Τη φράση «χρήμα υπάρχει», που επανειλημμένα έχει διατυπώσει ο πρωθυπουργός, οι πιστωτές της χώρας την έχουν πάρει τοις μετρητοίς. Απαιτούν λοιπόν από την ελληνική κυβέρνηση να βρει αυτά τα χρήματα και να τα μεταφέρει στους λογαριασμούς (τους) αποπληρωμής του ελληνικού χρέους. Οι αριθμοί, θα πρέπει να σημειώσουμε, δικαιώνουν και τον πρωθυπουργό και τις προσδοκίες των πιστωτών, καθώς από το 2000 μέχρι το 2009, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, 100 δισ. ευρώ είναι οι ελληνικές ιδιωτικές καταθέσεις και ρέπος εκτός Ελλάδας!

Τη φράση «χρήμα υπάρχει», που επανειλημμένα έχει διατυπώσει ο πρωθυπουργός, οι πιστωτές της χώρας την έχουν πάρει τοις μετρητοίς. Απαιτούν λοιπόν από την ελληνική κυβέρνηση να βρει αυτά τα χρήματα και να τα μεταφέρει στους λογαριασμούς (τους) αποπληρωμής του ελληνικού χρέους. Οι αριθμοί, θα πρέπει να σημειώσουμε, δικαιώνουν και τον πρωθυπουργό και τις προσδοκίες των πιστωτών, καθώς από το 2000 μέχρι το 2009, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, 100 δισ. ευρώ είναι οι ελληνικές ιδιωτικές καταθέσεις και ρέπος εκτός Ελλάδας!

Μάλιστα, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, η συνολική εκροή χρήματος από την Ελλάδα στο εξωτερικό τη δεκαετία 2000-2009 φτάνει τα 252 δισ. ευρώ! Δεν είναι λοιπόν τυχαίες οι απαιτήσεις που διατυπώνονται στην τελευταία έκθεση του ΔΝΤ περί πάταξης της φοροδιαφυγής και τιμωρίας των ενόχων…

Τυχαίες δεν είναι ούτε οι εντολές που περιλαμβάνονται στην ίδια έκθεση και αφορούν τον ελληνικό τραπεζικό τομέα. Οι πιστωτές, μέσα από τις «οδηγίες» του ΔΝΤ, διατάζουν την κυβέρνηση να αφήσει κάθε σκέψη για τη δημιουργία ενός κρατικού τραπεζικού φορέα και να προχωρήσει τις διαδικασίες που θα οδηγήσουν σε συγχωνεύσεις τραπεζών. Μέσα από αυτές τις διαδικασίες οι πιστωτές θα βάλουν στο χέρι τον ελληνικό τραπεζικό τομέα με αποτέλεσμα να καθορίζουν το παιχνίδι και στην πραγματική οικονομία.

Χρήμα, λοιπόν, υπάρχει. Το θέμα, ωστόσο, είναι ποιος το έχει στο χέρι. Στην προκειμένη (ελληνική) περίπτωση το χρήμα της φοροδιαφυγής, για το οποίο γίνεται λόγος, στην καλύτερη περίπτωση απλώς θα αλλάξει σεντούκι. Από αυτό του φοροφυγάδα σε αυτό των πιστωτών, οι οποίοι έχουν ήδη λάβει θέσεις και για το μεγάλο φαγοπότι που θα ακολουθήσει: την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, ως… «αντάλλαγμα» της αναδιάρθρωσης (παράτασης αποπληρωμής κ.λπ.) του ελληνικού χρέους!