Πολλά έχουν γραφεί για τη συγκολλητική δύναμη της εξουσίας και ίσως μια από τις πιο χαρακτηριστικές αποδείξεις αυτής της δύναμης είναι η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ.

Πολλά έχουν γραφεί για τη συγκολλητική δύναμη της εξουσίας και ίσως μια από τις πιο χαρακτηριστικές αποδείξεις αυτής της δύναμης είναι η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ. Υπό αυτήν την έννοια δεν είναι καθόλου περίεργο οι έχοντες την επικαρπία της κυβέρνησης να θέλουν να παρατείνουν την… απόλαυσή της.

Βέβαια το εγχείρημα παράτασης του βίου τής εν λόγω κυβέρνησης μέχρι και την εξάντληση της τετραετίας φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο για τους κυρίους Σαμαρά και Βενιζέλο. Ωστόσο, οι δύο εξ ανάγκης «φίλοι», κρίνοντας ίσως εξ ιδίων τα αλλότρια, θέλουν να ελπίζουν ότι όλα είναι δυνατά, ειδικά αν μπορούν να υποσχεθούν θέσεις, να τάξουν υπουργικές καρέκλες και να διασφαλίσουν σε πάρα πολλούς βουλευτές που γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να ξαναδούν ούτε με το κιάλι τη Βουλή, βουλευτικούς μισθούς για δύο ακόμη χρόνια…

Όλα τότε, με τη λογική Σαμαρά – Βενιζέλου είναι δυνατά, ακόμη και η παρούσα Βουλή, με τον δεδομένο συσχετισμό δυνάμεων, να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Στρατηγικός στόχος

Έχοντας αυτό (την εκλογή Προέδρου από την παρούσα Βουλή) ως βασικό στόχο, οι συνεταίροι στην κυβέρνηση επεξεργάζονται μια σειρά κινήσεων προκειμένου να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι αυτοί και μόνο αυτοί και η συγκυβέρνησή τους είναι η μόνη λύση που υπάρχει!

Τα επιτελεία των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης είναι φανερό ότι βαδίζουν στα βήματα μιας στρατηγικής που έχουν επεξεργαστεί. Βασικός στόχος αυτής της στρατηγικής είναι, όπως είπαμε, η παράταση του βίου της κυβέρνησης μέχρι την εξάντληση της τετραετίας. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να ξεπεραστεί ο σκόπελος της εκλογής του Προέδρου τον ερχόμενο Μάρτη. Για αυτό όμως απαιτείται μια προσωπικότητα ευρείας αποδοχής, η οποία θα είναι δυνατό να συγκεντρώσει τον μαγικό αριθμό των 180 ψήφων από τους 300 της σημερινής Βουλής.

Παρά τα όσα περί του αντιθέτου έχουν ακουστεί, κυβερνητικοί κύκλοι διαδίδουν ότι ο Φώτης Κουβέλης είναι μια καλή επιλογή. Μάλιστα, οι ίδιες πηγές υπογραμμίζουν ότι ο Φώτης δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να προσφερθεί να είναι υποψήφιος. Αρκεί να βγει…

Όλο «θα» και «θα»

Μαζί με την ετοιμασία για την προβολή μιας υποψηφιότητας για την Προεδρία της Δημοκρατίας που θα δυσκολέψει την αξιωματική αντιπολίτευση να πει «όχι» και για να εντείνουν αυτήν τη δυσκολία, οι συνέταιροι στην εξουσία, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, ετοιμάζουν μια επικοινωνιακή παροχολογία, η οποία θα ξεκινήσει από τον Σεπτέμβρη. Στο ρεπορτάζ ήδη διακινούνται βασικές πτυχές των υποσχέσεων με τις οποίες θα μας σκεπάσουν από το φθινόπωρο. Έχουμε, λοιπόν, και λέμε:

♦ Υπάρχει (λένε) επιστολή στην οποία η τρόικα δίνει τη συγκατάθεσή της για κούρεμα (στεγαστικών και επιχειρηματικών) δανείων.
♦ Η ανάταξη των επιχειρήσεων που παραπαίουν θα γίνει (εκτός από το κούρεμα υποχρεώσεων) και με ενέσεις από το ΕΣΠΑ.
♦ Ταυτόχρονα θα δοθούν κίνητρα (κούρεμα υποχρεώσεων) για την προώθηση οικονομιών κλίμακας (δηλαδή συγχωνεύσεις).
♦ Θα ανακοινωθούν οι 100 δόσεις για την εξόφληση οφειλών στην εφορία.
♦ Θα ανακοινωθούν χιλιάδες προσλήψεις (ορισμένου χρόνου).
♦ Θα ανακοινωθούν κάποιες φοροελαφρύνσεις.

