Με έκδηλη αμηχανία στέκε­ται η Νέα Δημοκρατία απέ­ναντι στην κοινωνική έκρη­ξη που, σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις, δεν είναι μακριά, και ο πρόεδρός της Αντώνης Σαμαράς είναι αρκετά προβληματισμένος μπροστά στην κατάσταση που διαμορφώνεται. Όταν η πλειονό­τητα των πολιτών τού λέει ότι η Ν.Δ. δεν δικαιού­ται να μιλάει επειδή είναι η κύρια υπεύθυνη για τη σημερινή κατάσταση στην οικονομία, ο Σαμαράς προσπαθεί να κάνει αντιπολίτευση μιλώντας για παταγώδη κυβερνητική αποτυχία.

Με έκδηλη αμηχανία στέκε­ται η Νέα Δημοκρατία απέ­ναντι στην κοινωνική έκρη­ξη που, σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις, δεν είναι μακριά, και ο πρόεδρός της Αντώνης Σαμαράς είναι αρκετά προβληματισμένος μπροστά στην κατάσταση που διαμορφώνεται. Όταν η πλειονό­τητα των πολιτών τού λέει ότι η Ν.Δ. δεν δικαιού­ται να μιλάει επειδή είναι η κύρια υπεύθυνη για τη σημερινή κατάσταση στην οικονομία, ο Σαμαράς προσπαθεί να κάνει αντιπολίτευση μιλώντας για παταγώδη κυβερνητική αποτυχία.

Η αδυναμία του να πείσει είναι προφανής, αφού οι πολίτες, όπως προκύπτει από τις δημο­σκοπήσεις, όπου καταγράφεται μια ελαφρά άνο­δος ως προς την εικόνα του Σαμαρά, δεν έχουν ξε­χάσει το αμαρτωλό παρελθόν της Ν.Δ. «Περνάμε δύσκολες στιγμές και, θα έλεγα, σκληρές ώρες για την Ελλάδα. Ως εκ τούτου, η υπέρβαση των γνωστών μικρόψυχων αντιρρήσεων για το κάθε τι πρέπει να θεωρείται δεδομένη», είπε ο πρόε­δρος της Ν.Δ. χθες από τη Ρόδο (όπου διεξάγεται το προσυνέδριο για τον τουρισμό) σχετικά με τις εξελίξεις για την οικονομία.

Οι δυσκολίες της Ν.Δ. είναι πολλές και αναδει­κνύονται καθημερινά από την άσκηση της αντι­πολιτευτικής της τακτικής. Είναι ενδεικτικό ότι, εν ώρα κρίσης της ελληνικής οικονομίας και εν μέσω των φημών περί πτώχευσης, ο Σαμαράς διέγραψε τον Αρ. Παυλίδη δίνοντας τον τόνο ότι θα κάνει πράξη όσα έχει πει για εκκαθαρίσεις της Ν.Δ. από τα βαρίδια.

Πάντως η επιλογή του να τον διαγράψει δεν μπορεί να διορθώσει την εικόνα της Ν.Δ., η οποία επιλέγει μεν να ασκεί σκληρή κριτική στον Πα­πανδρέου, αλλά επί της ουσίας δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι. Ο Σαμαράς πάντως δεν ακούει τίποτε, φοβάται την κοινωνική έκρηξη και προ­βλέπει κοινωνική αναταραχή που θα είναι δύσκο­λο να ελεγχθεί.

Ο πρόεδρος της Ν.Δ. λέει ότι με την προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης, δηλαδή στο ΔΝΤ, ομο­λογήθηκε από την ίδια την κυβέρνηση η πατα­γώδης αποτυχία της στη διαχείριση της κρίσης. Επιμένει ότι συνιστά την τραγική κορύφωση τής επί μισό χρόνο αντίφασης λόγων και ανυπαρξίας έργου και της μετατροπής της κρίσης ελλείμμα­τος σε κρίση δανεισμού.

