Σκουριές, βίλες και χώροι υπό κατάληψη, τα «γουναράδικα», οι «κουκουλοφόροι» τους οποίους καλύπτει ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, το πολιτικό «ξεσήκωμα» των μαθητών στην έναρξη της σχολικής χρονιάς από τον Τσίπρα. 

Σκουριές, βίλες και χώροι υπό κατάληψη, τα «γουναράδικα», οι «κουκουλοφόροι» τους οποίους καλύπτει ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, το πολιτικό «ξεσήκωμα» των μαθητών στην έναρξη της σχολικής χρονιάς από τον Τσίπρα. Όλα τα παραπάνω που έχουν σταθεί αφορμή για επίθεση της ΝΔ και της κυβέρνησης στον ΣΥΡΙΖΑ από την αρχή του χρόνου, τα παρέθεσε χτες ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, βουλευτής Επικρατείας της ΝΔ και συνεργάτης του πρωθυπουργού, στις δημόσιες τοποθετήσεις του με τις οποίες επιχειρούσε για μια ακόμη φορά να εξισώσει τη Χρυσή Αυγή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αποκάλυψε έτσι ότι και ο ίδιος έχει ανάμιξη στη στοχοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, άλλωστε η πιάτσα βοά ότι ο ίδιος είναι ο εμπνευστής της προσαρμογής της θεωρίας των άκρων στα δεδομένα της τρέχουσας ελληνικής πολιτικής συγκυρίας.
 
Τη «θεωρία των άκρων» την αποθέωσε χθες για ακόμη μια φορά, δείχνοντας επί της ουσίας ως ηθικό αυτουργό για τα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής και χαρακτηρίζοντάς τον «εκτός συνταγματικού τόξου», διότι σου λέει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που συντηρεί την ένταση κι εκεί πάνω πατάει η Χ.Α.  Οι συνεχείς ανυπόστατες επιθέσεις του ίδιου προς τον ΣΥΡΙΖΑ και την κοινή λογική, κατά τον ίδιο δεν είναι «εμπρηστικές» και δεν τροφοδοτούν την ένταση, αλλά είναι η «αλήθεια». 
 
Με αυτή τη λογική συγκατένευσε χθες και ο Βενιζέλος, ο οποίος επίσης καταλόγισε στον ΣΥΡΙΖΑ ότι έχει ευθύνες και καλλιεργεί την ένταση. Παρά ταύτα, δεν είναι σαφές πόσο  εντός ή εκτός συνταγματικού τόξου θεωρεί ότι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς εξουσιοδότησε τον γραμματέα του κόμματος Νίκο Ανδρουλάκη να επικοινωνήσει με τα άλλα «δημοκρατικά» κόμματα προκειμένου να υπάρξει συνεννόηση για ανάληψη δράσης κατά της ΧΑ. Επικοινωνία υπήρξε με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ που απέρριψαν την πρότασή του.
 
Πάντως ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν είδαμε να διαφοροποιείται από τις συνήθεις προκλητικές δηλώσεις Πάγκαλου του τύπου «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τρομοκρατική οργάνωση». Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είτε συμφωνεί είτε απαξιοί να ασχοληθεί με τον γραφικό πια Πάγκαλο. Το χειρότερο όμως για τον Βενιζέλο είναι ότι ο επικεφαλής της σοσιαλιστικής ομάδας στο ευρωκοινοβούλιο Χάνες Σβόμποντα εγκάλεσε την ελληνική κυβέρνηση για την κατάσταση με τη Χρυσή Αυγή εν όψει της επικείμενης ελληνικής προεδρίας της ΕΕ. «Αν η ελληνική Κυβέρνηση δεν μπορέσει να θέσει τέρμα στη γεμάτη μίσος συμπεριφορά της Χρυσής Αυγής, η επικείμενη ελληνική Προεδρεία θα είναι απαράδεκτη» σημείωσε. Ο Βενιζέλος κάτι ψέλλισε ότι η δράση της Χρυσής Αυγής είναι και προϊόν της λιτότητας η οποία δοκιμάζει τη δημοκρατική αντοχή των κοινωνιών που βρίσκονται σε προγράμματα προσαρμογής, αλλά μέχρις  εκεί διότι αυτήν ακριβώς τη λιτότητα ο Βενιζέλος δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να την εφαρμόσει μέχρι τελικής πτώσεως.
 
