Ένας βαρύς χειμώνας πλανάται πάνω από την Αραβική Άνοιξη… Αυτό τουλάχιστον δείχνουν τα αποκαρδιωτικά οικονομικά στοιχεία των χωρών που πριν από σχεδόν δύο χρόνια βίωσαν ιστορικές λαϊκές εξεγέρσεις.

Ένας βαρύς χειμώνας πλανάται πάνω από την Αραβική Άνοιξη… Αυτό τουλάχιστον δείχνουν τα αποκαρδιωτικά οικονομικά στοιχεία των χωρών που πριν από σχεδόν δύο χρόνια βίωσαν ιστορικές λαϊκές εξεγέρσεις.
Οι προσδοκίες των νέων για ένα «καλύτερο αύριο», πιο ελεύθερο, με μεγαλύτερη ευμάρεια και – κυρίως – με περισσότερες δουλειές όχι μόνο δεν έχουν ακόμη ικανοποιηθεί… αλλά απειλούνται και από τα «αρπακτικά» – βλέπε ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα – που έχουν μυριστεί φρέσκο αίμα.
Την ώρα που αναζωπυρώνονται εστίες έντασης στο εσωτερικό των χωρών της Αραβικής Άνοιξης, οι «γνωστοί άγνωστοι» τεχνοκράτες βλέπουν ένα «παράθυρο ευκαιρίας» για να (επι)βάλουν την τάξη τους. Δυστυχώς, το σοκ το οποίο διανύουν ακόμη οι οικονομίες της Τυνησίας και της Αιγύπτου – τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα για την πλούσια σε πετρέλαιο Λιβύη – έχει φέρει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τις ηγεσίες τους.

Η… βοήθεια
Μετά το πρώτο «όχι» που είπε στο ΔΝΤ η προηγούμενη, μεταβατική, αιγυπτιακή κυβέρνηση στις αρχές του έτους, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι είδαν τα αποθεματικά ξένου συναλλάγματος να εξανεμίζονται και… υποδέχτηκαν προ ημερών κλιμάκιο του Ταμείου για να διαπραγματευτούν δάνειο ύψους 4,8 δισ. δολαρίων. Η «βοήθεια» δεν θα δοθεί χωρίς τα απαιτούμενα – και γνωστά σε όλους μας – ανταλλάγματα.
Σε ένα τεταμένο κλίμα, που δημιουργεί το συνεχές «κυνηγητό» με τους σαλαφιστές, και ενώ η ανεργία πέρασε από το 11,9% το 2010 στο 12,6% φέτος, η κυβέρνηση καλείται τώρα να «πείσει» τους πιστωτές της για την αναγκαιότητα πρόσληψης 450.000 δημοσίων υπαλλήλων. Εάν αναλογιστεί κανείς ότι περίπου 1 εκατ. Αιγύπτιοι έχασαν τη δουλειά τους το 2011, αντιλαμβάνεται πως μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για το Κάιρο θα είναι η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής…
Η κατάσταση στην Τυνησία, τον γεννήτορα της Αραβικής Άνοιξης, δεν είναι πολύ διαφορετική. Και εκεί σαλαφιστές συγκρούονται με υποστηρικτές των μετριοπαθών ισλαμιστών που βρίσκονται στην εξουσία (ο νέος μάλιστα σαλαφιστής ιμάμης κάλεσε σε… τζιχάντ κατά του κυβερνώντος κόμματος), την ώρα που η ανεργία καλπάζει. Σύμφωνα με τα στοιχεία, από 13% που ήταν το 2009, η ανεργία αγγίζει σήμερα το 18,5%… ενώ το ΑΕΠ συρρικνώθηκε – για πρώτη φορά από το 1986 – κατά 1,8%. Σε μια προσπάθεια να τονώσει την οικονομία, η κυβέρνηση εξήγγειλε την αύξηση των δημοσίων επενδύσεων στο 11% του ΑΕΠ, ενώ δεσμεύτηκε για τη δημιουργία 590.000 θέσεων εργασίας ώς το 2016…
Όσο για τη Λιβύη, η οποία διατηρεί ένα σαφές «πετρελαϊκό» πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων, ούτε και εκεί τα πράγματα είναι ρόδινα. Η ασάφεια που επικρατεί ως προς το καθεστώς του ανατολικού τμήματος της χώρας και οι εντεινόμενες συγκρούσεις μεταξύ σαλαφιστών, φυλάρχων και κυβερνητικού στρατού δημιουργούν ένα περιβάλλον κάθε άλλο παρά πρόσφορο σε επενδύσεις. Με την ανεργία να ξεπερνάει το 26%, η νέα κυβέρνηση κρατάει στα χέρια της μια… ωρολογιακή βόμβα.

Εκτόξευση της ανεργίας
 Σύμφωνα με την Αραβική Εργατική Ένωση, οι κυβερνήσεις της Αραβικής άνοιξης αντιμετωπίζουν στην ουσία το ίδιο πρόβλημα: χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης σε συνδυασμό με ραγδαία αύξηση του πληθυσμού, που έχουν ως αποτέλεσμα την εκτόξευση της ανεργίας των νέων. Όπως επισημαίνεται δε σε έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, για να διατηρηθούν τα σημερινά ποσοστά ανεργίας στις αραβικές χώρες, θα πρέπει να δημιουργηθούν 100 εκατ. θέσεις εργασίας έως το 2025…
 

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.