Ο κατάλογος των «θα» που μπορεί να αρχίσει να ακούγεται από τον Σεπτέμβριο είναι ανοιχτός και το εύρος του εξαρτάται από την ανοχή των δανειστών, οι οποίοι ωστόσο δεν εμφανίζονται και τόσο πρόθυμοι να παίξουν στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι των Σαμαρά και Βενιζέλου. Μάλιστα φρόντισαν από την αρχή να το ξεκαθαρίσουν τινάζοντας στον αέρα το πρώτο τρικ της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία διέδωσε ότι «διώχνει» την τρόικα και από εδώ και στο εξής τα ενοχλητικά ραντεβού των υπουργών με τους ελεγκτές δεν θα γίνονται επί ελληνικού εδάφους. Μάλιστα η κυβέρνηση άφησε να εννοηθεί ότι έχει συμφωνηθεί πως η επόμενη εξέταση της ελληνικής οικονομίας από τους ελεγκτές θα γίνει στο Παρίσι.

Ωστόσο ο εκπρόσωπος της Κομισιόν δήλωσε ότι η τρόικα θα βρεθεί, όπως έχει προγραμματιστεί, στην Αθήνα το δεύτερο 15θήμερο του Σεπτεμβρίου για διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση, οι οποίες θα αφορούν την πέμπτη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος και την τήρηση των προαπαιτούμενων. Ο ίδιος, σύμφωνα με την «Εφημερίδα των Συντακτών», ανέφερε ότι πράγματι έχει προγραμματιστεί μια συνάντηση στο Παρίσι στις αρχές Σεπτεμβρίου μεταξύ της τρόικας και υπουργών της κυβέρνησης, η οποία είναι καθαρά «προπαρασκευαστική» και θα προετοιμάσει τις διαπραγματεύσεις των Αθηνών…

Μονόδρομος σε τοίχο…

Παρατηρώντας κανείς από μια διαφορετική οπτική γωνία τη στρατηγική που φαίνεται να ακολουθούν οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος, βλέπει τους δύο συνεταίρους να κινούνται στο εξαιρετικά στενό περιθώριο που έχουν στη διάθεσή τους. Το περιθώριο αυτό διαμορφώνεται πρώτα και κύρια από τη δυσμενή οικονομική πραγματικότητα αλλά και από τους υπολογισμούς των δανειστών.

Με πιο απλά λόγια:
♦ H πρόωρη προσφυγή στην κάλπη (πριν από την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατία) είναι απαγορευμένη (από τους δανειστές και τη Μέρκελ) επιλογή.
♦ Οι παροχές είναι λόγια του αέρα καθώς απαιτούν χρήμα, που δεν υπάρχει.
♦ Τo κούρεμα των δανείων είναι πολύ ωραίο όπως ακούγεται αλλά έχει σκοτεινές λεπτομέρειες στις οποίες, όπως είναι γνωστό, κρύβεται ο διάβολος…

Συμπέρασμα: Οι κυβερνώντες θα παίξουν τα ρέστα τους μέχρι την Προεδρική εκλογή έχοντας κατά νου, πρώτον, την «απόλαυση» ενός γεμάτου εξαμήνου κυβερνητικής εξουσίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, και, δεύτερον, την υπονόμευση της δυναμικής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έτσι ώστε, κι αν ακόμη γίνουν εκλογές με αφορμή την αδυναμία εκλογής Προέδρου από την παρούσα Βουλή, να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που θα χρεωθεί το «φρενάρισμα» της πορεία προς την ανάπτυξη που υπόσχονται τα «θα» των Σαμαρά και Βενιζέλου…