◆ Κρότοι χειρών ενώ ο παραλογισμός της ψευδαισθήσεως πρωτοφάνηκε ως αστείρευτος σαρκασμός στα πρώτα λαλαγήματα των εκφωνητών.

◆ Κρότοι χειρών ενώ ο παραλογισμός της ψευδαισθήσεως πρωτοφάνηκε ως αστείρευτος σαρκασμός στα πρώτα λαλαγήματα των εκφωνητών. Πανηγυρική εκδήλωση επιτηδευμένων συναισθημάτων και η σωτηρία πολυποίκιλη ερμηνεία, μήτηρ πάσης επαναλήψεως, έβαψε το προσκήνιο με τα χρώματα της ανείπωτης ευδαιμονίας.
◆ Άνθρωποι χαμένοι στις αποστάσεις των αντιθέσεων χαμογέλασαν πικραμένα ενώ η αγωνία παρατάθηκε για τα επόμενα διαστήματα του χρόνου.
◆ Οι επιφανείς, εξοχές παρηκμασμένης κοινωνίας, ανακοινώνουν στο πλατύσκαλο των ιερών τηλεοπτικών βημάτων το προφανές δίνοντας στην αληθοσύνη ένα επί πλέον κατακέφαλο κτύπημα.
◆ Ο Αντώνιος συνεχίζοντας τη μελαγχολική παράδοση της πρωτοβάθμιας λογοτεχνίας, πες μου μια πρόταση να σου πω μιαν άλλη, εις μάτην προσπαθεί να αποδώσει στην απαγγελία τη βαρυπρέπεια της επιτυχίας. Αντ’ αυτής η θυμηδία, μαύρη παρουσίαση ευτραπελίας, αφήνει στην ανέκδοτη συμφορά τον εγκαταλελειμμένο μορφασμό του μειδιάματος. Και η αδυναμία κατανόησης των κειμένων προδιαγράφει τη συνέχεια της πραγματικότητας ενώ ο βυθός με ανοιχτάς τας αγκάλας περιμένει εναγωνίως τις πατούσες.
◆ Μονόδρομοι αποφάσεων, με την επανάσταση να σιωπά, ερωτοτροπώντας με τα μεγάλα θρανία. Οι κατευθυνόμενοι πολίτες ζουν το δράμα τους, ασκώντας το αναμφισβήτητο δικαίωμα της συμμετοχής στη θεατρική παράσταση της θυσίας της αναπνοής και οι βολεμένοι αρχηγάνθρωποι μονολογούν αντιγράφοντας τη χροιά της φωνής των υπερώων.
◆ Και η νοημοσύνη κλαίουσα από τον προκληθέντα γέλωτα, απομονωμένη πίσω από τα κάγκελα, λοιδορεί αισχρολογώντας την καθεστηκυία πολυπραγμοσύνη των γκρεμισμένων τοίχων.
◆ Η αδιαφορία, ύστατη προσπάθεια αυτοσυντήρησης, έχει εγκατασταθεί για τα καλά στις μεγάλες πλατείες της συνοικίας με το βαρύγδουπο όνομα, και δυο κόσμοι ξένοι εντελώς γράφουν την ιστορία της απακμής, άλλοι στα μονοσύλλαβα υποδοχεία της ζωής κι άλλοι στους σκοτεινούς διαδρόμους των υψηλών κτηρίων.
◆ Στην αφαίρεση το αποτέλεσμα όμοιο με το στρόγγυλο σύμβολο του απόλυτου δεν αφήνει το περιθώριο της επαλήθευσης.
◆ Εξαχρειωμένες οι συνειδήσεις απολαμβάνουν τον ύπνο του δικαίου συλλογισμού και οι συζητήσεις την αυγή περί των ανέμων και των υδάτων αποσαφηνίζουν πλήρως την ξεφτισμένη ακολουθία των στιγμών.
◆ Του Νοεμβρίου τα πατήματα σβήνουν και ο δωδέκατος, μήνας παιδικών αναμνήσεων, περιμένει να κλείσει το παλιό ημερολόγιο. Τα σημειώματα ντυμένα με την ευθεία, σημάδι διαγραφής του περασμένου, κάνουν τον νου να τρέξει στα δευτερόλεπτα.
◆ Στους εξώστες τα απλωμένα ρούχα προφασίζονται τις συλλαβές και πίσω απ’ τα παράθυρα σκιές απλώνονται στα λίγα τετραγωνικά. Η αγανάχτηση στρογγυλοκάθισε στην κουνιστή πολυθρόνα κοιτώντας αποχαυνωμένη. Ένα καναρίνι χτύπησε στο συρματόπλεγμα τα φτερά αναζητώντας τη γραμμή μιας προσοχής και μια ξανθόφυτη παρουσιάστρια παπαρολόγησε αναιδώς προκαλώντας την αλαλία.
◆ Περιβρόντητη η ανάγνωση έσφιξε το φθηνό χαρτί, ανασήκωσε τους ώμους και κοίταξε πέρα μακριά στους ανεμόμυλους.
◆ Ο βοριάς κατεβαίνει ασυλλόγιστα στα πλευρά των βράχων
◆ Αγνοώντας την απροκάλυπτη επίδειξη της ηλιθιότητας.

