Αφού «έσωσαν» την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και την Κύπρο, τώρα οι Γερμανοί θα «σώσουν» και τη νέα γενιά. Πώς θα το κάνουν αυτό; Μα με 6 δισ ευρώ φυσικά…

Αφού «έσωσαν» την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και την Κύπρο, τώρα οι Γερμανοί θα «σώσουν» και τη νέα γενιά. Πώς θα το κάνουν αυτό; Μα με 6 δισ ευρώ φυσικά (α, ναι, και με μια σειρά από συνόδους, περιοδείες και ψυχοπονιάρικες δηλώσεις)!

Δεν μας έφταναν οι μπαρούφες που ακούμε κάθε μέρα στο πλαίσιο της επιχείρησης «αισιοδοξία» που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, τώρα οι υποταγμένες ηγεσίες του εξοντωμένου ερωπαϊκού Νότου σπεύδουν, με τη γλώσσα στο πάτωμα, να αρπάξουν το κοκαλάκι που τους πετάει το Βερολίνο για την… αντιμετώπιση (τάχα) της ανεργίας των νέων και να το μετατρέψουν σε «σημαία» της νέας εποχής που – Παναγία, βόηθα – μας ξημερώνει. Εδώ και λίγες ημέρες, όπου και να στραφείς ακούς για τη δημιουργία «μετώπου» κατά της ανεργίας (23,6% στους νέους στην Ε.Ε.), για «συμφωνίες» που θα ενισχύσουν την απασχόληση των νέων, για «κονδύλια» που θα διατεθούν για τον σκοπό αυτόν και για… τον «προβληματισμό» του Σόιμπλε, που φοβάται – άκουσον, άκουσον! – μην και χαθεί το «ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο». Μιλάμε για τραγέλαφο.
Η «εκστρατεία» για τη σωτηρία της νέας γενιάς, η οποία στην πραγματικότητα εντάσσεται σε μια συνήθη επικοινωνιακή «επίθεση γοητείας» (εν προκειμένω από το Βερολίνο), βασίζεται επισήμως στους εξής πυλώνες: Διευκόλυνση της πρόσβασης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε δάνεια (προκειμένου, υποτίθεται, να προσλάβουν νέους), ανάπτυξη της κατάρτισης (διότι αυτό που λείπει από τους νέους σήμερα είναι άλλη λίγη απλήρωτη –νόμιμη αυτήν τη φορά – εργασία) και γεωγραφική κινητικότητα (ενίσχυση δηλαδή του καταστροφικού για τον Νότο φαινομένου που παρατηρούμε και σήμερα: της μαζικής μετανάστευσης των νέων επιστημόνων προς τον ευρωπαϊκό Βορρά). Φυσικά, η Ε.Ε. θα βάλει και το χέρι στην τσέπη, δίνοντας μέσω «προγραμμάτων» το εξωφρενικό ποσό των 6 δισ. ευρώ… με τα οποία ευελπιστεί (;) να δώσει λύση στους… 7,5 εκατομμύρια νέους ανέργους. Να κλάψει κανείς ή να γελάσει;
Για την προώθηση του μεγαλοφυούς «σχεδίου σωτηρίας» της νέας γενιάς και για την οικοδόμηση του «κοινωνικά ευαίσθητου» προφίλ του Βερολίνου (και των υποτελών συμμάχων του), η καγκελαρία έχει λάβει τα μέτρα της:
Έχει ξαμολήσει την υπ. Εργασίας σε ρόλο «πλασιέ» από άκρη σε άκρη της ευρωπαϊκής περιφέρειας προκειμένου να πείσει για τις καλές προθέσεις των Γερμανών. Η Ούρσουλα φον ντερ Λέγιεν πέρασε από το Παρίσι, τη Μαδρίτη, τη Νάπολη, τη Λισσαβώνα, ενώ αναμένεται να έρθει μια βόλτα και από εδώ, ώστε να μας πει τα περί «νιου ντιλ» για την απασχόληση των νέων 15-25 χρόνων… Στην Ισπανία και την Πορτογαλία δεν έλειψαν και οι μιντιακοί πανηγυρισμοί γύρω από τις «διμερείς συμφωνίες» για την «ανταλλαγή μαθητευόμενων» (μιλάμε, σώθηκαν οι άνθρωποι). Την ίδια στιγμή, η Άνγκελα Μέρκελ ανακοινώνει ότι δημιουργεί «κοινό μέτωπο» με τη Γαλλία και την Ιταλία για τη «σωτηρία» των 7,5 εκατομμυρίων νέων ανέργων στην Ευρώπη… Τι θα κάνουν; Αυτό δεν το γνωρίζουν ακόμη ούτε οι ίδιοι! Θα το συζητήσουν, λέει, στη Σύνοδο Κορυφής, τον Ιούνιο, όπου θα προσέλθουν με τις… σημειώσεις τους. Τώρα που κατάλαβαν ότι έχουν πρόβλημα, θα κάνουν ένα αρχικό «brain storming», ρε παιδί μου, να δουν πού βρίσκονται. Τέλος, για να «περάσει» η νέα εικόνα που πλασάρει, το Βερολίνο θα πρέπει να διασφαλίσει πως δεν θα εμφανιστεί κανένας «άξιος» αντίπαλος να σηκώσει τη σημαία της «κοινωνικής ευαισθησίας» ψηλότερα από το ίδιο. Δεδομένου ότι οι ηγεσίες του Νότου έχουν αποδειχτεί ανίκανες – και απρόθυμες – να δημιουργήσουν κοινό μέτωπο, μοναδική «ανησυχία» είναι μήπως και τολμήσει να το παίξει «επαναστάτης» ο Φρανσουά Ολάντ, που έχει απεγνωσμένα ανάγκη ανάκαμψης των ποσοστών δημοτικότητας. Έτσι, η Μέρκελ επισκέφτηκε το Παρίσι για να «μπουν τα πράγματα σε μια σειρά» πριν από τη Σύνοδο. Εξάλλου, το έδαφος για το ξεπούλημα του Ολάντ το είχε προετοιμάσει η Κομισιόν, ζητώντας 6 μεταρρυθμίσεις από τη Γαλλία σε αντάλλαγμα δύο χρόνων παράτασης στη δημοσιονομική προσαρμογή… και ας σκούζει το Παρίσι ότι δήθεν «δεν θα μας πουν οι Βρυξέλλες τι θα κάνουμε». Οι Βρυξέλλες μπορεί να μην τους πουν… το Βερολίνο όμως;

Τάδε έφη Σόιμπλε
 
«Η αποτυχία στον αγώνα κατά της ανεργίας των νέων θα μπορούσε να διαλύσει την Ευρώπη» παραδέχτηκε ο Σόιμπλε πριν από λίγες μέρες. Ε, και; Ο Γερμανός υπ. Οικονομικών προσπαθεί, αλλά δεν μπορεί να κρυφτεί από τον εαυτό του. Εξάλλου, αμέσως μετά προειδοποίησε ότι «δεν πρέπει να δίνονται υποσχέσεις στους νέους που δεν πρόκειται να τηρηθούν μακροπρόθεσμα». «Ας είμαστε ειλικρινείς» κατέληξε «δεν υπάρχει μεγάλο σχέδιο». Δυστυχώς, το βλέπουμε.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.