Η Μαριάννα Κάλμπαρη, καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Τέχνης, μιλάει για την πρόκληση να κάθεσαι στην καρέκλα του Καρόλου Κουν και τις δυσκολίες τού σήμερα…

Η Μαριάννα Κάλμπαρη, καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Τέχνης, μιλάει για την πρόκληση να κάθεσαι στην καρέκλα του Καρόλου Κουν και τις δυσκολίες τού σήμερα…

Κατεβαίνω τα σκαλιά του υπογείου λες και δίπλα μου είναι ο Αρμένης κι ο Λαζάνης, πίσω μου ο Κουγιουμτζής και η Πιττακή, και σε μια πολυθρόνα στη σκηνή θ’ αντικρίσω τον μεγάλο Δάσκαλο Κάρολο Κουν…

Περνώντας από τον μαγικό χωροχρόνο, με υποδέχεται μια νέα γυναίκα, έτοιμη να με ξεναγήσει στο αύριο του Θεάτρου Τέχνης. Η Μαριάννα Κάλμπαρη είπε πριν από λίγο καιρό «ναι» σε μια πρόκληση, που σου αλλάζει εν μια νυκτί τη ζωή…

Ξεκινάμε την κουβέντα μας από τη νέα παραγωγή, «Το νησί των σκλάβων», που κάνει πρεμιέρα μεθαύριο, λίγες μέρες μετά τις εκλογές. «Είμαστε οι σύγχρονοι σκλάβοι;» τη ρωτάω. Χαμογελάει πριν μου απαντήσει.

«Το δύσκολο είναι να πείσεις εσύ τον εαυτό σου να πάψει να είναι σκλάβος. Και είναι πολύ δύσκολο…».

– Πέρασαν τέσσερις μήνες… Σας τρομάζει η λέξη «απολογισμός»;

Όσο κι αν η λέξη ακούγεται τρομακτική, είναι αλήθεια ότι έχω ήδη βγάλει κάποια συμπεράσματα, που θα προσπαθήσω να λάβω υπόψη μου κατά τη δεύτερη περίοδο της περιόδου (τέλη Ιανουαρίου – αρχές Απριλίου «ποιητικά κείμενα/άγρια εποχή»). Είναι όμως πολύ νωρίς για να κάνουμε απολογισμό. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι συνεχίζουμε με πάθος, ορμή και συνέπεια.

– Όλοι μιλούν για νέα εποχή στο Θέατρο Τέχνης. Εσείς τι θα καθορίζατε ως νέο, διαφορετικό;

Το Θέατρο Τέχνης διέπεται από τις βασικές αρχές που μας κληροδότησε ο Κάρολος Κουν: πίστη στα θαύματα, συλλογικότητα, αναζήτηση νέων δυνάμεων, νέων τρόπων και πάνω απ’ όλα δουλειά. Πολλή δουλειά. Αυτές οι αρχές δεν άλλαξαν μέσα στην πολυετή διαδρομή του Θεάτρου Τέχνης. Ο τρόπος που εφαρμόζονται είναι φυσικό ν’ αλλάζει, ειδικά όταν συνδέεται με νέα πρόσωπα. Ο τρόπος μόνο όμως. Όχι η ουσία.

– Πάντα είχα την απορία, αν τριγυρνώντας όλους αυτούς τους μήνες στο υπόγειο συναντήσατε ποτέ τον… Κουν. Σας είπε τη φράση που αγαπάτε «κάνουμε θέατρο για την ψυχή μας, με την ψυχή μας, από την ψυχή μας»;

Τη φράση αυτή την κρατάω μέσα μου από τότε που την πρωτοδιάβασα, μαθήτρια ακόμα στη σχολή. Νομίζω ότι η φράση αυτή είναι… ο Κουν.

– Ποια μορφή κρίσης φοβάστε περισσότερο. Την οικονομική ή την ηθική;

Δυστυχώς στις μέρες μας αποδεικύονται αλληλένδετες. Είναι τρομερό. Η οικονομική κρίση βγάζει από τους περισσότερους – ευτυχώς όχι όλους – τον χειρότερό τους εαυτό.

– «Αιφνιδιάστηκα. Δεν το περίμενα καθόλου. Έγινε ξαφνικά», είπατε σε μια από τις πρώτες συνεντεύξεις σας όταν αναλάβατε την καλλιτεχνική διεύθυνση του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν. Πάντα η πρώτη χρονιά είναι περίοδος προσαρμογής, ανίχνευσης. Τι να περιμένουμε τη δεύτερη;

Το πρόγραμμα της επόμενης σεζόν είναι ακόμα υπό διαμόρφωση. Το μόνο που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι θέλω να συνεχίσουμε να ασχολούμαστε με σπουδαία, κλασικά κείμενα αλλά και να στηρίζουμε το νεοελληνικό έργο. Να συσπειρώσουμε αξιόλογους καλλιτέχνες, παλαιότερους και νεότερους, που πορεύονται σύμφωνα με τις βασικές αρχές του Θεάτρου Τέχνης. Να κάνουμε μεγαλύτερο άνοιγμα προς το εξωτερικό. Να συνεχίσουμε να κάνουμε καλές παραστάσεις που να «μιλάνε» σε όλο και περισσότερους θεατές. Να είμαστε ένας ζωντανός οργανισμός που συνδέεται άρρηκτα με την εποχή του. Και φυσικά, για να μπορέσουμε να κάνουμε σωστά όλα τα παραπάνω, να βρούμε σημαντική οικονομική στήριξη.

– Η διευθυντική δουλειά, τα ατέλειωτα ραντεβού, το άγχος, οι αναγνώσεις, αφαιρούν δύναμη από τη συγγραφική και σκηνοθετική σας ιδιότητα;

Η επιθυμία δεν χάνεται… Ίσα-ίσα ενδυναμώνεται μέσα από όλη αυτή την ευθύνη. Ο χρόνος είναι το πρόβλημα. Οι μέρες είναι μικρές και περνάνε τόσο γρήγορα. Θέλω κι άλλο χρόνο!

INFO
Εφηβική Σκηνή: «Κόκκαλα» του Ανδρέα Φλουράκη, σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη. Μέχρι 5 Απριλίου

• «Υπόγειο στο φως» (επετειακή παράσταση για τα 60χρονα του Υπογείου). Σύνθεση κειμένων – σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη. Μέχρι 5 Απριλίου

• Από τις 19 Ιανουαρίου παρουσιάζονται οι «Διαλέξεις αθλιότητας» του Γιάννη Τσίρου. Σκηνοθεσία – ερμηνεία Θανάσης Παπαγεωργίου. Μόνο για 10 παραστάσεις

• 31 Ιανουαρίου: «Το νησί των σκλάβων» του Μαριβώ. Μετάφραση – σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη.Παίζουν (αλφαβητικά): Νίκος Αλεξίου, Βίκυ Βολιώτη, Ιωάννα Παππά, Αινείας Τσαμάτης , Κωνσταντινος Ευστρατίου.

Φρυνίχου: «Vanya. 10 χρόνια μετά», μια παράσταση της ομάδας blitz με έμπνευση τον «Θείο Βάνια» του Τσέχοφ. Μέχρι 25 Ιανουαρίου

Παιδική Σκηνή: «Το φάντασμα του Κάντερβιλ» του Όσκαρ Ουάιλντ. Διασκευή Άνδρης Θεοδότου, σκηνοθεσία Δημήτρη Δεγαΐτη

Πρεμιέρα 30 Ιανουαρίου: «Ιμάνουελ Καντ» του Τόμας Μπέρνχαρντ. Σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα