Το καλό με την Ελλάδα είναι ότι γνωριζόμαστε όλοι, λέμε καλημέρα, ενίοτε πίνουμε καφέ στο καφενείο και όλο και κάπου τρακαριζόμαστε στη μικρή μας επικράτεια. Το καλό, ωστόσο, έχει και την κακή του πλευρά, που είναι ότι… παραγνωριζόμαστε. Με άλλα λόγια, ξέρουμε τι δουλειά κάνει ο άλλος, πώς πρόκοψε ως διά μαγείας, πώς διορίστηκε η γυναίκα του στο Δημόσιο, πώς έκτισε το αυθαίρετο, πώς αγόρασε – υπάλληλος πράμα – το Καγιέν, πώς ταξιδεύει δυο και τρεις φορές τον χρόνο στο Λονδίνο και στο Παρίσι για ψώνια και για να ξεσκάσει.

Εκδόσεις: Καστανιώτης

Σελ.: 242

Το καλό με την Ελλάδα είναι ότι γνωριζόμαστε όλοι, λέμε καλημέρα, ενίοτε πίνουμε καφέ στο καφενείο και όλο και κάπου τρακαριζόμαστε στη μικρή μας επικράτεια. Το καλό, ωστόσο, έχει και την κακή του πλευρά, που είναι ότι… παραγνωριζόμαστε. Με άλλα λόγια, ξέρουμε τι δουλειά κάνει ο άλλος, πώς πρόκοψε ως διά μαγείας, πώς διορίστηκε η γυναίκα του στο Δημόσιο, πώς έκτισε το αυθαίρετο, πώς αγόρασε – υπάλληλος πράμα – το Καγιέν, πώς ταξιδεύει δυο και τρεις φορές τον χρόνο στο Λονδίνο και στο Παρίσι για ψώνια και για να ξεσκάσει. Επίσης ξέρουμε πώς ο φίλος μας ο χωριανός μετρά τα 100 πρόβατα και τα βγάζει 1.500 και τα δέκα στρέμματα ένα νησί ολόκληρο! Ξέρουμε πολλά. Το κακό όταν ξέρεις τόσο πολλά είναι ότι τα ξεχνάς. Έτσι μένει στερεότυπα η πλουτοκρατία και οι πολιτικοί τύπου Άκη και αμνηστεύονται οι κοινωνίες – σαν να μην είναι υποκείμενα της Ιστορίας και να μην μετέχουν στη διαμόρφωσή της-, που ψηφίζουν τους Άκηδες, τους κανακεύουν κι έπειτα κάποιοι αγανακτισμένοι τους γιαουρτώνουν. Ξέρουμε επίσης και για τους ερ­γολάβους και για τα εκδοτικά συγκροτήματα και για τους δημοσιογράφους – για όλους ξέρουμε. Το πρόβλημα είναι ότι ξεχνούμε. «Οι ανώνυμοι χρεοκοπη­μένοι» του Χριστόφορου Κάσδαγλη είναι ένα ακόμα βιβλίο ανάμεσα στα πολλά που γράφτηκαν εν καιρώ κρίσης για την κρίση. Καλογραμμένο, με διάθεση ειλικρίνειας, χρησιμοποιεί τη λυτρωτική απόσταση που χαρίζει η ειρωνεία από τα τραγικά γεγονότα, κρατώντας έναν τόνο μελαγχολικό. Συνεταιρίζεται τη λογοτεχνία για να μιλήσει για τη ν πολιτική κι αυτό είναι παρήγορο. Πρόκειται για ένα βιβλίο που ανα­γιγνώσκει με τον πρωτότυπο τρόπο του συγγραφέα όλα τα θαυμαστά που συμβαίνουν στη χώρα μας και αναρωτιέται πώς μια χώρα σαν την Ελλάδα κοιμή­θηκε ανάμεσα στις τριάντα πλουσιότερες χώρες του κόσμου και ξύπνησε ανάμεσα στις πιο φτωχές. Απλά έζησε το όνειρό της!

Ξενοφών Μπρουντζάκης