Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Επαναστατικός Αγώνας θεωρείται η πιο δραστήρια ένοπλη οργάνωση στη μετά τη 17Ν εποχή, έχοντας στο ενεργητικό της μια σειρά εντυπωσιακών χτυπημάτων, σε διάστημα 11 ετών.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Επαναστατικός Αγώνας θεωρείται η πιο δραστήρια ένοπλη οργάνωση στη μετά τη 17Ν εποχή, έχοντας στο ενεργητικό της μια σειρά εντυπωσιακών χτυπημάτων, σε διάστημα 11 ετών.

Ο Ε.Α. ανέλαβε την ευθύνη για συνολικά 17 επιθέσεις και απόπειρες από τις 5 Σεπτεμβρίου του 2003, οπότε και πρωτοεμφανίστηκε η οργάνωση με τη διπλή βομβιστική επίθεση στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων, έως και τις 10 Απριλίου 2014, με την ανατίναξη του παγιδευμένου με εκρηκτικά αυτοκινήτου έξω από το κτήριο όπου συστεγάζονται η Τράπεζα της Ελλάδας και το γραφείο του εκπροσώπου του ΔΝΤ, στην Αθήνα.

Ψάχνουν το οπλοστάσιο

Ύστερα από την αιματηρή σύλληψη του Νίκου Μαζιώτη στο Μοναστηράκι και τον εντοπισμό του διαμερίσματος στο Μαρούσι, όπου ζούσε τα δύο τελευταία χρόνια ο διαβόητος τρομοκράτης μαζί με τη σύζυγό του Πόλα Ρούπα και τον 4χρονο γιο τους, η Αντιτρομοκρατική έχει ξεκινήσει έναν «αγώνα δρόμου» για τον εντοπισμό του κρησφύγετου, όπου φυλάσσεται το οπλοστάσιο του Επαναστατικού Αγώνα – τα εκρηκτικά, οι εκτοξευτήρες RPG, και τα όπλα της οργάνωσης.

Οι έρευνες της Ελληνικής Αστυνομίας στρέφονται στις συνοικίες του Αγίου Νικολάου και των Πατησίων, καθώς και σε διάφορες απομακρυσμένες περιοχές στη Βορειοανατολική Αττική (Νέα Μάκρη, Μαραθώνας, Καπανδρίτι), όπου δεν αποκλείεται να αναζήτησαν καταφύγιο τα δύο τελευταία χρόνια ο Μαζιώτης και η Ρούπα.

Έγκυρες πηγές της Αντιτρομοκρατικής πάντως ανέφεραν στο «Π» πως δεν αποκλείεται το οπλοστάσιο της οργάνωσης να μην βρισκόταν σ’ ένα σταθερό σημείο, αλλά τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα να το μετακινούσαν διαρκώς με το αγορασμένο Hyundai Accent, για μεγαλύτερη ασφάλεια.

Στην Αντιτρομοκρατική παραδέχονται πως τα ηγετικά στελέχη του Επαναστατικού Αγώνα φαίνεται πως διδάχθηκαν από τα λάθη τους.

Η αρχή του τέλους για την πρώτη γενιά της τρομοκρατικής οργάνωσης ξεκίνησε να γράφεται τα ξημερώματα της 10ης Μαρτίου 2010, όταν ο Λάμπρος Φούντας έπεφτε νεκρός, κατά τη διάρκεια «τυχαίας» συμπλοκής με αστυνομικούς της Άμεσης Δράσης, στη Δάφνη.

Τα αποδεικτικά στοιχεία που βρέθηκαν στο διαμέρισμα του νεαρού βιολόγου και κυρίως οι τηλεκάρτες τις οποίες είχε πάνω του τη μοιραία νύχτα ήταν η αρχή του «μίτου» για τις αστυνομικές αρχές, ώστε μέσα σε διάστημα 30 ημερών να φθάσουν στον εντοπισμό και τη σύλληψη του Μαζιώτη, της Ρούπα και των υπόλοιπων μελών του Ε.Α., καθώς και στον εντοπισμό της «γιάφκας», όπου βρέθηκε ο εξοπλισμός της οργάνωσης.

