– Είναι τόσο κραυγαλέο το Ρhotoshop στο οπισθόφυλλο του καινούργιου cd της Έλενας Παπαρίζου που επιτυγχάνει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα: Την έκαναν τόσο τέλεια και τόσο αψεγάδιαστη που μοιάζει ψεύτικη. Πλαστική. Σαν κούκλα. Προς τι οι υπερβολές; Λες και δεν είναι όμορφο και δροσερό κορίτσι ούτως ή άλλως… Επί της ουσίας τώρα, το cd λέγεται «Γύρω από το όνειρο», ενώ θα μπορούσε άνετα να λέγεται «Στο επίκεντρο του βαρετού».

ΠΛΗΝ

– Είναι τόσο κραυγαλέο το Ρhotoshop στο οπισθόφυλλο του καινούργιου cd της Έλενας Παπαρίζου που επιτυγχάνει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα: Την έκαναν τόσο τέλεια και τόσο αψεγάδιαστη που μοιάζει ψεύτικη. Πλαστική. Σαν κούκλα. Προς τι οι υπερβολές; Λες και δεν είναι όμορφο και δροσερό κορίτσι ούτως ή άλλως… Επί της ουσίας τώρα, το cd λέγεται «Γύρω από το όνειρο», ενώ θα μπορούσε άνετα να λέγεται «Στο επίκεντρο του βαρετού».

– Στη σεναριογράφο Μυρτώ Κοντοβά, η οποία μετά την παρεκτροπή με τον Δημήτρη Πουλικάκο βρήκε επιτέλους το στίγμα της αισθητικής της: κανόνισε να εμφανιστούν στο σίριαλ «Μίλα μου βρώμικα» η Άννα Βίσση και ο Γιώργος Μαζωνάκης. Αποενοχοποιημένες σαραντάρες όλων των καναπέδων, ενωθείτε!

– Στον παλαίμαχο τραγουδιστή Γιάννη Γιοκαρίνη γιατί έφτασε στον πάτο της «ροκ» (ο Θεός να την κάνει…) καριέρας του: έγινε το χαρωπό ροκ εν ρολ κερασάκι στην τούρτα της ελαφρο-λαϊκής σαντιγί που σερβίρει ο Γιάννης Πλούταρχος στο θηριώδες νυχτερινό κέντρο Acro. Από μικρός φαινότανε σε τι ρηχά νερά (θα) τσαλαβουτούσε.

– Στους ιδιοκτήτες της κινηματογραφικής αίθουσας Απόλλων στη Σταδίου. Οι ιδιοκτήτες του είχαν συμφωνήσει να προβάλλουν τις ταινίες του Γαλλόφωνου Φεστιβάλ αυτή την εβδομάδα (ο Απόλλων φιγουράρει μάλιστα στην αφίσα του φεστιβάλ), αλλά την τελευταία στιγμή έκαναν πίσω μια που η σαχλή «Τιτανομαχία» τους έκανε ανέλπιστα καλά εισιτήρια κι αποφάσισαν να συνεχίσουν. Δεν είναι μόνο ότι η αθέτηση μιας συμφωνίας φανερώνει συμπεριφορές και τρόπο σκέψης, είναι περισσότερο η ηθική ήττα μιας αίθουσας που θεωρητικά έχει ένα καλλιτεχνικό και σινεφίλ προφίλ, αλλά που δεν μπορεί να αντισταθεί στη μυρωδιά του ζεστού χρήματος. Κρίμα…

– Στη Βάσια Παναγοπούλου, νεόκοπη καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Ορφέας -Σκηνή «Ανδρέας Βουτσινάς», η οποία φαίνεται ότι έχει υποπέσει σε ατόπημα, σύμφωνα με επιστολή της σκηνοθέτιδας Γλυκερίας Καλαϊτζή. Η τελευταία ισχυρίζεται ότι η παράσταση του έργου της Πηνελόπης Δέλτα «Τρελαντώνης», που παίζεται στο θέατρο, «δεν έχει καμιά σχέση με την παράσταση» που σκηνοθέτησε εκείνη και έκανε πρεμιέρα στις 12 Δεκεμβρίου 2009. «Ο επιχειρηματίας του θεάτρου (κ. Φάνης Συναδινός), σε συνεργασία με την καλλιτεχνική διευθύντρια του θεάτρου (κ. Βάσια Παναγοπούλου) αποφάσισαν, μετά τη μαζική αποχώρηση των αρχικών ηθοποιών, στις 14 Μαρτίου 2009 (έφυγαν 7 από τους 11, ανάμεσά τους και οι πρωταγωνιστές), να ξανακάνουν την παράσταση, με άλλο σκηνοθέτη (τον κ. Λευτέρη Γιοβανίδη) και νέους ηθοποιούς, αντιγράφοντας τη δική μου σκηνοθεσία», αναφέρει η Γλυκερία Καλαϊτζή. «Η νέα “παράσταση” βγήκε στο κοινό με τέσσερις μόνο πρόβες (στις 19 Μαρτίου 2010) και με εμφανείς προχειρότητες, όχι μόνο στο υποκριτικό μέρος της αλλά και στο τεχνικό, δεδομένου ότι οι νέοι ηθοποιοί τραγουδούν πάνω στο playback των αρχικών». Ε, δεν μπορούν να είναι όλοι θεατρικοί παραγωγοί και καλλιτεχνικοί διευθυντές. Είναι γνωστό ότι τα μεταξωτά βρακιά…

