O Αλέξης Τσίπρας με την παρέμβασή του στην Κεντρική Επιτροπή διεμήνυσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αρνηθεί το χρίσμα για τις αυτοδιοικητικές εκλογές σε ενδιαφερόμενους από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ

O Αλέξης Τσίπρας με την παρέμβασή του στην Κεντρική Επιτροπή διεμήνυσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αρνηθεί το χρίσμα για τις αυτοδιοικητικές εκλογές σε ενδιαφερόμενους από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ οι οποίοι έχουν ήδη σπεύσει στις τοπικές οργανώσεις ζητώντας άλλοτε διακριτικά άλλοτε στην «ψύχρα» το χρίσμα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Τσίπρας για να δώσει έμφαση στην πρόθεσή του να αποτρέψει τέτοιες παραγοντίστικες κρούσεις μίλησε για «βλαχοδήμαρχους» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που ακολούθως άστραψαν και βρόντηξαν. Η έκφραση που χρησιμοποίησε ο Τσίπρας, πέραν των συνόρων του ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και εντός του καθώς ο βουλευτής Δ. Τσουκαλάς, από τη φρεσκοσυσταθείσα σοσιαλιστική τάση πήρε αποστάσεις) κρίθηκε ατυχής για διάφορους λόγους, που πάντως δε στερούνται βάσης, αν θέλει κάποιος να το λεπτολογήσει το θέμα. Ορισμένοι απ' αυτούς τους λόγους έχουν να κάνουν με ζητήματα ήθους και αισθητικής(π.χ. «απέναντι στους «βλαχοδήμαρχους» ο ΣΥΡΙΖΑ αντιτάσσει τι ακριβώς, αριστοκράτες»;/ «Υποτιμά τους ψηφοφόρους που έχουν ψηφίσει αυτούς τους αιρετούς», "πέφτει στο επίπεδο των αντιπάλων του», κλπ.) κι άλλοι ζητήματα στρατηγικής (υποτιμά τους ψηφοφόρους που δυνητικά είναι και δικοί του).
Και πάντως, δεν είναι ξένη στον ΣΥΡΙΖΑ, και κυρίως παλιότερα στον ΣΥΝ, η πρακτική της κοινής στήριξης υποψηφίων με το ΠΑΣΟΚ (άραγε τότε δεν ήταν «βλαχοδήμαρχοι»;). Παλιότερα, (πολύ πριν τον Τσίπρα) έχουν φαγωθεί στον ΣΥΝ για τέτοια ζητήματα, καθόσον η στήριξη κοινών υποψηφίων με άλλα κόμματα(κυρίως το ΠΑΣΟΚ) θεωρούνταν από μια μερίδα στελεχών ότι είναι μια κίνηση που αναδεικνύει τον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα των εκλογών έναντι της κομματικής καταγραφής.
Κι εκεί που ο Τσίπρας "αποκήρυξε" αυτούς τους υποψηφίους των πάλαι ποτέ κραταιών κομμάτων οι οποίοι σήμερα κρατούν σημαία ευκαιρίας, και προκειμένου να μη φάνε τα μούτρα τους με τα κόμματά τους καταδέχονται να ζητιανέψουν χρίσμα από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Σαμαράς του το έκανε το χουνέρι.
Σύμφωνα, με το σχετικό δημοσίευμα της χθεσινής «Καθημερινής» η κυβέρνηση «δρομολογεί» (αυτή τη λέξη χρησιμοποιεί το ρεπορτάζ) νέο εκλογικό σύστημα όπου θα υπάρχουν δύο ψηφοδέλτια, ένα για όλους τους δημάρχους κι ένα για όλους τους δημοτικούς συμβούλους. Τουρλού, απ’ όλα τα κόμματα εννοείται(άραγε το μοντελάκι προορίζεται να φορεθεί και στις βουλευτικές;).
Σα να λέμε «βλαχοδήμαρχοι» και μη, όλοι μαζί σε ένα ψηφοδέλτιο!
Ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μιχελάκης, κληθείς να σχολιάσει το δημοσίευμα το μάζεψε και μίλησε για «σκέψεις» του πρωθυπουργού, τις οποίες όπως είπε εκεί στο Μαξίμου τις επεξεργάζονται «προκειμένου στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές οι πολίτες να μπορούν να επιλέξουν τους δημάρχους και τους δημοτικούς συμβούλους που επιθυμούν εκτός κομματικών πλαισίων με απλή αναλογική». Εκτός κομματικών πλαισίων ναι (τους βολεύει), αλλά «απλή αναλογική»;
Ουσιαστικά η πρόταση αυτή καταργεί τους κομματικούς εκλογικούς συνδυασμούς και τα προγράμματα(που αν και αφορούν την Τ.Α. είναι και πολιτικά), και ο ψηφοφόρος καλείται να επιλέξει μεταξύ προσώπων δήθεν «αυτόνομων» και «ανεξάρτητων» που παρατίθενται αλφαβητικά(αναβιώνει η ιδέα ότι ικανοί και άξιοι υπάρχουν σε όλα τα κόμματα και ο καθένας πρέπει να επιλέγει ελεύθερα αυτούς που έχουν αυτά τα προσόντα- από που παίρνουν "γραμμή" και χρηματοδοτηση αυτοί οι ικανοί και άξιοι, άλλα λόγια ν'αγαπιόμαστε).
Με άλλα λόγια, αν καταλαβαίνουμε καλά επιδίωξη είναι οι υποψήφιοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να χαθούν μέσα σε μια λίστα με ονόματα, προκειμένου να μπερδέψουν τους πιο ανενημέρωτους και να πάρουν κανά ψηφαλάκι παραπάνω απ’ ό,τι θα έπαιρναν – τώρα που το σύμπαν, και των ΟΤΑ, διαλύεται – με τα κομματικά ψηφοδέλτιά τους φόρα παρτίδα. Η ανάγκη για την κυβέρνηση να «κρύψει» τους υποψηφίους της μέσα σε ενιαία ψηφοδέλτια προφανώς κάτι δείχνει: προεξοφλούν μάλλον στον κυβερνητικό στρατόπεδο την τύχη που θα έχουν οι υποψήφιοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αν κατέβουν με ξεχωριστά ψηφοδέλτια ή ίσως και με κοινό ψηφοδέλτιο.
Αν αυτό όμως δεν είναι ομολογία ήττας, τι είναι;
Προφανώς, μπροστά στο φόβο της δική τους συντριβής, είναι μια κάποια «νίκη» το πλήγμα στον αντίπαλό, εν προκειμένω τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος επιδιώκει πολιτική ψήφο και καταγραφή δυνάμεων.
Ωστόσο, για τον περισσότερο και υγιώς σκεπτόμενο κόσμο η σχετική συζήτηση που άνοιξε για τις αυτοδιοικητικές εκλογές μοιάζει εξαιρετικά ανεπίκαιρη. Μέχρι τότε… ποιος ζει ποιος πεθαίνει. Στην κυριολεξία. Στο μεταξύ πως τη βγάζουμε, είναι το θέμα…

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.