Μυογράφημα
Στο μεγάλο λιβάδι τα ζώα έβοσκαν. Η χλόη μακρύγλωσση αυθαδίαζε και τα στόματα μπούκωναν την απλόχερη τροφή αναμασώντας με ευχαρίστηση πρωτοφανή την αλλοιωμένη γεύση.
Όλα τα είδη των χαρακτηρισμών που δίνουν οι αριθμοί στους πόδες, αφημένα στους αγρούς, αλαζονικά, καμαρωτά, ψηλά και κοντά, όμορφα και άσχημα, με την πολύφημη δοκησισοφία της εξουσίας να ξεχωρίζει σε μερικά.
Και όρνιθες πολλές αφηνιασμένες, προκλητικές και λάγνες, με τον επαναληπτικό μονοσύλλαβο ήχο της προκλήσεως, να αποζητούν ηχομιμητικώς την ικανοποίηση των ενστίκτων τους.
Πετεινοί αμέτρητοι, με ύφος περηφάνιας πολύχρωμης, πλουμιστοί και λυγεροί, κορδωμένοι τιτάνες της οξύνοιας και ασταμάτητοι πολυλογάδες, με το βλέμμα ξεσηκωμένο από την ακατάφραστη ορμή, παρακολουθούν το τοπίο επιλέγοντας το επόμενο θήραμα των κειμένων.
Τα νύχια να βγαίνουν, να ξύνουν το χώμα, φτερά να ξεπετιούνται και ένα μακρόσυρτο κουκουρίκου να σκορπά την ανατριχίλα στο απέραντο ζωολογικό τοπίο.
Και ένα ύφος της απάθειας, εκφραστική γοητεία της υπεροχής, με υπερυψωμένη κεφαλή και λοφίο με χάρτινες καταλήξεις, πέρασε αδιάφορα κοιτώντας τα πουπουλένια σώματα.
Και ξαφνικά οι φωνές έγιναν πολλές, σκόρπισαν την υστερία, φτεροκοπήματα και το κο κο κο να γίνεται ικετευτικό προσκλητήριο για την ασέλγεια.
Μειδίαμα ειρωνικό, βλέμμα προς τα πάνω, παιχνίδισμα των οφθαλμών, συγχαρητήρια πρόταση στα επουράνια για τη λαμπρότητα του δημιουργήματος.
Και να σέρνεται η χλαμύδα στο χώμα
Αναγράφοντας το μεγαλείο.
 
Τήγανον  
Ανάρτηση πολυλογίας
Σύμπλευση των εννοιών
Των παραδόσεων
Των συνδιαλέξεων
Ανταλλαγή της λήγουσας
Οξεία Περισπωμένη της φωτιάς
Στα συμφραζόμενα το ρήμα
Χαίρομαι
Απολαμβάνω
Δίνω και παίρνω
Τη μοναδική Εκ των αισθήσεων
Τη γεύση Των σωμάτων
Την ουσία
Και πίνω
Την ευλογία
Υπερυψώνοντας
Στην ευχή
Το επίθετο στον χειμώνα

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.