Ένα ηλίθιο κατασκεύασμα, ένα κωμικοτραγικό σκου­πίδι που διεκδικεί τη θέση προπαγανδιστικής ταινί­ας, ήταν η αφορμή για να ξεσπάσουν, για μια ακόμη φορά, αντιαμερικανικές και αντιδυτικές διαδηλώσεις σε πά­μπολλες πρωτεύουσες του ισλαμικού κόσμου!

Ένα ηλίθιο κατασκεύασμα, ένα κωμικοτραγικό σκου­πίδι που διεκδικεί τη θέση προπαγανδιστικής ταινί­ας, ήταν η αφορμή για να ξεσπάσουν, για μια ακόμη φορά, αντιαμερικανικές και αντιδυτικές διαδηλώσεις σε πά­μπολλες πρωτεύουσες του ισλαμικού κόσμου!

Αυτήν τη φορά δεν ήταν το έργο ενός συγγραφέα ή τα σκί­τσα ενός γελοιογράφου, που αναμφίβολα εντάσσονται στην ελευθερία του λόγου και της έκφρασης. Αυτήν τη φορά ήταν μια ταινία φτιαγμένη από τα υλικά της πιο χυδαίας προπα­γάνδας, που ήθελε να εμφανίσει τον προφήτη των μουσουλ­μάνων ταυτόχρονα ως κλέφτη, παιδεραστή, ομοφυλόφιλο, εραστή πολλών γυναικών και άλλα πολλά…

Μπορούν να φανταστούν, άραγε, ορισμένοι που απορούν για την οργή των μουσουλμάνων, τι θα γινόταν σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες – ας πάρουμε για παράδειγμα την Ελλά­δα – εάν μια ταινία, που είναι προσιτή μέσω Διαδικτύου σε όλους, απέδιδε όλες αυτές τις ιδιότητες στον Ιησού Χριστό;

Πέρα όμως από αυτήν την ταινία, που ακόμη δεν έγινε γνωστό αν πίσω της κρύβονται μυστικές υπηρεσίες ή ηλίθι­οι προπαγανδιστές, το αναμφισβήτητο γεγονός είναι ότι η αφορμή δόθηκε για να ξεσηκωθούν παντού οι μουσουλμά­νοι και να αναδειχθούν ξανά οι βαθύτατες αντιφάσεις μέσα στις οποίες έχει μπλεχθεί η αμερικανική εξωτερική πολιτι­κή…

Το…σπίρτο

Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η Μέση Ανατολή και ευρύτερα ο αραβο-ισλαμικός κόσμος περνά φάση βαθιών ανατροπών. Η παλιά τάξη πραγμάτων παραμερίζεται, αλλά οι νέες ισορροπίες δεν έχουν διαμορφωθεί ακόμα. Μπορεί ολόκληρη αυτή η περιοχή να μεταμορφωθεί σε κάτι ανάλο­γο με την «άγρια Δύση» για αρκετό διάστημα. Οι αντίπαλες δυνάμεις, οι αντίρροπες δυνάμεις, είναι πάρα πολλές και τα στοιχεία που ενώνουν κάποιες άλλες δυνάμεις είναι ελάχι­στα.

Έτσι, οι Αμερικανοί, αλλά και οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυ­νάμεις, που φιλοδοξούν να παίξουν ρόλο σε αυτήν την περι­οχή, βλέπουν ότι είναι δύσκολο να πετύχουν κάποιους στό­χους γιατί υποχρεώνονται να υποστηρίζουν δυνάμεις που δρουν ακόμη και ενάντια σε αυτούς τους στόχους!…

Πολλοί πιστεύουν λαθεμένα ότι η «αραβική άνοιξη» με­τατρέπεται σε έναν ατελείωτο «αραβικό ή ισλαμικό χειμώ­να». Καταλήγουν σε αυτό το συμπέρασμα κρίνοντας επιφα­νειακά από την άνοδο των ακραίων ισλαμιστών σε αρκετές περιπτώσεις. Κάνουν όμως σοβαρό λάθος. Ο κόσμος αυτός, με την ανατροπή έστω και λίγων δικτατορικών καθεστώτων, μπαίνει σε μια τελείως καινούργια φάση.

Μπορεί οι πρωταγωνιστές της αναμέτρησης να είναι το στρατιωτικό κατεστημένο από τη μια και ακραίες ισλαμικές οργανώσεις από την άλλη. Όμως σε όλες αυτές τις κοινωνί­ες υπάρχουν, ανάμεσα στα δύο αυτά στρατόπεδα, πάμπολ­λες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, που αλλού εκφρά­ζονται δυναμικά και αλλού βρίσκονται ακόμη στη φάση της συγκρότησής τους. Αυτές είναι το πλέον παρήγορο στοιχείο, έστω και αν σε αυτήν τη φάση δεν μπορούν να παίξουν κα­θοριστικό ρόλο…

Δυτική αμηχανία

Την ώρα που τα αυταρχικά καθεστώτα ανατρέπονται και οι Δυτικοί αναγκάζονται να υποστηρίξουν τις δυνάμεις που βγαίνουν στο προσκήνιο και διεκδικούν την εγκαθίδρυση νέων καθεστώτων, οι ισλαμιστές που προετοιμάζονταν από χρόνια, με την ανοχή των δικτατοριών, καταφέρνουν να αναλάβουν πρωτοβουλίες ή ακόμη και να κερδίσουν στις εκλογές. Οι κοσμικές, δημοκρατικές δυνάμεις, χωρίς δύναμη και διεθνή υποστήριξη, παλεύουν για να υπάρ­ξουν ανάμεσα στις στρατοκρατίες και τους ακραίους ισλα­μιστές…