Προνοητικός και προσεκτικός

Διδασκόμενος από τα λάθη του, ο Μαζιώτης, αυτή τη φορά αποδείχθηκε πολύ πιο προσεκτικός. Γνωρίζοντας πως αργά ή γρήγορα επρόκειτο να συλληφθεί, φρόντιζε να κυκλοφορεί με τα απολύτως απαραίτητα (τα κλειδιά του σπιτιού στο Μαρούσι, δύο – τρεις αποδείξεις από αγορές σε καταστήματα ρούχων, ούτε κινητό ούτε τηλεκάρτες).

Τη σύλληψή του άλλωστε ο Μαζιώτης την είχε προαναγγείλει στην κοινή επιστολή του ζευγαριού, με αφορμή τη συμπλήρωση τεσσάρων χρόνων από το θάνατο του Φούντα, στην ιστοσελίδα Indymedia (10 Μαρτίου 2014) – τότε οι Μαζιώτης και Ρούπα, κατακρίνοντας την επικήρυξή τους με το ποσό των 2 εκατομμυρίων ευρώ από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, ανέφεραν τα εξής: «Η πλειοψηφία των ανθρώπων σήμερα έχουν ζήσει στο πετσί τους τι εστί τρομοκρατία του κεφαλαίου και του κράτους και αυτή θεωρούν ως τη μεγαλύτερη απειλή, αυτή είναι γι’ αυτούς ο πραγματικός φόβος. Το έλλειμμα αυτό της συναίνεσης στο σύστημα το γνωρίζουν οι κυρίαρχοι και γι’ αυτό γνωρίζουν πως δεν μπορούν να βασιστούν στην ‘‘κοινωνική υπευθυνότητα’’ των ρουφιάνων. Δεν πιστεύουν πως ανιδιοτελώς και χωρίς αντάλλαγμα θα βρουν βοήθεια από τα κάτω για τις συλλήψεις μας».

Σε εκείνη την επιστολή, που αμφισβητήθηκε έντονα από τα στελέχη της Αντιτρομοκρατικής και την ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ., ο Μαζιώτης και η Ρούπα απαντούσαν σε όσα τούς καταλογίζονταν σχετικά με διασυνδέσεις με άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις και «ορφανά χτυπήματα».

«Η πρεμούρα τους να μας συλλάβουν είναι μεγάλη. Πίσω από οποιαδήποτε ένοπλη ενέργεια που συμβαίνει ανά την επικράτεια, πίσω από κάθε συμβάν που ως εικασία μπορεί να έχει πολιτικές διαστάσεις ή προεκτάσεις, π.χ. η υπόθεση με τα όπλα στο αυτοκίνητο στο Φάληρο, «βλέπουν» είτε άμεσα είτε έμμεσα ότι έχουμε κάποια σχέση. Ότι έχει σχέση η “Ομάδα Μαζιώτη”».

Ο Παλαιοκώστας

Αναφορά γινόταν και –στην κατά την ΕΛ.ΑΣ.– συνεργασία του Επαναστατικού Αγώνα με την οργάνωση Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών (ΟΛΑ), η οποία έχει αναλάβει την ευθύνη για τις επιθέσεις στα κεντρικά γραφεία της Ν.Δ. και την οικία του Γερμανού πρέσβη, καθώς και την αποτυχημένη απόπειρα στα κεντρικά γραφεία της Mercedes στη Βαρυμπόμπη.

«Ο Επαναστατικός Αγώνας (σ.σ.: σε σχέση με την ΟΛΑ) έχει διαφορετικά πολιτικά κριτήρια, στον τρόπο δράσης, στον τρόπο και τον τόπο που θα πλήττονταν κάθε φορά ο πολιτικά επιλεγμένος στόχος, γεγονός που καθόριζε την επιλογή των μέσων και την επιχειρησιακή μεθοδολογία, αποφεύγοντας επιχειρησιακές ακροβασίες (…) Επίσης, μια προσεκτικότερη ματιά από τους αναλυτές της Aντιτρομοκρατικής στις προκηρύξεις θα τους βοηθούσε ώστε να διακρίνουν λεπτές ή ακόμα και μεγάλες διαφορές στον λόγο των ένοπλων οργανώσεων, όπως διαφορές ανάμεσα σε μια λενινιστική και μια αναρχική προκήρυξη….»