– Και επιπλέον, πάντοτε σύμφωνα με τη σκηνοθέτιδα της παράστασης «Ο Τρελαντώνης» Γλυκερία Καλαϊτζή, «στα δελτία Τύπου που έχουν σταλεί για να ανακοινωθεί η “παράταση” της παράστασης και μετά τις διακοπές του Πάσχα, η καλλιτεχνική ταυτότητα της παράστασης έχει απαλειφθεί και συχνά η είδηση συνοδεύεται από φωτογραφία των ηθοποιών της αρχικής παράστασης. Τέλος, παρότι η νέα παράσταση παίζεται ήδη για το κοινό από τις 19 Μαρτίου ακόμα δεν έχει αλλάξει ούτε η βιτρίνα του θεάτρου ούτε το πρόγραμμα της παράστασης».

– Σε όλους όσους ευθύνονται (ποιοι ακριβώς, λίγη σημασία έχει αυτή τη στιγμή) για το ότι ο ιστορικός χώρος των στούντιο ηχογραφήσεων της Κολούμπια στον Περισσό έχει μετατραπεί σε πρεζότοπο, σκουπιδότοπο και «ξενοδοχείο» φτωχοδιάβολων αστέγων, ξεχασμένων κι από το Θεό. Κι εμείς καμιά φορά ακόμη συζητάμε στα σαλονάκια μας για την ίδρυση ενός Μουσείου Ελληνικού Τραγουδιού ή ενός Μουσείου Ελληνικών Ηχογραφημάτων. Ντροπή.

– Η τηλεοπτική επιτυχία του «Ράδιο Αρβύλα» επιβεβαιώνει πως πλέον ο χαβαλές είναι το εθνικό μας χιούμορ.

ΣΥΝ

+ Στην Καρυοφυλλιά Καραμπέτη για την ερμηνεία της σαν Τσούνγκα, στο «Λα Τσούνγκα» του Μάριο Βάργκας Λιόσα. Γιατί τόλμησε να τσαλακώσει την εικόνα της, γιατί επέστρεψε στη λογική της ομάδας, γιατί μπόρεσε να σπάσει τη μανιέρα της. Λιτή και άμεση, ουσιαστική και περιεκτική η ερμηνεία της, καθόλου μεγαλόσχημη, δεν έχει καμία σχέση με τους υποκριτικούς κώδικες που μας είχε συνηθίσει εδώ και πολλά χρόνια.

+ Στην Ελένη Σκότη για τη σκηνοθεσία της στο «Λα Τσούνγκα». Πατώντας στο ρεαλισμό άφησε μια χαραμάδα ποίησης να διαφανεί στο φινάλε. Ωστόσο η παράσταση θα μπορούσε να απογειωθεί σε κάποιες στιγμές, κάτι που δεν συνέβη. Οι ανδρικοί ρόλοι (Δ. Λάλος, Στ. Σταμουλακάτος, Γ. Λεάκος, Δ. Καπετανάκος) κινήθηκαν σε ικανοποιητικά επίπεδα, αλλά η νεαρή Ηλιάνα Μαυρομάτη σαν Μέτσε δεν έπεισε με την παρουσία της.

+ Στον Μιχαήλ Μαρμαρινό για το «Acropolis Reconstruction». Ακολουθώντας τη γνώριμη θεατρική γλώσσα του, ο καλλιτέχνης έστησε μια παράσταση ανοιχτή σε ερμηνείες και μηνύματα, προσιτή κάποιες στιγμές στο κοινό, που προκαλούσε ανάταση κάποιες άλλες, που ζητούσε τη συμμετοχή των θεατών, είτε απαντώντας σε κάποια ερώτηση είτε χορεύοντας βαλς τριγύρω από την «πισίνα» του σκηνικού. Η διάρκεια θα μπορούσε να είναι μικρότερη στο σύνολό της, ενώ το εβραϊκό στάσιμο (εμπνευσμένο από το «Ακρόπολις» του Γιέρζι Γκροτόφσκι) πιο ξεκάθαρο σε σχέση με την αναφορά στους έγκλειστους του Άουσβιτς.

