Το μυαλό έφαγε πετριά… πιο δεξιά, πιο δεξιά, πιο δεξιά (κι άμα βρεις τοίχο σταμάτα). Πολύ «καθησυχαστική» – να τα λέμε αυτά – η έρευνα του Γαλλικού Ινστιτούτου Κοινής Γνώμης (IFOP): η Ακροδεξιά, επισημαίνει, πάει πολύ καλά.

Τα αποτελέσματα της έρευνας μόνο εφησυχασμό δεν μπορεί να προκαλέσουν σε όποιον διαθέτει ψήγματα κοινής λογικής. Τι λένε ακριβώς; Πρώτον, ότι το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν έχει πετύχει πλήρως την «αποδαιμονοποίηση» στη συνείδηση των ψηφοφόρων και, δεύτερον, ότι το UMP κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να φέρει πίσω όσους κατέφυγαν στην αγκαλιά της Ακροδεξιάς.

Συγκλίσεις…
 Πώς το κάνει αυτό; Με σκληρή γλώσσα και πρωτοβουλίες που το καθιστούν βασιλικότερο του βασιλέως… Η ιδεολογική «συγγένεια» γίνεται ολοένα και πιο εμφανής, τουλάχιστον στα θέματα που «καίνε» τους συντηρητικούς ψηφοφόρους, όπως η μετανάστευση και η ασφάλεια. Ωστόσο, όπως αναδεικνύεται και από την έρευνα – και αγνοείται στα συμπεράσματα από τους «ερευνητές» –, τα ζητήματα στα οποία «συμφωνούν» οι δύο πολιτικοί χώροι πολλαπλασιάζονται μέρα με τη μέρα, κι ας μην έχει «πέσει ολοκληρωτικά το τείχος», όπως σωστά επισημαίνεται.
Η σύγκλιση των δύο πολιτικών «ομάδων» αποτυπώνεται εξάλλου και στα νούμερα. Το 2007 μόνο το 32% των ψηφοφόρων του UMP επιθυμούσε να υπάρξει εκλογική συνεργασία με το FN στις δημοτικές εκλογές.
Σήμερα, ένα τέτοιο ενδεχόμενο αντιμετωπίζεται θετικά από το 47%, ενώ το γεγονός ότι στις νεαρές ηλικίες η άνοδος του ποσοστού αυτού αγγίζει το 20% είναι τουλάχιστον προφητικό για το τι πρόκειται να συμβεί στο άμεσο μέλλον. Τι είναι όμως αυτό που δήθεν καθησυχάζει (!!!) περισσότερο από οτιδήποτε άλλο τους εμπνευστές της έρευνας και τους οδηγεί στο συμπέρασμα ότι «η Δεξιά με την Ακροδεξιά δεν πρόκειται να ‘‘συγχωνευτούν’’ ποτέ»;
Ότι, όπως υποστηρίζουν, οι ψηφοφόροι των μεν και των δε ριζοσπαστικοποιούνται ταυτόχρονα και παράλληλα, και άρα… δεν θα συναντηθούν ποτέ! Ο ακροδεξιός δηλαδή γίνεται ακόμη πιο ακροδεξιός (το 2007 το 86% των ψηφοφόρων του FN ήθελε απελάσεις των μεταναστών και σήμερα το ζητάει το 96%) και ο Δεξιός γίνεται «ακροδεξιούλης».

To… αταίριαστο
 
Τώρα, εάν οι πολιτικοί ηγέτες των δύο αυτών χώρων αποφασίσουν να τακιμιάσουν και να κατεβάσουν στις δημοτικές κοινούς υποψηφίους είναι άλλο θέμα. Δεν έχουν καταλάβει μάλλον το «αταίριαστο» του χαρακτήρα των υποστηρικτών τους. Κρίμα, γιατί τα στελέχη του UMP εμφανίζονται όλο και πιο πρόθυμα να συνεργαστούν με το FN, ενώ το τελευταίο αντίστοιχα κάνει πρωτοφανή ανοίγματα στην παραδοσιακή Δεξιά, αποφεύγοντας τα θέματα που τους χωρίζουν, όπως για παράδειγμα το ευρώ, και προβάλλοντας όσα τους ενώνουν, όπως για παράδειγμα τη μείωση φορολογίας.