Με μια επιστολή – βόμβα, την οποία απέστειλε ο Σωκράτης Κόκκαλης στον ΟΠΑΠ, αλλάζουν πλήρως τα μέχρι χθες σενάρια σε ό,τι αφορά την ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού.

Με μια επιστολή – βόμβα, την οποία απέστειλε ο Σωκράτης Κόκκαλης στον ΟΠΑΠ, αλλάζουν πλήρως τα μέχρι χθες σενάρια σε ό,τι αφορά την ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού. Στην επιστολή του ο επιχειρηματίας, ύστερα από την έγκριση της σύμβασής του από τη Γενική Συνέλευση του ΟΠΑΠ, ξεκαθαρίζει δύο σημεία, τα οποία έως χθες τροφοδοτούσαν όλα τα σενάρια για την εξέλιξη της ιδιωτικοποίησης:

• Ότι δεν πρόκειται να διεκδικήσει τον Οργανισμό.

• Ότι, ως εκ τούτου, δεν υπάρχει κανένας λόγος να χρησιμοποιήσει ως εγγύηση (cash collateral) τη νέα σύμβασή του με τον ΟΠΑΠ.

Με τον τρόπο αυτόν ο Κόκκαλης «αδειάζει» την επιχειρηματολογία που συνέδεε τη σύμβαση τεχνολογικού παρόχου με τη διεκδίκηση του Οργανισμού.

Έτσι δεν μπαίνει στον περιγραφόμενο «πόλεμο» και αφήνει το γήπεδο ανοικτό για τους επίδοξους μνηστήρες. Άλλωστε, όπως ήταν από καιρό ξεκάθαρο, ο ίδιος ούτως ή άλλως θα διατηρούσε τη στρατηγική θέση του τεχνολογικού παρόχου στον Οργανισμό, συνεπώς μάλλον αφήνει τους υπόλοιπους υποψηφίους να… φάνε τα μουστάκια τους.

Κανείς δεν ξέρει βέβαια ποια θα είναι η τύχη της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης, ούτε ποια σχέση θα διαμορφώσει ο νέος ιδιοκτήτης με τον Κόκκαλη.

Αυτά θα τα μάθουμε αργότερα, αλλά ας κρατήσουμε ότι έτσι ή αλλιώς θα είναι πολύ δύσκολο και κοστοβόρο για τον όποιο νέο ιδιοκτήτη να αλλάξει τον τεχνολογικό πάροχο όταν μάλιστα ο Κόκκαλης επί  περίπου 30 χρόνια εξυπηρετεί τον ΟΠΑΠ.

Βεβαίως αυτά θα τα δούμε υπό την προϋπόθεση ότι θα… ολοκληρωθεί η ιδιωτικοποίηση, της οποίας οι όροι, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί, σε καμιά περίπτωση δεν προάγουν τα συμφέροντα του κράτους, το οποίο κατάντησε, υπό την ασφυκτική πίεση των σκιτζήδων της τρόικας, να ξεπουλάει τον χρυσοτόκο Οργανισμό για να εισπράξει τα έσοδα που ούτως ή άλλως εισπράττει ως μερίδιο από τα κέρδη του ΟΠΑΠ σε δύο με τρία χρόνια.

Απαξίωση…
Η περίπτωση της πώλησης του ΟΠΑΠ αποτελεί μια από τις πλέον σκανδαλώδεις περιπτώσεις ξεπουλήματος, και αυτό αποδεικνύεται από τις διεργασίες για την πώληση της κρατικής συμμετοχής, οι οποίες άρχισαν πριν από σχεδόν έναν χρόνο. Κατά το διάστημα αυτό, ο Οργανισμός επλήγη βάναυσα από την καταβαράθρωση της χρηματιστηριακής του αξίας, παρότι βεβαίως διατηρεί τα οφέλη του κρατικού μονοπωλίου, τη δυνατότητα να επιλέγει τους στρατηγικούς εταίρους και λόγω της κρατικής του οντότητας να ελέγχει το επίπεδο της φορολόγησης των παιχνιδιών του.
Σήμερα οι όροι που έχουν διαμορφωθεί έχουν επιδεινώσει τόσο τη θέση του ΟΠΑΠ όσο και τις «προσδοκίες» από την πώλησή του. Μάλιστα, όσο προχωρούμε προς την πώληση, πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο, με την προθεσμία των τελικών προφορών να εκπνέει στις 22 Απριλίου.

Όπως θυμούνται οι ασχολούμενοι με τα θέματα του ΟΠΑΠ, με το που «βγήκε» η προκήρυξη άρχισαν να «σκάνε» τα προβλήματα:

•Το πρώτο βήμα ήταν η επιβολή φόρου 10% επί των κερδών για τους παίκτες του OΠAΠ. Μια απόφαση που μείωνε την αξία του Οργανισμού.