Όσον αφορά στις επαφές του Μαζιώτη με βαρυποινίτες κακοποιούς, πρώην συνεργούς του Βασίλη Παλαιοκώστα, και τις επαφές που ενδεχομένως είχε ή και εξακολουθεί να έχει ο επικεφαλής του Επαναστατικού Αγώνα με τον διαβόητο κακοποιό-δραπέτη, ο Πετρακάκος, ο οποίος εμφανίζεται από τις διωκτικές αρχές ως συνεργός του Μαζιώτη στις ληστείες τραπεζών και «συνδετικός κρίκος» του τρομοκράτη με τον Θεσσαλό ληστή, σύμφωνα με έμπειρα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ., είναι ένας «πληρωμένος μισθοφόρος» δίχως ηθικούς φραγμούς και «δίχως μπέσα».

Οι ίδιοι άνθρωποι επίσης, επισημαίνουν στο «Π» πως «οι δρόμοι του Πετρακάκου με τον Παλαιοκώστα χώρισαν από το 2008, μετά την απαγωγή του επιχειρηματία Γιώργου Μυλωνά και τις συλλήψεις των απαγωγέων».

Πράγματι ο Παλαιοκώστας, τα τελευταία χρόνια, φέρεται να έχει αναπτύξει επαφές με το χώρο των αντιεξουσιαστών και η ΕΛ.ΑΣ. να του χρεώνει τη φονική βόμβα στο γραφείο τού τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη (24 Ιουνίου 2010), που στοίχισε τη ζωή στον υπασπιστή του Πέτρο Βασιλάκη. Πέραν τούτου, όμως η Αντιτρομοκρατική δεν φέρεται να διαθέτει ατράνταχτα στοιχεία σχετικά με τη διασύνδεση Παλαιοκώστα – Επαναστατικού Αγώνα.

Τέλος, τις τελευταίες ημέρες έχει ξεκινήσει μια επιεικώς αισχρή προσπάθεια της Ελληνικής Αστυνομίας και μιας μερίδας «υπάκουων» ΜΜΕ να εμφανίσουν τον Μαζιώτη και τη Ρούπα όχι μόνο σαν επικίνδυνους και αδίστακτους τρομοκράτες, αλλά επιπλέον και ως «ακατάλληλους γονείς».

Ίσως οι ειδικοί ψυχολόγοι της ΕΛ.ΑΣ. θα έπρεπε να ενημερώσουν τους συναδέλφους τους στην Αντιτρομοκρατική ότι είναι τουλάχιστον ανήθικο να επιτρέπεις τη διαρροή πληροφορίων σχετικά με «έρευνες σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, νοσοκομεία ‘‘Παίδων’’ και ιδιώτες παιδίατρους, όπου πιθανόν ο Μαζιώτης και η Ρούπα πήγαιναν τον 4χρονο γιο τους» .

Είναι τουλάχιστον αστείο να υποστηρίζεις πως «φώναζαν το παιδί με άλλο όνομα από το βαφτιστικό του, για να μην κινούν υποψίες». Άραγε οι αναγνώστες του «Π» γνωρίζουν πολλά νήπια να ανταποκρίνονται σε διαφορετικά ονόματα;

Άραγε «αυτοί οι ανίκανοι και επικίνδυνοι για την ψυχική υγεία του παιδιού γονείς» είναι πολύ πιο ακατάλληλοι από τους «καθώς πρέπει» γονείς των κοριτσιών οι οποίοι πλακώθηκαν στις μπουνιές στην εξέδρα του κολυμβητηρίου στον Λαιμό της Βουλιαγμένης, την περασμένη Κυριακή, κατά τη διάρκεια του τελικού κορασίδων, στην υδατοσφαίριση;