Όσον αφορά τον «εγκαλούμενο» ως άκρο ΣΥΡΙΖΑ (το ΚΚΕ έχει ήδη διαχωρίσει τη θέση του από τη λογική του συνταγματικού τόξου) ας ελπίσουμε ότι δεν θα μπει στον πειρασμό να ζητήσει τα εύσημα δημοκρατικότητας από το σύστημα και να συνταχθεί με αυτούς που ως μεγάλοι «δημοκράτες» καταλύουν το Σύνταγμα  και στρέφονται κατά ολόκληρης της κοινωνίας εφαρμόζοντας εισαγόμενα προγράμματα «προσαρμογής» τα οποία τρομοκρατούν, εξαθλιώνουν  κι εν τέλει σκοτώνουν όσο και οι φαλτσέτες της Χρυσής Αυγής.
 
Θα θυμίσουμε άλλωστε τα όσα έχει πει ο Αλέξης Τσίπρας στην εκδήλωση που είχε πραγματοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ εν μέσω κορύφωσης της στρατηγικής της έντασης από την κυβέρνηση –  βεβαίως βεβαίως – τον περασμένο Φεβρουάριο στο θέατρο ΑΚΡΟΠΟΛ.

Εκεί ο Τσίπρας σημείωνε:

• «Καμία  πολιτική τέτοιας ακραίας αναδιάρθρωσης υπέρ των πλουσίων, καμία επίθεση σε οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα δεν μπορεί να υλοποιηθεί αν ταυτόχρονα δεν αμφισβητηθεί η ίδια η Δημοκρατία και οι ίδιοι οι θεσμοί της επίσημης νομιμότητας».

• «Νεοφιλελευθερισμός και ακροδεξιά συγκατοικούν στον τύπο της κυβερνητικής εξουσίας σήμερα στην Ελλάδα. Νεοφιλελευθερισμός και ακροδεξιά βαδίζουν χέρι-χέρι σε όλο το καθεστωτικό πολιτικό, κρατικό και μηντιακό φάσμα. Είναι οι δύο όψεις του μνημονιακού νομίσματος».

• «Οι καθεστωτικές δυνάμεις ένα δρόμο είχαν και έχουν: την καταπάτηση της δημοκρατικής νομιμότητας και των συνταγματικών εγγυήσεων του κράτους δικαίου, τη δημιουργία ενός οιονεί καθεστώτος «έκτακτης ανάγκης»».

• «Όλοι οι «εκτός τόξου» επιβάλλεται να συκοφαντηθούν ως «κύκλοι ανομίας» και πυροδότες της βίας.  Παλιά πολιτική, που παραπέμπει στην ιστορικά δοκιμασμένη συνταγή του ακροδεξιού εξτρεμισμού, την στρατηγική της έντασης».

• «Το μνημονιακό τόξο χει ως στόχο καταρχήν να πετύχει την αυταρχική θωράκιση του κράτους, την περιστολή των δημοκρατικών εγγυήσεων, τη νομιμοποίηση μιας ακραίας καταστολής που θα αμφισβητεί, προληπτικά μάλιστα, όλα τα ατομικά και δημοκρατικά κατακτημένα δικαιώματα».

• «Βασικό στόχο έχει (σ.σ. το μνημονιακό τόξο) να συκοφαντήσει και να απονομιμοποιήσει τις κοινωνικές διεκδικήσεις και τους κοινωνικούς αγώνες. Να ελαχιστοποιήσει τους κινδύνους των «από κάτω», ποινικοποιώντας την ίδια την πολιτική και συνδικαλιστική συμμετοχή, καθώς και το δικαίωμα στην απεργία».

• « Η Χρυσή Αυγή είναι σήμερα ένας κορυφαίος τέτοιος πρωταγωνιστής. Κλιμακώνει εμπράκτως την ένταση, είτε απέναντι σε μετανάστες είτε απέναντι σε συλλογικότητες. Είναι ο πολιτικο-στρατιωτικός πυλώνας του συστήματος της διαπλοκής. Οι ακροδεξιοί θύλακες μέσα στην Αστυνομία είναι ένας δεύτερος πρωταγωνιστής. Με την κάλυψη της πολιτικής ηγεσίας, συμμετέχει ενεργά στον πολιτικο σχεδιασμό της σημερινής τρικομματικής κυβέρνησης, επιχειρώντας άμεσες παρεμβάσεις στην καθημερινή ατζέντα».

Ποια «δημοκρατικά τόξα» και πράσιν’ άλογα λοιπόν. Υπάρχει το μνημονιακό τόξο που προσπαθεί εναγωνίως να κρυφτεί και έχουν ευθύνη όσοι το στηρίζουν…