•Το δεύτερο ήταν η απόφαση της κυβέρνησης να βάλει (τελευταία στιγμή) μια «τάξη» στην υπόθεση του ιντερνετικού στοιχήματος, με την απόφαση της Επιτροπής Εποπτείας Ελέγχου Παιγνίων να διακόψει τη διαδικτυακή δραστηριότητα όλων των παράνομων εταιρειών που προσφέρουν υπηρεσίες τυχερών παιχνιδιών. Η απόφαση αυτή επέφερε τη γνωμοδότηση του Ευρωδικαστηρίου, που βάζει όρια στο αποκλειστικό δικαίωμα του ΟΠΑΠ να οργανώνει και να εκμεταλλεύεται τα τυχερά παιχνίδια στην Ελλάδα.

•Το τρίτο ήταν η εκ των έσω υπονόμευση της αξίας του Οργανισμού. Το ΤΑΙΠΕΔ επέμενε ότι το τίμημα του 33% της κρατικής συμμετοχής θα γίνει στη βάση της χρηματιστηριακής αξίας, δηλαδή κοντά στα 800 εκατ. ευρώ, χωρίς να συνυπολογίζει την υπεραξία που έχει ο ΟΠΑΠ, ούτε την «προίκα» με τις άδειες για τα βιντεολόττο.
Ο υπολογισμός αυτός «δεν στέκει» λοιπόν για ένα μαγαζί όπως ο ΟΠΑΠ, που αξιολογείται στο χρηματιστήριο περίπου στο διπλάσιο των ετήσιων λειτουργικών κερδών του, όταν η αποτίμηση των ομοειδών εταιρειών του κλάδου στο εξωτερικό ανέρχεται σε 6 με 7 φορές τα ετήσια λειτουργικά κέρδη τους. Άρα μια «δίκαιη τιμή» για το 100% του ΟΠΑΠ θα κυμαινόταν μεταξύ 5 και 6 δισ. ευρώ. Που σημαίνει ότι το Δημόσιο για το 33% θα έπρεπε να εισπράξει 1,65 έως 2 δισ. ευρώ.

Τρία σενάρια
 Αυτό λοιπόν που έκανε ο τότε επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ Τάκης Αθανασόπουλος ήταν να καλέσει έναν «ανεξάρτητο εκτιμητή», κάτι που έδωσε την ευκαιρία για αναβολή υποβολής των τελικών προσφορών για την πώληση του Οργανισμού, που σε πρώτη φάση επρόκειτο να κατατεθούν στις 5 Απριλίου.

Το ερώτημα είναι πώς θα κινηθούν από εδώ και πέρα οι αντίπαλοι του ομίλου της Intralot απέναντι στις εξελίξεις αυτές. Πριν από μερικές εβδομάδες, δύο από τους σημαντικότερους διεκδικητές (Μελισσανίδης, Κοπελούζος) και οι κοινοπραξίες που συμμετέχουν είχαν στείλει επιστολές διαμαρτυρόμενοι ότι η επικείμενη (τότε) ανάθεση του συμβολαίου του τεχνολογικού παρόχου στην Intralot ήταν αθέμιτος ανταγωνισμός.

Τι θα κάνουν σήμερα που η συμφωνία όχι μόνο έχει εγκριθεί, αλλά, καταπώς φαίνεται, έχει και τις ευλογίες του Σαμαρά (σ.σ.: το περασμένο Σάββατο ο Λουρόπουλος, στηρίζοντας την έγκριση, υποστήριξε ότι ο Οργανισμός έχει οικονομικό όφελος διότι θα πληρώνει 3,4 εκατ. ευρώ τον μήνα, την ώρα που τώρα πληρώνει 5,3 εκατ. ευρώ, ενώ θα έχει και «ποιοτικά οφέλη», αφού με το νέο τεχνολογικό σύστημα θα μπορέσει να επεκταθεί σε νέες υπηρεσίες και παιχνίδια); Οι δυνατότητες δεν είναι πλέον πολλές, υπό το φως των νέων δεδομένων:

1 Η κοινοπραξία Intralot – Intracom ήδη βρίσκεται εκτός διεκδίκησης του ΟΠΑΠ.

2 Μετά την Texas Pacific και τη Third Point, που «έφυγαν νωρίς», και οι υπόλοιποι διεκδικητές – αντίπαλοι (Emma Delta, Gauselman – Playtech – Helvasoν, Primrose και BC Partners) αποχωρούν αφήνοντας, ενδεχομένως, τον διαγωνισμό… άγονο.

3 Η κοινοπραξία Emma Delta (Μελισσανίδης – PPF), που έχει δείξει πως θέλει πάση θυσία τον Οργανισμό, αν υποβάλλει προσφορά και κερδίσει τον ΟΠΑΠ, ενδέχεται στο μέλλον, λόγω πολλαπλών συνεργειών, να συγχωνευθεί με την Intralot.
Η βόμβα έπεσε, το σκηνικό άλλαξε και πλέον μένει να δούμε ποια τροχιά θα πάρουν τα πράγματα…