Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι είτε έχει πιστέψει ότι είναι κυριολεκτικά αήττητος και ότι οι Ιταλοί θα εναποθέτουν αιωνίως τις ελπίδες τους σε αυτόν είτε γνωρίζει πολύ καλά ότι το άστρο του έχει αρχίσει να δύει και γι’ αυτό χτυπάει δεξιά και αριστερά, γνωρίζοντας πως, ό,τι και αν κάνει, τελικά η Ιστορία θα τον σαρώσει.

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι είτε έχει πιστέψει ότι είναι κυριολεκτικά αήττητος και ότι οι Ιταλοί θα εναποθέτουν αιωνίως τις ελπίδες τους σε αυτόν είτε γνωρίζει πολύ καλά ότι το άστρο του έχει αρχίσει να δύει και γι’ αυτό χτυπάει δεξιά και αριστερά, γνωρίζοντας πως, ό,τι και αν κάνει, τελικά η Ιστορία θα τον σαρώσει.

Αρχικά στράφηκε με νόμιμους αλλά και παράνομους τρόπους εναντίον των μέσων ενημέρωσης, αφού έβαλε τους υποτακτικούς του να ρίξουν τόνους λάσπης σε όσους δημοσιογράφους ανασκαλεύουν τα σκάνδαλά του και αφού κατηγόρησε σχεδόν όλους τους Ιταλούς πολιτικούς και τα κόμματα ως «πράκτορες του κομμουνισμού ή του σατανά».

Τώρα στρέφεται ενάντια στους δικαστές και το δικαστικό σύστημα, βάζοντας στόχο την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και επιδιώκοντας ακόμα και τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για να απαλλαγεί από την ενοχλητική δουλειά των δικαστών – όσων βέβαια τολμούν να αντισταθούν στις βρομερές μεθοδεύσεις του!

Έτσι, αφού έπλεξε για μία ακόμη φορά το εγκώμιο του εαυτού του, στράφηκε στο ζήτημα της Δικαιοσύνης και τόνισε ότι θέλει να αλλάξει το Σύνταγμα για να προωθηθεί «ριζική αλλαγή του δικαστικού συστήματος που να ξεχωρίζει την επαγγελματική σταδιοδρομία των εισαγγελέων από την αντίστοιχη των δικαστών».

Για να πετύχει τον στόχο του, δηλώνει ότι μπορεί να ζητήσει και δημοψήφισμα, ώστε η Ιταλία να πάψει να υπόκειται στην εξουσία μιας αρχής, εννοώντας τη δικαστική, η οποία δεν έχει «εκλογική νομιμοποίηση»!!!

 

Τέρμα στην ασυλία

Η ουσία βρίσκεται στο γεγονός ότι το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ιταλίας κατάργησε πρόσφατα έναν νόμο, στερώντας έτσι από τον Μπερλουσκόνι την ασυλία που τον προφύλασσε από το εδώλιο για τα οικονομικά σκάνδαλα της τελευταίας δεκαπενταετίας.

Ο Καβαλιέρε μιλάει για «κόκκινους δικαστές» οι οποίοι έχουν εξαπολύσει «ανθρωποκυνηγητό» ενάντια σε εκείνον και τους συνεργάτες του και θέλει δημοψήφισμα για να τα ρυθμίσει όλα. Το δημοψήφισμα βέβαια απαιτεί τα δύο τρίτα της Βουλής, γιατί θα πρόκειται για συνταγματική μεταρρύθμιση και όχι για απλό νόμο.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός δεν σταματά όμως με τίποτε. Όταν ένα μέσο ενημέρωσης τολμά να ασκήσει κριτική στις πράξεις του, το καταγγέλλει για «εγκληματική χρήση», όπως έκανε με την κρατική RΑΙ, εκστομίζοντας ακόμη και το απίθανο ότι σε λίγα χρόνια «οι Ιταλοί δεν θα πληρώνουν τέλη στη δημόσια ραδιοτηλεόραση, με αποτέλεσμα να πέσει έξω ο προϋπολογισμός της», ελπίζοντας έτσι ότι θα επωφεληθούν τα δικά του ιδιωτικά δίκτυα…

Όμως φαίνεται ότι η περίοδος της απόλυτης και ανεμπόδιστης κυριαρχίας του Μπερλουσκόνι φτάνει στο τέλος της. Για πρώτη φορά, οι σφυγμομετρήσεις δείχνουν ότι η δημοτικότητά του πέφτει ραγδαία. Τελευταίες μετρήσεις δίνουν ευνοϊκή γνώμη μόνο από το 45%, ενώ πέρσι είχε 62%…

Οι οργισμένες αντιδράσεις του, ιδιαίτερα μετά την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου με την οποία στερήθηκε τη δικαστική ασυλία του, δεν είναι το μόνο όπλο του. Με τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχει, ιδιαίτερα τα ραδιοτηλεοπτικά, ο Μπερλουσκόνι εξαπολύει βρόμικο πόλεμο ενάντια σε όλους τους δικαστές, πολιτικούς ή δημοσιογράφους που του ασκούν κριτική.

Πριν από λίγες μέρες, κατακραυγή προκάλεσε ρεπορτάζ του τηλεοπτικού σταθμού «Κανάλε 5» που ελέγχεται από τον Καβαλιέρε, ο οποίος έθεσε στο στόχαστρό του τον δικαστή του Μιλάνου Ραϊμόντο Μεσιάνο, ο οποίος τον καταδίκασε στην υπόθεση Μοντατόρι.

Με κρυμμένη κάμερα, μία δημοσιογράφος του καναλιού παρακολουθεί τον δικαστή να πηγαίνει στον κουρέα του, να καπνίζει ή να κάθεται σε ένα παγκάκι. Η δημοσιογράφος, σχολιάζοντας τις εικόνες που έχουν ληφθεί με παράνομο τρόπο, μιλάει για «εκκεντρική συμπεριφορά» του δικαστή, την οποία «έχουμε ήδη συνηθίσει », αναφέρεται στο «νιοστό τσιγάρο που άναψε ο δικαστής» και στο τέλος επισημαίνει τις «παράξενες» κάλτσες του, γιατί ο φακός ανακαλύπτει ότι έχουν χρώμα…τιρκουάζ.