Στο «Dialogue in the Dark» βρίσκεσαι στο απόλυτο σκοτάδι με ξεναγό έναν άνθρωπο τυφλό που βλέπει τη ζωή διαφορετικά από σένα. Ένας διάλογος στa σκοτεινά παίρνει τη μορφή παιχνιδιού και ανατρέπει όλα όσα είναι μέχρι στιγμής δεδομένα.

 
Στο «Dialogue in the Dark» βρίσκεσαι στο απόλυτο σκοτάδι με ξεναγό έναν άνθρωπο τυφλό που βλέπει τη ζωή διαφορετικά από σένα. Ένας διάλογος στa σκοτεινά παίρνει τη μορφή παιχνιδιού και ανατρέπει όλα όσα είναι μέχρι στιγμής δεδομένα.
 
Πώς είναι άραγε να δίνεις ραντεβού με έναν τυφλό συμπολίτη σου, ο οποίος έχει εκπαιδευτεί και αναλάβει να σε ξεναγήσει στο δικό του σκοτεινό κόσμο; Σίγουρα δύσκολο και διαφορετικό. Κι όμως, στο «Dialogue in the Dark», το σκοτάδι που αντικρίζεις δεν είναι εμπόδιο. Είναι απλώς μια διαφορετική πραγματικότητα, κατά την οποία πρέπει να εμπιστευθείς οτιδήποτε εκτός από την όρασή σου. Αυτό νιώθουν όσοι συμμετείχαν μέχρι στιγμής στο πρωτοποριακό δρώμενο «Dialogue in the Dark», που έφτασε πριν από λίγο καιρό στην Ελλάδα και θα διαρκέσει όλο το χρόνο. Πιο συγκεκριμένα, η εγκατάσταση εγκαινιάστηκε την παγκόσμια ημέρα Λευκού Μπαστουνιού (15 Οκτωβρίου), ύστερα από 25 χρόνια περιπλάνησης σε 30 χώρες και 127 πόλεις αλλά και με περισσότερους από 7.000.000 επισκέπτες, να εξομολογούνται στο τέλος ότι είδαν τον κόσμο … αλλιώς.
 
Οι ξεναγοί γίνονται τα «μάτια» σου
 
Η ιδέα του «Dialogue in the Dark» είναι απλή: οδηγοί με μειωμένη ή καθόλου όραση συνοδεύουν μια ομάδα επισκεπτών σ’ ένα οικείο αστικό περιβάλλον, όπου όλα είναι απολύτως σκοτεινά. Όσο διαρκεί ο περίπατος (διάρκειας περίπου 70 λεπτών) στις ειδικά διαμορφωμένες εγκαταστάσεις, οι επισκέπτες βασίζονται στους ήχους, στη θερμοκρασία, στην αφή αλλά κυρίως στους τυφλούς οδηγούς που γίνονται τα … «μάτια» τους. Σημαντική βοήθεια έχεις και από τους διπλανούς σου,  όπου ο ένας βοηθάει, αγγίζει και συμβουλεύει τον άλλον. Κάτι που, υπό φυσιολογικές συνθήκες, δεν συναντάει κανείς σε καμία μεγάλη πόλη. Αυτό συμβαίνει επειδή οι πιο απλές καθημερινές δραστηριότητες γίνονται πρόκληση και υπόθεση όλων.  
 
Πριν από την ξενάγηση, οδηγείσαι σε ένα προθάλαμο όπου δίνονται οι απαραίτητες οδηγίες. Από το πώς θα κρατήσεις το λευκό μπαστούνι μέχρι το πώς θα μετακινείσαι στο χώρο. Σε λίγα λεπτά, τα φώτα χαμηλώνουν, μέχρι να μην μπορείς να δεις … τίποτα. Ούτε καν το χέρι σου. Μαζί με άλλα 6 – 7 άτομα, ακολουθάς μια ασφαλή διαδρομή, χωρίς σκαλοπάτια και εμπόδια, μια διαδρομή πιθανώς πολύ οικεία για σένα. Με οδηγό ένα τυφλό συμπολίτη, αλλά ειδικά εκπαιδευμένο, ακόμα και για όσους δεν μπορούν να ακούσουν ή να περπατήσουν, κανείς δεν έχει να ανησυχεί για τίποτα.
 
Αλλάζουν τα δεδομένα
 
Κατά τη διάρκεια της ξενάγησης δε θα νιώσεις πώς βρίσκεσαι πραγματικά στο δρόμο αλλά σε ένα δρόμο – προσομοίωση. Κι όμως, η έλλειψη της όρασής ανατρέπει τα πάντα. Ο χώρος και ο χρόνος δεν υπάρχουν. Με το να βλέπεις είναι σαν να μπορείς να ελέγξεις το μέλλον σου. Στην εγκατάσταση, όμως, δεν ξέρεις τι πρόκειται να συμβεί, ώστε να το επεξεργαστείς και πιθανώς να το αποφύγεις. Χρειάζεται εμπιστοσύνη, αυτοπεποίθηση και ρίσκο για να προχωρήσεις και να τα καταφέρεις. Άλλωστε, όπως λέει και η Αμερικανίδα συγγραφέας, Έλεν Κέλερ: «Το να περπατάς μ’ έναν φίλο στο σκοτάδι είναι καλύτερο απ’ το να είσαι μόνο σου στο φως».
 
Info: Θέατρο Badminton (Ολυμπιακά Ακίνητα, Γουδή), τηλ.: 210 – 8840600. 

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.