Εδώ Σνόουντεν, εκεί Σνόουντεν, πού πήγε ο Σνόουντεν; Ο αγώνας των αμερικανικών αρχών για τον εντοπισμό και τη σύλληψη του πρώην τεχνικού των μυστικών υπηρεσιών, που είχε το θράσος να τους ξεβρακώσει, δεν έχει τελειωμό.

Εδώ Σνόουντεν, εκεί Σνόουντεν, πού πήγε ο Σνόουντεν; Ο αγώνας των αμερικανικών αρχών για τον εντοπισμό και τη σύλληψη του πρώην τεχνικού των μυστικών υπηρεσιών, που είχε το θράσος να τους ξεβρακώσει, δεν έχει τελειωμό.

Το μόνο σίγουρο, παρακολουθώντας τις σκηνές που εκτυλίσσονται τα τελευταία 24ωρα σε διάφορα αεροδρόμια ανά τον πλανήτη, είναι ότι εάν δεν επρόκειτο για μια υπόθεση που μας προσγειώνει στην τρομακτική πραγματικότητα, θα απολαμβάναμε με λιγότερες τύψεις αυτήν την απίστευτη κωμωδία. Ο 29χρονος πρώην υπάλληλος της Booz Allen Hamilton με έδρα τη Χαβάη, που είχε αναλάβει για λογαριασμό της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (NSA) την επεξεργασία τμήματος της βάσης δεδομένων, έχει μετατραπεί στον υπ’ αριθ. 1 καταζητούμενο του κόσμου (μας τελείωσε και ο Μπιν Λάντεν) από τη στιγμή που αποκάλυψε – ω! τι έκπληξη! – ότι οι ΗΠΑ παρακολουθούν τους πάντες και τα πάντα μέσω του προγράμματος PRISM.
Υπενθυμίζουμε ότι οι αποκαλύψεις έγιναν μέσω της «Γκάρντιαν» και της «Ουάσιγκτον Ποστ» και αφορούσαν τη «νέα γενιά» προγραμμάτων παρακολούθησης, τα οποία συλλέγουν ό,τι πληροφορία μπορεί να φανταστεί κανείς (ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, τσατ, βίντεο, συνομιλίες μέσω skype, ανταλλαγή μηνυμάτων στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook) κατευθείαν από τους σέρβερ οκτώ κολοσσών στον χώρο παροχής διαδικτυακών υπηρεσιών. Η υπόθεση κατέρριψε, μεταξύ άλλων, τις όποιες… ψευδαισθήσεις μπορούσε να διατηρεί κανείς για τη «διαφορετική» και πιο «δημοκρατική» προσέγγιση του Μπαράκ Ομπάμα σε σχέση με τον προκάτοχό του Τζορτζ Μπους, τον οποίο είχε επικρίνει επανειλημμένα για την «εκτροπή» των μυστικών υπηρεσιών και για παραβίαση των ελευθεριών των πολιτών.
Έτσι, μετά το χαστούκι των Wikileaks – τα οποία φαίνεται να έχουν αναλάβει ηγετικό ρόλο στον ακήρυχτο πόλεμο κατά του Μεγάλου Αδελφού –, μετά το φιάσκο της έκδοσης του Τζούλιαν Ασάνζ, που παραμένει για μήνες ταμπουρωμένος στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο και σκέφτεται να πολιτευτεί στην Αυστραλία, μετά το κύμα συμπαράστασης που αναπτύχθηκε διεθνώς υπέρ του στρατιώτη Μπράντλεϊ Μάνινγκ, που σήμερα απειλείται με ισόβια από στρατοδικείο επειδή διέρρευσε «απόρρητα έγγραφα» (κοινώς, τα άπλυτα), ήρθε η σειρά του Σνόουντεν να αναμετρηθεί με το «τέρας». Και όταν λέμε «τέρας», δεν εννοούμε φυσικά μόνο τις ΗΠΑ. Αναφερόμαστε εξίσου στη Ρωσία και την Κίνα, που δεν έχασαν την ευκαιρία να κουνήσουν το δάχτυλο στην Ουάσιγκτον κατηγορώντας την για «υποκρισία»… και ξεχνώντας προφανώς για μια στιγμή πως οι ίδιες κάνουν ακριβώς τα ίδια (απλώς οι ΗΠΑ το κάνουν καλύτερα).