Σε όλες τις συζητήσεις που έχει, επισημαίνει πως η εμπλοκή του ΔΝΤ σημαίνει συνάμα την αφετηρία μιας επώδυνης για την ελληνική κοι­νωνία περιόδου, χωρίς αυτή τη στιγμή διαφαινό­μενη ημερομηνία λήξης. «Ο φόβος της υπαγω­γής μας στον άμεσο έλεγχο του Διεθνούς Νομι­σματικού Ταμείου είχε κυριολεκτικά παγώσει την κοινωνία», λέει και, αφού μιλάει για τη σύγχυση που επικρατούσε στις κινήσεις και στις δηλώσεις της κυβέρνησης, αναφέρει ότι ο Παπανδρέου και το Υπουργικό Συμβούλιο αποδείχθηκε ότι είναι μονίμως πίσω από τα γεγονότα, μονίμως πίσω από τις εξελίξεις.

«Είναι ένα κόμμα που ήλθε στην εξουσία χωρίς κανένα σχέδιο, χωρίς κανένα πρόγραμμα. Τα στε­λέχη του φλυαρούν, αγνοούν την πραγματικότη­τα και δεν συντονίζονται», τονίζει και αναφέρεται στους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς για τον μηχανισμό στήριξης, αναδεικνύοντας ότι η χώρα είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Δίχως κόκκινες γραμμές

Ο Σαμαράς λέει ότι οι κόκκινες γραμμές δεν υπάρχουν, αφού εκτιμά ότι τα κυβερνητικά στε­λέχη αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός διατελούν από καιρό σε κατάσταση πανικού. «Μοναδική τους έγνοια σε τούτες τις κρίσιμες στιγμές φαίνε­ται να είναι η διάσωση του ναυαγίου της εικόνας τους. Αναζητούν εναγωνίως να κατασκευάσουν ενόχους ώστε να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη. Επιδιώκουν να κρύψουν την ανεπάρκεια και τον ερασιτεχνισμό τους σαν να μην κυβερνά το ΠΑΣΟΚ για πάνω από έξι μήνες», υποστηρίζει.

Στην επιχειρηματολογία της Ν.Δ. δίνεται μεγά­λη βαρύτητα στην επιχείρηση του ΠΑΣΟΚ να της επιρρίψει το σύνολο των ευθυνών για την προ­σφυγή στο ΔΝΤ. Έτσι η Ρηγίλλης αντιστρέφει τα ερωτήματα ως εξής:

Είναι η Ν.Δ. που διατυμπάνιζε στο εσωτερικό και στο εξωτερικό ότι η χώρα είναι «διεφθαρμένη» και η οικονομία «Τιτανικός»;

Είναι η Ν.Δ. που ακύρωσε μέτρα που θα αύξαναν τα έσοδα του Δημοσίου, όπως π.χ. η ρύθμιση για τους ημιυπαίθριους;

Είναι η Ν.Δ. που μετέφερε τα χρέη των νοσοκο­μείων για το 2010 το 2009 για να αυξηθεί το έλ­λειμμα;

Είναι η Ν.Δ. που δεν πήρε κανένα μέτρο ανάπτυ­ξης της οικονομίας για μισό χρόνο; u ωΕίναι η Ν.Δ. αυτή που δεν διόριζε γενικούς γραμματείς και έκανε δήθεν διαβουλεύσεις απο­νεκρώνοντας τις υπηρεσίες; u Είναι η Ν.Δ. που κάλεσε το ΔΝΤ ήδη από τον Δε­κέμβριο του 2009;

Είναι η Ν.Δ. που μίλησε για «όπλο στο τραπέζι»;

Είναι η Ν.Δ. που διακήρυττε ότι «λεφτά υπάρ­χουν» και μετά να δηλώνει ότι δεν γνώριζε την πραγματική κατάσταση;

Είναι η Ν.Δ. που εξακολουθούσε να λέει ότι λε­φτά υπάρχουν παρ’ όλο που ανακάλυψε πια την «πραγματική κατάσταση»;

Στα όρια του συστημικού πλαισίου

Η Ν.Δ. δεν έχει επιλέξει τη σύγκρουση, αν και η ΔΑΚΕ είναι σε άλλη γραμμή, αλ­λά ο Σαμαράς δεν πρόκειται να βγει και στα κεραμίδια. Γι’ αυτό δεσμεύτηκε εξάλλου και στην τρόικα του ΔΝΤ, που πήγε στην αρχή της εβδομάδας στη Ρηγίλ­λης και προσπάθησε να διαγνώ­σει τις προθέσεις της Ν.Δ. ως προς τα μέτρα της κυβέρνησης.

Η τρόικα ήθελε δεσμεύσεις ότι η Ν.Δ. δεν θα αντιδράσει δυ­ναμικά και θα κινηθεί συναινετι­κά και εισέπραξε την απάντηση πως το κόμμα κινείται εντός του συντάγματος και άρα εντός του συστήματος.