+ Πατείς με πατώ σε στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο για τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Λογικό. Όταν ο καλλιτέχνης είναι συνεπής και δημιουργικός κρατάει ζεστό (και ενεργό) το κοινό του ακόμα και όταν δεν έχει να παρουσιάσει καινούργιο δισκογραφικό υλικό.

+ Στον Θοδωρή Ζουμπουλίδη ο οποίος έγινε γνωστός από τον «El Greco» του Γιάννη Σμαραγδή αλλά αποφάσισε να αναζητήσει την τύχη του στο Χόλιγουντ. Κι όχι όπως άλλοι έλληνες συνάδελφοί του βγάζοντας φωτογραφίες στην Sunset Boulevard ή περιμένοντας έναν πρωταγωνιστικό ρόλο δίπλα στον Τζορτζ Κλούνεϊ. Ο Θοδωρής (ως Theo Alexander) έκανε ήδη περάσματα σε σειρές όπως το «Chuck» ή το «Pushing Daisies», ενώ τον Ιούνιο κάνει το μεγαλύτερο βήμα του κρατώντας έναν από τους βασικούς ρόλους σε μια από τις πιο επιτυχημένες σειρές αυτή τη στιγμή, το εξαιρετικό «True Blood» του βραβευόμενου με Όσκαρ Άλαν Μπολ.

+ Απόρησε ο Ροντρίγκο Λεάο με το διάλειμμα που έπρεπε να κάνει στη διάρκεια της εμφάνισής του στο Gazarte την προηγούμενη Παρασκευή. Έχει συνηθίσει, βλέπετε, να παίζει σε συναυλίες που διαθέτουν αρχή μέση και τέλος – κι ένα encore κατόπιν, όπως συμβαίνει με όλα τα live του κόσμου. Αντιθέτως, εδώ έπρεπε να διακόψει στη μέση προφανώς για λόγους εμπορικούς, ήτοι αύξηση της κατανάλωσης στο μαγαζί. Άλλα ήθη. Η συναυλία πάντως ήταν καλή. Όπως και οι συνθήκες στο Gazarte που είναι άψογες για συναυλίες τέτοιου είδους.

+ Στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου που για 11η χρονιά φέρνει στην Αθήνα όχι μόνο γάλλους σταρ και μεγάλες επιτυχίες, αλλά και ταινίες μικρότερου βεληνεκούς που δεν πληρούν τα κριτήρια επιλογής των ελλήνων διανομέων. Έτσι, εκτός από τον Ζαν Ρενό και τον Ζαν-Πολ Γκοτιέ, εκτός από τις λαμπρές πρεμιέρες, αναζητήστε μικρά διαμαντάκια γαλλικής κοπής σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και ζωντανά κινηματογραφικά φεστιβάλ της πόλης.

+ Στον καλλιτεχνικό διευθυντή του ΚΘΒΕ Σωτήρη Χατζάκη, γιατί αποφάσισε να

μεταφέρει το θέατρο εκεί που βρίσκονται οι θεατές και όχι απλώς να περιμένει να έρθει το κοινό στην αίθουσα. Διοργανώνει παραστάσεις σε καφενεία και δημόσιους χώρους και φιλοδοξεί να στήσει ένα περιοδεύον θέαμα στην Εγνατία Οδό με ένα στρατιωτικό όχημα, μοιράζοντας ξανά την τράπουλα με τους επικοινωνιακούς κώδικες της θεατρικής τέχνης.

+ Στην εταιρεία Λύρα η οποία εκτίμησε ότι το ιστορικό LP «Σαμποτάζ» της Λένας Πλάτωνος και της Μαριανίνας Κριεζή (πρωτοκυκλοφόρησε το 1981) μπορεί να ενδιαφέρει σε μία νεότερη live εκδοχή του και τους σημερινούς νέους ακροατές και κυκλοφορεί σε ζωντανή ηχογράφηση από το Παλλάς.

+ Στη διοργάνωση του «Πρώτου Διεθνούς Λογοτεχνικού Φεστιβάλ Τήνου» που θα διεξαχθεί στην Τήνο στις 29, 30 και 31 Ιουλίου και θα συγκεντρώσει στο κυκλαδίτικο νησί 25 συγγραφείς και ποιητές από όλο τον κόσμο.