Σενάριο για θρίλερ
Βέβαια, περιττό να πούμε ότι… σε όλο το τζεϊμσμποντικό σενάριο που ακολούθησε την αποκάλυψη της ταυτότητας του Σνόουντεν – ο οποίος συστήθηκε μόνος του στον υπόλοιπο πλανήτη μέσω μιας εφημερίδας στο Χονγκ Κονγκ όπου κατέφυγε σε πρώτη φάση – το Πεκίνο και η Μόσχα έκαναν τις… πάπιες. Είπαμε, «να την πούμε» λίγο στην Ουάσιγκτον για τα περί «ελευθερίας» και «δημοκρατίας», αλλά να μην χαλάσουμε και τις καρδιές μας.
Τόσα «τσιν τσιν» αντάλλαξαν στο τραπέζι ο Μπαράκ Ομπάμα και ο Κινέζος ομόλογός του Σι Ζινπίνγκ πριν από λίγες εβδομάδες, να τα πάρει όλα το ποτάμι για έναν κατά δήλωση «ιδεολόγο» που θέλησε να «ενημερώσει τους πολίτες για όσα γίνονται εξ ονόματός τους»; Όχι φυσικά. Γι’ αυτό και το Πεκίνο, μόλις ο Σνόουντεν αποκαλύφθηκε, τον άφησε να φύγει από το αεροδρόμιο του Χονγκ Κονγκ χωρίς πολλά πολλά – δεν θέλησε να εμπλακεί στην υπόθεση ούτε «παραδίδοντάς» τον στις ΗΠΑ, αλλά ούτε και επιτρέποντάς του να κάνει… αρμένικη βίζιτα.
Πήρε λοιπόν δρόμο ο Σνόουντεν. Όταν όμως προσγειώθηκε στη Μόσχα, τον επόμενο σταθμό του, τα πράγματα περιπλέχτηκαν λίγο. Πρώτον, τα Wikileaks έσπευσαν να αναλάβουν δημοσίως την ευθύνη του συντονισμού της όλης επιχείρησης «διάσωσης» του Σνόουντεν. Σκύλιασαν στην Ουάσιγκτον… Δεύτερον, το μπαλάκι βρέθηκε ξαφνικά (και παρέμενε μέχρι και χθες) στα χέρια του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Η πρώτη του αντίδραση ήταν… να κερδίσει χρόνο (σύμφωνα με πολλούς, τον «χρόνο» δεν τον άφησε ανεκμετάλλευτο στέλνοντας στο τέρμιναλ του αεροδρομίου καμιά 25αριά πράκτορες προκειμένου να συλλέξουν ό,τι πληροφορία είχε στην κατοχή του ο Αμερικανός φυγάς). Όσο όμως περνούσαν οι ώρες, ο Ρώσος πρόεδρος έπρεπε να αποφασίσει τι θα κάνει τον Σνόουντεν. Θα τον κρατήσει στη Ρωσία, ώστε – όπως πρότειναν ορισμένοι – να επιδιώξει μια ψυχροπολεμικού τύπου «ανταλλαγή» με κάποιον Ρώσο (ακούστηκε συγκεκριμένα το όνομα του εμπόρου όπλων Βίκτορ Μπουτ) που κρατάνε οι Αμερικάνοι, κινδυνεύοντας όμως έτσι να κλιμακωθεί η ένταση ανάμεσα στις δύο χώρες; Θα τον παραδώσει στις ΗΠΑ με στόχο τη βελτίωση των σχέσεων αλλά και με κίνδυνο να πληγεί το ηγετικό του προφίλ; Θα τον στείλει στην ευχή του θεού;
 