Οι τοποτηρητές του ΔΝΤ ζή­τησαν την ουσιαστική συμβολή της Ν.Δ. για την έξοδο της χώρας από το οικονομικό τέλμα και ο Σαμαράς ήταν συγκαταβατικός, χωρίς όμως να αποδέχεται όλα τα μέτρα, και ειδικά αυτά που θα οδηγήσουν σε περαιτέρω ύφεση, όπως, μεταξύ άλλων, η περικοπή του 13ου και του 14ου μισθού. Εξάλλου, παρά την άρνηση, το χαμήλωμα των τό­νων της Ν.Δ., επιμένει στη μη εμπλοκή του ΔΝΤ, αλλά πλέον είναι μονόδρομος και τοποθετείται διαφορετικά. Γι’ αυτό προέβαλε και την άποψη η Ν.Δ. ότι θα συμβάλει αποφασιστικά με προτάσεις για να βγει γρηγορότερα η Ελλάδα από την κρίση.

Βέβαια η Ν.Δ. δεν πρόκειται να απορρίψει συλ­λήβδην το πακέτο μέτρων, ούτε βέβαια να υπο­κινήσει έντονες κοινωνικές αντιδράσεις, όπως θα επιθυμούσαν εκπρόσωποι της «λαϊκής δεξιάς» υπό τον Γιάννη Μανώλη και τους συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ.

Ο Σαμαράς δίνει έμφαση στην ανάγκη να απο­φευχθεί περαιτέρω ύφεση στην οικονομία και έχει ενστάσεις στα περί κατάργησης των συλλο­γικών συμβάσεων και περί πλήρους ανατροπής των εργασιακών κεκτημένων, τα οποία, όπως είπε, αν υλοποιηθούν, θα οδηγήσουν σε ανεξέ­λεγκτες κοινωνικές εκρήξεις, ενώ επιμένει ιδιαι­τέρως στην ανάγκη λήψης μέτρων τόνωσης της οικονομικής δραστηριότητας αλλά και στη διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής.

Μακριά η συγκυβέρνηση

Στη Ρηγίλλης ξορκίζουν κάθε σενάριο συγκυ-βέρνησης, το οποίο, άλλωστε, θα ακύρωνε την προσπάθεια διακριτού πολιτικού λόγου από τον νέο πρόεδρο και, σε δεύτερη φάση, την επιδίωξη αλλαγής των συσχετισμών και επαναδιεκδίκησης της εξουσίας. Όμως στο παρασκήνιο πολλά στελέ­χη δεν αποκλείουν πλέον το ενδεχόμενο, εξαιτίας κυρίως της μέχρι σήμερα αδυναμίας της κυβέρ­νησης του ΠΑΣΟΚ να αντιμετωπίσει μόνη της την κατάσταση.

Εν μέσω των κρίσιμων οικονομικών εξελίξεων, η αξιωματική αντιπολίτευση δύσκολα θα πει όχι σε ένα σενάριο συγκυβέρνησης, όσο και αν το ξορ­κίζουν ως πιθανή επιλογή. Εξάλλου τις τελευταίες ώρες έχουν και το δίλημμα και αυτό επιβεβαιώ­νει τη δυσκολία στο όχι της συγκυβέρνησης, ότι η Ν.Δ. δύσκολα θα αποφύγει να αρνηθεί θετική ψήφο στη Βουλή, εάν έρθει η συμφωνία για τον μηχανισμό στήριξης προς κύρωση στη Βουλή.

Πάντως η Ν.Δ. δύσκολα θα πει όχι εάν το θέ­μα φθάσει στη Βουλή και ειδικά εάν πρέπει να έχει την ψήφο των τριών πέμπτων (δηλαδή 180 ψή­φους, ώστε να έχει την έγκριση του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑΟΣ και της Ν.Δ.). «Με σκληρή κριτική για τους χει­ρισμούς της κυβέρνησης Παπανδρέου, η θέση του κόμματος έναντι του μηχα­νισμού στήριξης δεν μπορεί να είναι αρνητική» λένε, αν και από τη Ρηγίλλης θα ήθε­λαν η συμφωνία να εγκριθεί με απλή πλειοψηφία και να μην χρειαστεί να εμπλακεί η Ν.Δ. και να ζητηθεί η στήριξή της.

