόμενα χρόνια – μπόρεσε να απευθυνθεί μόνο «στους εποπτευόμενους φορείς του υπουργείου και εκείνοι σε άλλους φορείς και στην ελεύθερη αγορά», στην επιστολή του ο ΠΣΔΠΕ ζήτησε την ακύρωσή του.

Γιατί, όπως επισημάνθηκε, «αντί το ΥΠΠΟ να ορίσει διαδικασίες και προθεσμίες διαφανείς – ως προς την κατάθεση προτάσεων καλλιτεχνικών δράσεων – και να συστήσει μια επιτροπή υψηλού κύρους για να τις αξιολογήσει, προτίμησε τις απευθείας αναθέσεις διοργάνωσης εκδηλώσεων από τις οποίες απουσιάζει το μεγαλύτερο μέρος των σημαντικών δημιουργών και ερμηνευτών που δραστηριοποιούνται με επιτυχία στον ελληνικό χώρο».

Ωστόσο η πρωτοβουλία της Λίνας Μενδώνη, που όπως δήλωσε αποσκοπεί «στην ενίσχυση των Ελλήνων καλλιτεχνών που πλήττονται εξαιτίας της πανδημίας», κατά πόσο πραγματικά αποτελεί μια δίκαιη επιλογή και ουσιαστική «λύση»; Και εν τέλει κατά πόσο οι συγκεκριμένες θεατρικές δράσεις μας ενδιαφέρουν;

Ας δούμε όσες θα παρουσιαστούν σε αρχαιολογικούς χώρους και ας βγάλουμε τα συμπεράσματά μας.

Το Εθνικό Θέατρο ανέλαβε να δρομολογήσει τρεις νέες παραγωγές. Αρχικά μια ανθολόγηση κειμένων της αρχαίας ιστοριογραφίας και άλλων ιστορικών πηγών που ανασυνθέτουν την ακανθώδη πορεία του αθηναϊκού πολιτεύματος προς τη δημοκρατία με τίτλο «Αθηναίων Πολιτεία» και σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου. Έπειτα το «Η Ελλάδα με τα μάτια των ξένων ταξιδιωτών», σε σκηνοθεσία Νατάσας Τριανταφύλλη, που περιέχει αφηγήσεις ξένων προσωπικοτήτων, περιηγητών και ταξιδιωτών στην τουρκοκρατούμενη, προεπαναστατική Ελλάδα και στο νεότευκτο ελληνικό κράτος. Και, τέλος, το έργο του Γεώργιου Βιζυηνού «Το αμάρτημα της μητρός μου» στην αγγλική γλώσσα, σε σκηνοθεσίας των Δανάης Ρούσου και Ρένας Κυπριώτη.

Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος θα παρουσιάσει ένα έργο για τη ζωή του Μεγάλου Αλεξάνδρου («Η Φυλλάδα του Μ. Αλεξάνδρου», σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη), το «Έρως – Ήρως», σε σκηνοθεσία Νίκου Κουσούλη, που βασίζεται στο ομώνυμο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, τη «Μήδεια» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Ελένης Ζιάνα, με τέσσερις μόνο ηθοποιούς, το μουσικό έργο «Στα όρια των ποιητών» της Φένιας Χρήστου και το μουσικό έργο του Θοδωρή Οικονόμου «Κωνσταντίνος Καβάφης».

Η Εθνική Λυρική Σκηνή, πέρα από τις μουσικές της δράσεις – όπως το ρεσιτάλ με τη διάσημη μεσόφωνο Ανίτα Ρατσβελισβίλι που θα δοθεί στις 18 Ιουλίου στη Ρωμαϊκή Αγορά – θα φιλοξενήσει, με πρωταγωνίστρια τη Ρένη Πιττακή, το έργο του Γιώργου Βέλτσου «Ημερολόγιο ενός αθέατου εγκλεισμού» που αφορά ένα βίωμα ως προς την Covid-19 και την καραντίνα.

Το Θέατρο Τέχνης, σε συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή, προετοιμάζει το «Πλάθοντας τον Προμηθέα» σε σύλληψη Μαριάννας Κάλμπαρη και το μουσικοθεατρικό δρώμενο «Ρεμπέτικο αρχαιοελληνικό συμπόσιο» του Νίκου Τσιφόρου σε σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου.

Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης θα παρουσιάσει αναθεωρημένη την παράσταση των «Βακχών» του Ευριπίδη από τον Κωνσταντίνο Χατζή, την εκδοχή της Marlene Kaminsky πάνω στη σαιξπηρική τραγωδία «Ριχάρδος Β’ – Το ρέκβιεμ ενός βασιλιά» που είδαμε τη σεζόν 2018-19 με τους ηθοποιούς Τάσο Νούσια και Αλέξανδρο Φιλιππόπουλο και τις «Ματωμένες Τρωάδες», μια οπτικοακουστική περφόρμανς της Λουίζας Κωστούλα με την Αγλαΐα Παππά και τον Χάρη Χαραλάμπους.