Πώς η ασύμμετρη και ανορθόδοξη απειλή του κινεζικού «δράκου» απειλεί τον αμερικανικό «αετό»

Πώς η ασύμμετρη και ανορθόδοξη απειλή του κινεζικού «δράκου» απειλεί τον αμερικανικό «αετό»

Ο σημαντικότερος ίσως παράγοντας που θα δώσει σχήμα και μορφή στον γεωπολιτικό χάρτη των επόμενων δεκαετιών είναι ο ανταγωνισμός Κίνας – Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος αναμένεται να λάβει δραματικές διαστάσεις στα χρόνια που έρχονται.
Η πρώτη αιτία για να προκύψει παρόμοια εξέλιξη είναι η ασφυκτική οικονομική αλληλεξάρτηση μεταξύ των δύο χωρών, η οποία προβάλλεται από πολλούς, με περισσή αφέλεια και άγνοια των ιστορικών διδαγμάτων, ως αιτία για μια αρμονική σχέση μεταξύ τους. Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής των ΗΠΑ και οι ΗΠΑ η σημαντικότερη αγορά για τα κινεζικά προϊόντα.
Από μόνη της αυτή η αλληλεξάρτηση αρκεί για να προκαλέσει μεγάλη καχυποψία και ένταση. Σε συνδυασμό με άλλους γεωπολιτικούς παράγοντες, όπως είναι η σινοαμερικανική στρατηγική αντιπαλότητα στην Άπω Ανατολή, δημιουργεί μια γεωπολιτική φιάλη νιτρογλυκερίνης που είναι θέμα χρόνου να εκραγεί. Όταν αυτό συμβεί, θα είναι πολύ δύσκολο για τον αμερικανικό αετό να κατανικήσει τον κινεζικό δράκοντα.

Η κινεζική Πολεμική Επανάσταση
Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λιβάνη η μελέτη «Η Στρατιωτική Άνοδος της Κίνας και η Γεωπολιτική του Πολέμου στη Μέση Ανατολή». Συγγραφέας του βιβλίου είναι ο Κωνσταντίνος Γρίβας, ο οποίος διδάσκει ζητήματα γεωπολιτικής και στρατιωτικής ισχύος στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Στο βιβλίο αυτό περιγράφεται το πώς μια κινεζική «Επανάσταση στις Στρατιωτικές Υποθέσεις» (RMA), η οποία εξελισσόταν υπογείως εδώ και αρκετά χρόνια και ήρθε απότομα στην επιφάνεια τον τελευταίο καιρό, απειλεί να καταστήσει αναχρονιστική την αμερικανική πολεμική μηχανή και να τινάξει στον αέρα τις διεθνείς στρατηγικές ισορροπίες.
Σύμφωνα με τον Γρίβα, οι Κινέζοι θεώρησαν άσκοπο να επενδύσουν σε συμβατικές μορφές στρατιωτικής ισχύος, δεδομένου ότι πάντοτε οι Ηνωμένες Πολιτείες θα βρίσκονταν ένα βήμα μπροστά. Έτσι λοιπόν κατέφυγαν στα νάματα των αρχαίων Κινέζων στρατηγιστών, που έδιναν έμφαση σε ανορθόδοξες προσεγγίσεις και ανέπτυξαν μια νέου τύπου πολεμική μηχανή με ασύμμετρες ικανότητες, σχεδιασμένες ακριβώς έτσι ώστε να προσβάλλουν τις αχίλλειες πτέρνες της αμερικανικής ισχύος.
Οι Αμερικανοί αναφέρονται στα «πακέτα» αυτά των πρωτοποριακών κινεζικών ικανοτήτων με το αρκτικόλεξο ΗΕΑΤ (High End Asymmetrical Threats). Αιχμή του δόρατος της σχετικής κινεζικής προσπάθειας είναι η ανάπτυξη κατευθυνόμενων βαλλιστικών πυραύλων, ικανών να δέχονται ανανέωση των δεδομένων στοχοποίησης εν πτήσει και να προσβάλλουν κινούμενα πλοία επιφανείας (ASBM).
Οι πύραυλοι αυτοί, καθώς και η ευρύτερη δικτυοκεντρική υποδομή που τους υποστηρίζει, έχουν σχεδιαστεί ακριβώς για να προσβάλλουν τις ομάδες μάχης των αμερικανικών αεροπλανοφόρων. Ο πρώτος από αυτούς τους πυραύλους, o DF – 21D, έχει τεθεί ήδη σε υπηρεσία και Αμερικανοί ειδικοί τον χαρακτηρίζουν ως «μεταπυρηνικό υπερόπλο».