Η ανησυχία στα εθνικά

Η Ν.Δ. επιλέγει να σηκώσει τους τόνους στα εθνικά ζητήματα και ειδικά στην επικείμενη επί­σκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η Ρηγίλλης είναι αρκετά προβληματι­σμένη για τις εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέ­σεις και η γραμμή είναι ότι η εμμονή της κυβέρνη­σης να προχωρήσει σε ευαίσθητες για τα εθνικά ζητήματα συνομιλίες στην παρούσα συγκυρία προκαλεί σοβαρά ερωτήματα.

«Η προγραμματισμένη επίσκεψη του πρωθυ­πουργού της Τουρκίας, συνοδευόμενου από 10 υπουργούς του, σε μια περίοδο κατά την οποία η Ελλάδα βρίσκεται σε μειονεκτική θέση λόγω της οικονομικής κατάστασης, κρίνεται τουλάχι­στον άκαιρη. Είναι οξύμωρο και συνάμα πρωτο­φανές στα διπλωματικά χρονικά, χώρα η οποία, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, βρίσκεται “υπό κηδεμονία” και αναζητά εναγωνίως διεθνή στη­ρίγματα για να γλιτώσει τη χρεοκοπία, να συναινεί στη διαδικασία ανάλογων συνομιλιών», λένε από τη Ρηγίλλης.

Μάλιστα προτάσσουν και δηλώσεις του Πάγκα­λου, που είπε στο Mega (22 Απριλίου) ότι «κόκκινες γραμμές βάζεις όταν είσαι σε θέση ισχύος» και διε­ρωτούνται: «Τούτο δεν ισχύει για τη διπλωματία;».

Η Ρηγίλλης λέει ότι, παρά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης πως η μόνη διαφορά που θα συ­ζητήσει με τη γείτονα είναι η υφαλοκρηπίδα, η Άγκυρα δεν έχει στείλει κανένα μήνυμα προς αυτή την κατεύθυνση. Αντιθέτως, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Νταβούτογλου δεν άφησε περιθώρια παρερμηνείας των προθέσεών του και μας διαμή­νυσε ότι «μακάρι η μόνη διαφορά μας να ήταν η υφαλοκρηπίδα» επιδιώκοντας σαφώς να μπουν στο τραπέζι όλες οι απαράδεκτες τουρκικές διεκ­δικήσεις.

Για τη Ν.Δ. η Τουρκία στοχεύει στη γεωπολιτική της αναβάθμιση και αυτό το αποδεικνύουν, όπως σημειώνει:

Οι 157 παραβάσεις Κανόνων Εναέριας Κυκλοφο­ρίας, οι 305 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου και οι 92 οπλισμένοι σχηματισμοί το πρώτο τρίμηνο του 2010.

Οι «περιπλανήσεις» των τουρκικών πολεμικών πλοίων στο Αιγαίο, που φθάνουν μέχρι το Σούνιο.

Οι απαράδεκτες αναχαιτίσεις των εναέριων μέ­σων της FRONTΕΧ από τουρκικά αεροπλάνα.

Η Ν.Δ. υιοθετεί την άποψη ότι η επικείμενη επί­σκεψη του Ερντογάν και των υπουργών και στη Θράκη «θα έδινε την εντύπωση συνδιαχείρισης της περιοχής και θα ενίσχυε την προσπάθεια της Άγκυρας να διασυνδεθούν τα θέματα της μου­σουλμανικής μειονότητας με τις τουρκικές παρα­βιάσεις στα ζητήματα των Ελλήνων της Κωνστα­ντινούπολης και του Οικουμενικού Πατριαρχείου» και δίνει γραμμή στα στελέχη της, σημειώνοντας με ενημερωτικό κομματικό κείμενο:

«Η κυβέρνηση οφείλει σε αυτή την περίπτωση να επιδείξει σύνεση και σθένος ώστε να μην βιώ­σουμε δυσμενείς συνέπειες, δυσβάστακτες για τον ελληνισμό. Να εξετάσει εκ νέου τη χρησιμό­τητα των συνομιλιών σε αυτή τη φάση και εφόσον αυτές γίνουν να διαβεβαιώσει τον ελληνικό λαό εκ των προτέρων για τις “κόκκινες γραμμές” που θα θέσει, χωρίς μισόλογα και υπεκφυγές».