Είχε επιτέλους κόσμο σήμερα η λαϊκή ύστερα από τόσες βδομάδες: ο ήλιος σε ξεγελούσε, οι μανάβηδες μας γελούσαν, τα λαχανικά ήταν καταπράσινα, οι ρίζες για τους μπαξέδες ξεπούλησαν και η φίλη στο καφενεδάκι μας σέρβιρε κολοκυθάκια τηγανητά με σκορδαλιά μαζί με το καραφάκι τσίπουρο. 

 
Είχε επιτέλους κόσμο σήμερα η λαϊκή ύστερα από τόσες βδομάδες: ο ήλιος σε ξεγελούσε, οι μανάβηδες μας γελούσαν, τα λαχανικά ήταν καταπράσινα, οι ρίζες για τους μπαξέδες (ντοματιές, αγγουριές, κολοκυθιές κ.λπ.) ξεπούλησαν και η φίλη στο καφενεδάκι μας σέρβιρε κολοκυθάκια τηγανητά με σκορδαλιά μαζί με το καραφάκι τσίπουρο.

Τα κορίτσια έβαλαν τα καλτσόν τους μέσα από τα τζιν σορτσάκια: τίποτα δεν παραμένει το ίδιο κι όλα ξαναγεννιούνται από την αρχή σαν τα μαρουλάκια. Όμορφα νέα κορίτσια μοιράζουν προεκλογικά φυλλάδια ανάμεσα σε ορεινές πατάτες από το Λιβάδι Ελασσόνας και τα ξινόμηλα Αγιάς, προάγγελοι των υποψηφίων που μοιράζουν χαιρετούρες σε πιπεριές, μελιτζάνες και φασολάκια.

Είχαμε καθίσει για ένα τσιπουράκι στη Λαϊκή της Τετάρτης μαζί με τη γυναίκα μου, μας ξεγέλασε είναι αλήθεια ο καιρός, αλλά δεν θέλαμε να το παραδεχτούμε: έμπαζε ένα κρύο αεράκι ανάμεσα από τα δυο βουνά, τον Όλυμπο και τον Κίσσαβο με το χιονάκι τους σπαρμένο στις πλαγιές, κι ήμασταν έτοιμοι κι οι δυο – πέρα από την ψεύτικη ζεστή μέρα – να μας ξεγελάσουν (λόγω καλής διάθεσης) και οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές, περιφερειάρχες, δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι που κατέφθασαν χαμογελαστοί ύστερα από τέσσερα χρόνια πάλι στην αγορά. Εύκολοι και ευάλωτοι κι αναποφάσιστοι, όπως είμαστε, η γυναίκα μου, εγώ κι όσοι επιλέγουν σαν εμάς να κάτσουν στον ψεύτη ήλιο του Μαΐου, με την ελπίδα πως δεν θα αρρωστήσουν.

Η γυναίκα μου είναι φυσιογνωμίστρια: φτάνει να δει κάποιον για μια φορά και είναι ικανή να σου πει τι δουλειά κάνει και από πού κατάγεται και πόσα παιδιά έχει. Οι φετινοί υποψήφιοι δεν διαφέρουν φυσιογνωμικά από τους περσινούς υποψηφίους: είναι όλοι προϊόντα της παιδοκεντρικής μας κοινωνίας: παιδιά της διπλανής πόρτας, παιδιά δικά μας. Έως ότου δεν αλλάξει η κοινωνία μας, που έχει στο κέντρο της τα παιδιά, μην περιμένετε καμιά αλλαγή στο πολιτικό μας σύστημα. Όλοι οι υποψήφιοι παιδιά δικά μας είναι. Όποιον κι αν διαλέξετε, προϊόν της παιδοκεντρικής μας κοινωνίας είναι.
 
* Ο Σωτήρης Παστάκας είναι ποιητής