Πλανητική οπτική
Όπως αναφέρει ο Γρίβας, στις ευρύτερες ικανότητες της νέας κινεζικής πολεμικής μηχανής περιλαμβάνονται διαστημικά όπλα, υψηλές ικανότητες κυβερνοπολέμου, προηγμένα ρομποτικά αεροσκάφη κ.λπ. Επίσης, σημαντικό ατού της κινεζικής γεωστρατηγικής αποτελεί το μονοπώλιο σπάνιων γαιών, με το οποίο εκβιάζεται ολόκληρη η παγκόσμια βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας, συμπεριλαμβανομένης και αυτής των Ηνωμένων Πολιτειών.
Σύμφωνα με τον Γρίβα, η πορεία σύγκρουσης της Κίνας με τις ΗΠΑ και άλλες ισχυρές δυνάμεις του πλανήτη είναι περίπου νομοτελειακή και οφείλεται σε απρόσωπες «τεκτονικού τύπου» γεωπολιτικές δυνάμεις, οι οποίες οφείλονται κυρίως στον συνδυασμό της ανόδου της ισχύος της Κίνας εν παραλλήλω με την αύξηση των αδυναμιών και εξαρτήσεών της από το εξωτερικό, που την αναγκάζουν να αναπτύσσει μια πολεμική μηχανή με ικανότητες προβολής ισχύος σε πλανητικό επίπεδο, ώστε να διασφαλίζει τα ζωτικά της συμφέροντα.
Ένας άλλος παράγοντας που καθιστά ακόμη πιο απρόβλεπτο το διεθνές σύστημα είναι η άνοδος και άλλων παγκοσμίων δυνάμεων, όπως είναι η Ινδία, η οποία έχει συμφέροντα ανταγωνιστικά προς την Κίνα.

Η ελληνική διάσταση
Η «Στρατιωτική Άνοδος της Κίνας» υποστηρίζει ότι αυτές οι δραστικές αλλαγές στην τέχνη, την επιστήμη και την τεχνολογία του πολέμου που φέρνει μαζί της η Κινεζική Επανάσταση στις Στρατιωτικές Υποθέσεις είναι θέμα χρόνου να διαχυθούν και σε άλλα γεωσυστήματα του πλανήτη, ιδιαίτερα δε σε αυτό της Μέσης Ανατολής, προκαλώντας περαιτέρω αναταράξεις στις διεθνείς στρατηγικές ισορροπίες.
Επιπροσθέτως παρόμοιες ικανότητες και οπλικά συστήματα αναμένεται να εισέλθουν (αν δεν έχουν ήδη εισέλθει) στο ελληνοτουρκικό σύστημα, καθιστώντας αναχρονιστικά πολλά από τα εργαλεία με τα οποία μετράμε τις στρατιωτικές ισορροπίες μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Μέσα στα επόμενα χρόνια, όπως υποστηρίζει ο Γρίβας, είναι εξαιρετικά πιθανόν να εμφανιστούν στο τουρκικό οπλοστάσιο καινοφανείς στρατιωτικές ικανότητες, όπως κατευθυνόμενα βαλλιστικά βλήματα ικανά να προσβάλλουν πλοία επιφανείας, τα οποία θα συνθέτουν ένα πρωτοφανές πλέγμα ασύμμετρων υπεραπειλών για τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις και θα υπονομεύσουν εκ βάθρων τις ελληνικές αποτρεπτικές ικανότητες.
Όσον δε αφορά το γεωσύστημα της ευρύτερης Μέσης Ανατολής, η διάχυση παρόμοιων ικανοτήτων από την Κίνα στο Ιράν μπορεί να προκαλέσει μεγάλους πονοκεφάλους στο Ισραήλ, αλλά και στις ΗΠΑ, ενώ ισχύει και το αντίθετο. Δηλαδή, πρωτοποριακή και ανορθόδοξη στρατιωτική σκέψη από το Ιράν μπορεί να γονιμοποιήσει την κινεζική πολεμική επανάσταση.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως υποστηρίζει ο Γρίβας στο βιβλίο του, η κινεζική επανάσταση στην τέχνη και την τεχνολογία του πολέμου εν πολλοίς αποτελεί παράπλευρη συνέπεια της αμερικανικής επίθεσης στη Σερβία το 1999, την οποία οι Κινέζοι ενδέχεται να θεώρησαν ως έμμεση αλλά ξεκάθαρη επιθετική ενέργεια εναντίον τους, λόγω του ζητήματος της… Ταϊβάν!