Σε έναν τόπο, το Αφγανιστάν, την εποχή μάλιστα της διακυβέρνησής του από τους Ταλιμπάν, όπου οι φόνοι και τα εγκλήματα αποτελούσαν μια ακόμα πτυχή της καθημερινότητας, ο Ραχιμί, ένας νεαρός Αφγανός, προσπαθεί να κατανοήσει την πραγματικότητα όπως αυτή διαμορφώνεται γύρω του, έχοντας διαπράξει το έσχατο των εγκλημάτων, έναν φόνο.
Μετάφραση: Θωμάς Σκάσσης
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Σελ.: 262
Σε έναν τόπο, το Αφγανιστάν, την εποχή μάλιστα της διακυβέρνησής του από τους Ταλιμπάν, όπου οι φόνοι και τα εγκλήματα αποτελούσαν μια ακόμα πτυχή της καθημερινότητας, ο Ραχιμί, ένας νεαρός Αφγανός, προσπαθεί να κατανοήσει την πραγματικότητα όπως αυτή διαμορφώνεται γύρω του, έχοντας διαπράξει το έσχατο των εγκλημάτων, έναν φόνο. Ζώντας σε μια κοινωνία όπου η ζωή ταυτίζεται με τη δυστυχία και η κοινωνία με την κόλαση, ο φόνος δύσκολα σχετίζεται με τη συνείδηση και το έγκλημα με την τιμωρία. ωστόσο, ο Αφγανός συγγραφέας Ατίκ Ραχιμί, ο οποίος ζει από το 1984 αυτοεξόριστος στο Παρίσι, επιχειρεί κάτι φαινομενικά ασύμβατο: Να συγκρίνει δυο εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτισμικές αντιλή ψεις απέναντι στη ζωή και τον θάνατο.
Ο φόνος, αν και καταδικαστέος από όλες τις κοινωνίες και όλους τους πολιτισμούς, σχετίζεται περισσότερο με την αξία της ζωής, όπως την ενστερνίζεται κάθε πολιτισμός και κάθε κοινωνία. Τολμά λοιπόν να αντιπαραθέσει τον νεαρό Αφγανό Ραχιμί, ο οποίος στην πρώτη κιόλας σελίδα του βιβλίου σκοτώνει μια γριά με σκοπό να τη ληστέψει, με τον εμβληματικό ντοστογιεφσκικό ήρωα Ρασκόλνικοφ! Ακολουθώντας κατά πόδας τα βήματα του Ρώσου ήρωα, ο Ραχίμ παραδίδεται κι αυτός στις αρχές ομολογώντας το έγκλημα που διέπραξε, μιας και δεν μπορεί να συμβιβαστεί με τη συνείδησή του. ωστόσο, από δω και πέρα αρχίζουν οι αφγανικές ιδιαιτερότητες, οι οποίες κρύβουν την αιτία τους στην ελάχιστη αξία της ανθρώπινης ζωής.
Έτσι δικαιολογείται και η αγανάκτηση κατά του Ντοστογιέφσκι, όπως διατυπώνεται στον τίτλο, μιας και στο Αφγανιστάν είναι ευκολότερο το έγκλημα και δυσκολότερη η τιμωρία! Πρόκειται για ένα έξυπνο βιβλίο!
Ξενοφών Μπρουντζάκης
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
