Κατά μία θεωρία, αν θέλει κανείς να μελετήσει σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο μια εποχή δεν υπάρχει αποτελεσματικότερος τρόπος να το κάνει από το να μελετήσει τα προϊόντα της ποπ κουλτούρας που προέκυψαν κατά την εποχή αυτή. Ας δει κανείς -για παράδειγμα- τις αμερικάνικες ταινίες για τον πόλεμο του Βιετνάμ και αυτόματα θα έχει ψηλαφήσει την συλλογική ψυχολογία της αμερικάνικης κοινωνίας γύρω από αυτό το γεγονός. Ή ας δει τις action περιπέτειες των 80s και θα αντιληφθεί τι ακριβώς σήμαινε ψυχροπολεμικό κλίμα.

Η εποχή που διανύουμε καθορίζεται αναμφίβολα από την πανδημία του κορωνοϊού και της κρατικής διαχείρισης της ανά τον κόσμο από τις κυβερνήσεις. Πλάι στις αμιγώς υγειονομικές επιλογές θα βρούμε δεδομένα έντονη την χροιά υποκειμενικών οικονομικών επιλογών και αντιστοίχως, μια συζήτηση περί ατομικών δικαιωμάτων θα ανοίξει. Και ας είμαστε βέβαιοι: η ποπ κουλτούρα, ακριβώς επειδή έχει πάντα την τάση να αφουγκράζεται την εποχή της και να την αποτυπώνει, θα βρει τρόπους να αποτυπώσει μυθοπλαστικά αυτό το γαϊτανάκι πολιτικής και κοινωνικών τάσεων στην εποχή της πανδημίας.

Είναι σίγουρο πως η πρώτη δημιουργία που εμπνέεται απευθείας από τις ιδιαιτερότητες των καιρών μας είναι η ισπανική σειρά «Ο Φράχτης» ή «La Valla» στα ισπανικά, η οποία έχει ανέβει τελευταία στις δημοφιλείς θέσεις του Netflix παρά το γεγονός ότι φιλοξενείται σε αυτό από τα μέσα Σεπτέμβρη. Εκ πρώτης όψεως πρόκειται για μια τυπική Sci Fi δημιουργία, που αποτυπώνει ένα δυστοπικό και αφιλόξενο μέλλον, από αυτά που έχουμε συνηθίσει σε τόσες και τόσες αντίστοιχες σειρές ή ταινίες. Αυτό τουλάχιστον θα λέγαμε σε μια άλλη συγκυρία. Τώρα ωστόσο χτυπάνε αναπόφευκτα και άλλα «καμπανάκια» στα μυαλά των θεατών.

Το κεντρικό στοιχείο της πλοκής του «La Valla» είναι η εμφάνιση μιας παγκόσμιας πανδημίας που έχει αναγκάσει τις μεγάλες πόλεις να περιχαρακωθούν πίσω από φράχτες. Οι κοινωνίες καθορίζονται από ένα είδος ακραίου ελέγχου, με αυστηρές πύλες εισόδου, συνεχόμενες ταυτοποιήσεις πολιτών, απαγορεύσεις κυκλοφορίας το βράδυ και μιντιακά συστήματα πλήρως ελεγχόμενα από την εξουσία. Και μέσα σε αυτό το κλίμα, η κοινωνική αναταραχή είναι έντονη και τα χαμηλά στρώματα της κοινωνίας ετοιμάζονται για τη δική τους αντεπίθεση, για τη δική τους εξέγερση.

Στη δυστοπική Μαδρίτη toy 2045, εκεί όπου ο πληθυσμός είναι χωρισμένος σε δυο ζώνες, εκείνη των προνομιούχων και εκείνη όλων των υπολοίπων που είναι εκτεθειμένοι στον θανατηφόρο ιό, μια οικογένεια προσπαθεί να επιβιώσει και αποτελεί το επίκεντρο ενός σίριαλ που σε άλλα χρόνια θα μας φαινόταν υπερβολικό και παρατραβηγμένο αλλά πλέον φαίνεται πως ζούμε σε έναν κόσμο που η επιστημονική φαντασία δεν μοιάζει και τόσο… φαντασία.

Φυσικά, για Netflix μιλάμε: δεν λείπουν ούτε οι υπερβολές ούτε οι σεναριακές ευκολίες και εδώ που τα λέμε, ευτυχώς που βρίσκονται εκεί για να μας υπενθυμίζουν πως πρόκειται για μυθοπλαστική τηλεόραση και όχι για εικόνες του… μέλλοντός μας. Σε κάθε περίπτωση πάντως, το «La Valla» έχει πιάσει το νόημα και στοχεύει εκεί που πρέπει: στο υποσυνείδητό μας. Υπό αυτή την έννοια, έχουμε να κάνουμε μάλλον με το must see των ημερών…

Πηγή: menshouse.gr