Πού και πώς θα πάει;
Οι περισσότεροι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το Κρεμλίνο θα επιλέξει τελικά – όπως και το Πεκίνο – να «αποδεσμευτεί» από την όλη υπόθεση (κάτι που επιβεβαιώθηκε και από τις δηλώσεις του Πούτιν, ο οποίος τόνισε χθες ότι «ο Σνόουντεν πρέπει να φύγει το συντομότερο δυνατόν από τη Μόσχα»), γι’ αυτό και ακολούθησαν οι σκηνές… απόλυτου αλαλούμ διεθνώς.
Δεκάδες δημοσιογράφοι, πολιτικοί, διπλωματικοί αξιωματούχοι και, φυσικά, στρατιές πρακτόρων, πήραν σβάρνα τα αεροδρόμια – και τα αεροπλάνα – μπας και πετύχουν τον διάσημο φυγά.
Ως πιθανοί προορισμοί μέχρι χθες εμφανίζονταν οι εξής: Ο Ισημερινός (μέσω Κούβας) στον οποίο έχει ζητήσει άσυλο και ο Τζούλιαν Ασάνζ και όπου ο αριστερός πρόεδρος Ραφαέλ Κορέα φαίνεται να εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο αποδοχής του αιτήματος πολιτικού ασύλου. Η Ισλανδία, η οποία παραδέχτηκε ότι έλαβε αίτημα ασύλου, αλλά για να το εξετάσει θα πρέπει ο Σνόουντεν να μεταβεί στη χώρα αυτοπροσώπως. Και, από σπόντα, η Νορβηγία.
Έτσι, η πτήση Μόσχα – Αβάνα γέμισε με δημοσιογράφους που… ψάχνονταν μεταξύ τους μήπως και κάποιος τους θύμιζε τον Σνόουντεν.
Ένας Ρώσος ρεπόρτερ είχε πειστεί πως ένας συνάδελφός του από το Associated Press ήταν ο καταζητούμενος (!). Φτάνοντας στην Κούβα, το αεροδρόμιο είχε κατακλειστεί από κόσμο που περίμενε να συναντήσει τον πρώην πράκτορα. Μάταια.
Αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα παραπέρα, στο αεροδρόμιο του Όσλο, εκτυλίσσονταν παρόμοιες σκηνές. Η φημολογία περί άφιξης του Σνόουντεν στη σκανδιναβική χώρα οφειλόταν στην… παραπληροφόρηση του επικεφαλής του κόμματος των Πειρατών Όουσταϊν Γιάκομπσεν, ο οποίος δήλωσε στο νορβηγικό κανάλι TV2 πως ο Σνόουντεν θα έφτανε στο Όσλο ίσως για να περάσει στην Ισλανδία.
Ο Γιάκομπσεν ήταν ανάμεσα σε όσους κατέφθασαν στο αεροδρόμιο «για να βοηθήσουν», όπως επισήμανε, τον Σνόουντεν σε περίπτωση που έφτανε στη χώρα. Μάταια. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, ο Σνόουντεν παρέμενε μέχρι και χθες… εγκλωβισμένος στη ζώνη μετεπιβίβασης του αεροδρομίου της Μόσχας (παρέα, πιθανότατα, με τα καλόπαιδα της FSB).
Από την πλευρά του, το Wikileaks διαβεβαίωνε ότι ο νέος «προστατευόμενός» του «είναι ασφαλής», χωρίς να δίνει καμία σαφή πληροφορία ούτε για το πού βρίσκεται ούτε και πού θα πάει τελικά. Ελπίζουμε μόνο – για το καλό του – να μην του προτείνει κανένας να έρθει στην Ελλάδα, κυρίως εάν πρόκειται για καμιά πτήση μέσω Κένυας…

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.